
آپارتماننشینی با همسایهداری
زندگی شهری در ایران بهتدریج از خانههای ویلایی و حیاطدار به آپارتماننشینی تغییر مسیر داده است. این سبک زندگی، با وجود مزایایی همچون امنیت بالاتر، نظافت آسانتر و کاهش هزینهها، با چالشهای روانی و اجتماعی متعددی همراه است. محدودیت فضا، دوری از طبیعت و کاهش تعاملات اجتماعی باعث شده افراد، بهویژه کودکان، فرصت تخلیه هیجانی و بازیهای تحرکی را از دست بدهند، امری که میتواند منجر به اضطراب،افسردگی وپرخاشگری شود.