اغلب اوقات ما پدر و مادرها دلمان می‌خواهد فرزندانی متفاوت پرورش دهیم. خیلی از ما وقتی فرزندمان به دنیا می‌آید، اصلا به این فکر نمی‌کنیم که قرار است او هم مانند ما فردی معمولی باشد.
گاهی اوقات، بعضی آدم‌ها از همان بدو تولد چشمان‌شان به روی دنیا بسته است و درک متفاوتی از دنیا و زیبایی‌های آن دارند. برخی دیگر اما با یک حادثه، یک بیماری یا حتی با کهولت سن به دنیای متفاوت نابینایان وارد می‌شوند؛ دنیایی که گرچه سختی‌های خودش را دارد، اما شاید اگر پای صحبت‌های یک فرد نابینا بنشینیم، بتوانیم زیبایی‌های این دنیا را از زبان کسانی که حقایق را نه با چشم سَر که با سایر حواس می‌بینند و درک می‌کنند متوجه شویم و بهتر بشناسیم.
با چشم سر که نه، با چشم دل می‌بینند. چشمان‌شان گرچه سویی ندارد و دنیای‌شان تاریک است اما دلهای‌شان آنچنان روشن است که بسیار واضح‌تر از افرادی که چشم دارند دنیا را می‌بینند و درک می‌کنند.
پاییز فصل هزاررنگ فصلی است که برگ‌های درختان کم‌کم، رنگ سبز و شاداب‌شان را از دست می‌دهند و به هزاررنگ زیبا می‌گرایند. فصلی که خورشید زودتر از آسمان رخت برمی‌بندد و جایش را به ماه می‌دهد تا شب‌های طولانی‌تری را تجربه کنیم.
آغاز فصل درس و مدرسه و نشستن بچه‌ها سر کلاس درس ممکن است برای بسیاری از والدین آغاز دردسرهای فراوان باشد! از رفت‌و‌آمد، سرویس و تغذیه مدرسه گرفته تا موضوعاتی که به شکلی مستقیم‌تر به درس خواندن و یادگیری بچه‌ها ربط دارد.
قدیم‌تر‌ها ودر دورانی که ما محصل بودیم همیشه اول صبح که می‌خواستیم راهی مدرسه شویم،مادر لقمه‌ای نان و پنیر و سیب و پرتقالی را در کیف‌مان می‌گذاشت تا درزنگ تفریح بتوانیم به عنوان یک میان وعده سالم و مقوی از آنها استفاده کنیم تا به قول خودش ته دلمان را بگیرد و سر کلاس درس ضعف نکنیم.
شاید شما هم زمانی را به خاطر بیاورید که کودکی خردسال بودید و از مدت‌ها پیش از حضور در مدرسه، دچار اضطراب و دلهره می‌شدید. ترس از حضور در فضاهای جدید بدون همراهی افراد آشنا و کسانی که کودک به آنها اعتماد دارد، از چالش‌ها و مشکلاتی است که بسیاری آن را تجربه کرده‌اند.
این روزها درست در همان لحظاتی که بسیاری از ما دنبال خرید نوشت‌افزار، دفتر مشق، پاک‌کن، جامدادی و مدادهای رنگارنگ برای فرزندان‌مان هستیم، خیلی از افراد حتی برای خرید یک دفتر مشق ساده یا یک مداد سیاه و یک خودکار ساده با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند.
این گیاه بومی مناطق گرمسیری آمریکاست‌که نام خودرااز روی فیزیکدان وگیاه‌شناس قرن شانزدهم بارتولومیو مارانتا گرفته‌است.این گیاه به نام‌های گیاه دعاخوان یا نمازخوان هم شناخته می‌شود، زیرا برگ‌های این گیاه در روز صاف است و در شب جمع شده و مانند دست‌هایی که برای دعا بلند شده باشد، می‌شود.
مادربزرگ که سجاد‌ه‌اش را پهن می‌کند و رو به قبله می‌ایستد در این کار انگار تمام ارکان دنیا با او همراه می‌شوند تا ذکر تسبیح و دعایشان را به آسمان‌ها بفرستند. دستانش را که برای قنوت رو به آسمان می‌گیرد، حس می‌کنم هیچ دعایی با نفس گرمش از سوی خدا رد نخواهد شد. حضورش گرمابخش خانه است و موجب می‌شود حال دل همه ما خوب شود.