
شهری بدون تفرجگاه
در دنیای امروز، هرشهری برای آنکه بتواند روح و روان شهروندان را در مسیر نشاط و پویایی نگهدارد، نیازمند اماکنی برای گذران اوقاتفراغت است؛ فضاهایی که نهفقط بار تفریحی داشته باشند، بلکه بستری برای ورزش، آموزش و حتی توسعه اقتصادی فراهم کنند. حالا اوقاتفراغت تنها یک سرگرمی ساده نیست، بلکه بخشی جداییناپذیر از سلامت اجتماعی، فرهنگی و روانی جامعه است.