وزیر امور خارجه با بیان اینکه تغییرات ژئوپلیتیک در منطقه قفقاز را نمی‌پذیریم، گفت: تغییرات ژئوپلیتیک به معنای جابه‌جایی مرزهای شناخته‌شده و خدشه به حاکمیت و تمامیت ارضی کشورهاست.
سخنگوی وزارت خارجه گفت: نسل کشی در فلسطین بدون وقفه ادامه دارد و همچنان مردم غزه با گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کنند.
سفر امروز دکتر مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران به ارمنستان بهعنوان بخشی از تور منطقه‌ای که شامل بازدید از کشور بلاروس نیز می‌شود، نقطه عطفی در دیپلماسی همسایگی ایران است. این سفر که دومین دیدار رسمی رئیس‌جمهور از یک همسایه شمالی پس از آغاز به کار دولت چهاردهم محسوب می‌شود، در بسترتحولات حساس قفقاز جنوبی و پس از توافق صلح ارمنستان و آذربایجان با میانجی‌گری آمریکا، موسوم به «مسیر ترامپ»(TRIPP)، انجام می‌گیرد.
وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران ضمن محکوم کردن تصمیم رژیم صهیونیستی در تخلیه شهر غزه تأکید کرد: ایده «اسرائیل بزرگ» خطر عظیمی است که این رژیم برای صلح و امنیت منطقه و جهان ایجاد کرده است.
معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهور گفت: رئیس جمهور اول مهرماه به سازمان ملل انجام می‌شود.
معاون وزیر خارجه ارمنستان در دیدار با رئیس شورای راهبردی روابط خارجی درباره تازه‌ترین تحولات در روند صلح میان ایروان- باکو توضیحاتی ارائه داد.
دبیران شورای امنیت ملی ایران و ارمنستان درباره همکاری‌های تهران-ایروان رایزنی کردند.
وزیر امور خارجه ایران در یادداشتی در آستانه سفر رئیس‌جمهور به ارمنستان، دوستی میان دو ملت را «درختی ریشه‌دار» خوانده و بر اهمیت ارزش‌های فرهنگی مشترک، شراکت تجاری و چشم‌انداز ژئوپولتیکی روابط دوجانبه تهران-ایروان تاکید کرد.
مهدی سنایی،مشاور سیاسی رئیس‌جمهور از سفر عصر دوشنبه پزشکیان به ارمنستان و سپس بلاروس خبر داد.
درشرایطی که فرانسه، آلمان و انگلیس بهعنوان نقش مکمل آمریکا امیدوارند با تهدید به بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل موسوم به مکانیسم ماشه، کشورمان را وادار به دادن امتیاز کنند و درتازه‌ترین اقدام خود درنامه‌ای رسمی به سازمان ملل این تهدید را تکرار کرده‌اند، چین و روسیه در مواضعی جداگانه مخالفت رسمی خودرا با فعال‌سازی این سازوکار اعلام کردند تا مشخص شود غربی‌ها درراستای تحقق اهداف خود برای افزایش فشار بر ایران راه آسانی در پیش ندارند و با ائتلاف سه‌گانه روسیه، چین و ایران و به‌طور طبیعی متحدان آنها در بریکس روبه‌رو هستند.درواقع با تغییر مناسبات جهان نسبت به ۱۰سال پیش نه اجماع جهانی برای اعمال این تحریم‌ها به شکل قبل وجود دارد و نه سازمان ملل اعتبار و جایگاهی برای مشروعیت‌بخشی به تحریم‌ها.