معلوم نیست دعای مادرش بود که آخر عاقبت به‌خیری را برایش خرید، یا دعای آن پیرمرد درشت‌اندامی که در سرمای زمستان به خود می‌لرزید و گدایی می‌کرد. شاهرخ با دیدن او طاقت نیاورد، سریع کاپشن گران‌قیمتش را از تن درآورد و آن را همراه با یک دسته اسکناس، به پیرمرد فقیر‌داد.
بعضی آدم‌ها تحت هیچ شرایطی حاضر به پذیرش اشتباه یا عذرخواهی نیستند. طبق مطالعه محققان، این‌گونه افراد، تصویر ناپایداری از خود دارند و خیال می‌کنند اگر عذرخواهی کنند، همین پذیرش اشتباه، آنها را نابود می‌کند اما خب هرکسی اشتباهاتی دارد و دقیقا به همین دلیل باید هم اشتباهاتش را بپذیرد و هم عذرخواهی کند. ولی این‌که دلیل این رفتار چیست را گای وینچ، روان‌شناس با ذکر چند سؤال مطرح کرده است.
طبق آیه 21سوره احزاب، حضرت رسول اکرم(ص) الگویی نیک و کامل از هر نظر برای ما هستند.
در بسیاری از آیات قرآن، دستورات الهی در پیوند با ابعاد اجتماعی و به‌صورت کلی تعیین شده تا هر فرهنگ و جامعه‌ای بتواند آن را در خود جذب و جزئیاتش را با توجه به مناسبات خود اجرا کند. با این قاعده، اگر در آیات مربوط به حجاب تعمق کنیم، می‌بینیم برای پوشش بانوان از لحاظ شرعی حدودی مشخص شده، اما شکل پوشش و جزئیات آن به عرف و فرهنگ واگذار شده است. بنابراین بانوان مسلمان، حدود حجاب را در قالب پوشش‌های گوناگونی که در عرف محل زندگی‌شان تعریف شده، رعایت می‌کنند.
نامش «لیلا حسین» است؛ از مجریان شبکه اهل‌البیت؛ اصالتا اهل فرانسه. داشت زندگی‌اش را می‌کرد تا این‌که چشمش خورد به زنان محجبه مسلمان. تصمیم گرفت برای خودش روسری دست‌وپا کند و دینش را از یهودی به اسلام تغییردهد؛ آن‌هم در شرایطی که خودش می‌گوید «تبلیغات اطرافیان برای ما دل و دماغی نگذاشته‌بود که حتی به دستورات اسلام فکر کنیم.» حجاب زنان را که دید رفت برای تحقیق درباره اسلام. آنجا بود که خواست دستورات قرآن الهام‌بخش زندگی‌اش باشد و ظاهر و باطنش را در فرانسه یکی کند. اما فرانسه‌ای که زنان محجبه را از فعالیت‌های اجتماعی و آموزشی محروم می‌کند، شرایط سختی را پیش پای لیلا گذاشته‌بود. خانواده‌اش مخالف بودند. از عواقب حجاب دخترشان می‌ترسیدند. می‌گفتند باطنت را درست کن و ظاهرت را فراموش. اما لیلا، دست‌بردار نبود. او قرآن را ملاک انتخاب خوب و بدش کرده‌بود. پس گوش‌هایش را بدهکار حرف خانواده نکرد که‌نکرد!
دوران نوجوانی و مدرسه، بهترین زمان برای شکل‌گیری خمیرمایه هرکسی است. بچه‌ها با انرژی زیاد و ظرفی پاک و آماده برای ورود انواع و اقسام مفاهیم در اختیار معلم‌ها و مربی‌ها قرارمی‌گیرند. حالا این مربی است و بچه‌هایی با روحیه‌های گوناگون و شرایط خانوادگی مختلف اما پر از شوق که باید بتواند با هرکدام از آنها به تناسب شرایط و ویژگی‌هایش ارتباط بگیرد، نقاط ضعف و قوت و توانایی‌هایش را بشناسد و سعی کند تا جای ممکن او را رشد دهد.
خانواده از مهم‌ترین نهادهای اجتماعی در هر تمدن و کوچکترین واحد اجتماعی محسوب می شود. در مقابل عواملی که نهاد خانواده را مورد تهاجم قرار می‌دهند، الگوهای زیست دینمدارانه، به حفظ بنیان و کارکرد خانواده کمک می کند. یکی از مواردی که در این زمینه بنیان های خانواده را متحول می کند حضور در مناسبات جمعی و مجامع بین المللی است که یکی از بزرگترین آن پیاده روی اربعین است چراکه وقتی عضوی از افراد خانواده برای حرکت اربعین، گام می‌نهد کل اعضای خانواده، حس و حال حسینی می‌گیرد و وقتی همه اعضای یک خانواده ایرانی به این سفر معنوی می روند تجربیاتی را از حضور در این همایش جهانی به‌دست می آورند که درک آن تنها در مکتب حسینی و دستگاه سید الشهدا (ع) محقق خواهد شد. یا به عبارتی دیگر شرکت خانوادگی در این مراسم‌ها باعث نهادینه شدن اعتقادات دینی اعضای خانواده و بالاخص نسل جدید و جوان‌تر ها می شود.
راهی نبودم. اصلا فکرش را نمی‌کردم که راهی شوم. دختر سه ساله‌ام، کار و درسم، خانه و زندگی‌ام، همسرم که دوست داشتیم سه نفری راهی شویم و نشد، همه را پشت سر گذاشتم و راهی شدم.
ماه صفر ماه پیاده‌روی اربعین و زیارت حضرت اباعبدا... است. پیاده‌روی اربعین در یک‌دهه اخیر و بعد از سقوط صدام و رژیم بعث به اوج خود رسیده است. عاشقان اباعبدا... از گوشه‌گوشه کشور عراق و کشورهای شیعه منطقه عازم سفر می‌شوند تا در اربعین حسینی باشکوه‌ترین راهپیمایی عاشقانه را رقم بزنند. زوار حسین‌ابن علی از هر گوشه از دنیا به عشق زیارت او در اربعین و همراهی و همدردی با خواهر بزرگوار این امام-حضرت زینب(س) - پای در صراط عشق می‌گذارند.