نمایشی از جنس مسائل روز

تماشاخانه سنگلج این شب‌ها میزبان نمایش «مکبث‌الدوله» به نویسندگی و کارگردانی حامد شیخی و تهیه‌کنندگی فاطمه عبدالرحیمی است. این اثر با نگاهی به دنیای پیرامون نمایشنامه «مکبث» اثر ویلیام شکسپیر و به‌فراخور ذائقه تماشاگر امروز نوشته شده است. به بهانه اجرای نمایش مورد اشاره با این کارگردان آن به گفت‌وگو نشسته‌ایم.

دوگانه اسلام و ایران نداریم

همزمان با هفته وحدت این‌بار دریچه نگاه‌مان را به سمت نقش شعر فارسی در ایجاد وحدت و انسجام میان شیعه و سنی و همچنین تأکید بر اصل ملی‌گرایی گرداندیم. اصولا شعر فارسی همیشه یکی از ابزارهای مهم در ایجاد وحدت و همدلی میان مسلمانان به‌ویژه شیعه و سنی، بوده است.

کنسرت‌ که تمام شد، قدری به فکر فرهنگ جامعه هم باشید؟!

مرز بین بدعت‌گذاری نکردن و در حدود و ثغور دین زیستن و بر آتش‌ این بدعت‌ها دمیدن و حرمت حریم‌ها را شکستن، همین است که خواهانی‌های متنوع خود را تحت عناوین گوناگون به زبان و قلم بیاوریم و پا از گلیم خویش درازتر کنیم.

«مرد عینکی»؛ یک اکشن ــ کمدی ناموفق

فیلم «مرد عینکی» به کارگردانی کریم امینی و با بازی بهرام افشاری یکی از جدیدترین آثار سینمای ایران در ژانر کمدی ــ اکشن است که با امید جذب مخاطب در تابستان ۱۴۰۴ اکران شد.

چهره پنهان همه‌چیزدان ایرانی

ابوریحان محمد بن احمد بیرونی (زاده ۳۶۲ هجری قمری در خوارزم، درگذشته ۴۴۰ هجری قمری در غزنه)، نامی است که اغلب با القابی چون همه‌چیزدان، ریاضیدان و ستاره‌شناس بزرگ در تاریخ علم ایران و جهان می‌درخشد.

ترویج طنز فاخر در جشنواره‌ای خندان

عادت به طنز، مطایبه وشوخی در خون همه ما ایرانی‌هاست؛ ما از دل تراژدی هم برای این‌که بتوانیم بهتر با مشکلات زندگی کناربیاییم،طنز خلق می‌کنیم.این طنازی درادبیات فارسی،شعروسینما، به‌وفوردیده می‌شود.یکی از بهترین نمونه‌فیلم‌های کمدی پس از انقلاب «اجاره‌نشین‌ها» است و تنها فیلمی است که از درون یک فاجعه و وضعیت تلخ، طنزی زیبا و گزنده خلق شده که تا سال‌ها نقل محافل است و کارکردش مانند فیلم‌های چارلی چاپلین است که با دیدن چندباره، هرگز از آن خسته نمی‌شویم و نکته‌‌ای از درون آن درمی‌یابیم.

کار بزرگ شجریان برای ایران 

چهار سال است که گروه بزرگ و متنوعی از هنرمندان و فعالان فرهنگی و هنری و رسانه‌ای در کنار یکدیگر تلاش می‌کنند تا با برگزاری رویداد‌های متنوع در پایتخت، نشاط و شادابی را به مردم هدیه کنند.

کمدی، بازتابی از درد‌های پنهان

کمدی در سینمای ایران همواره فراتر از ابزاری صرف برای خنداندن مخاطب عمل کرده است. این ژانر در طول دهه‌های متمادی، به رسانه‌ای برای نقد هوشمندانه و موشکافانه از مسائل اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی تبدیل شده است.

تقدیم به روح پاک شهید سپهبد محمد باقری که به برادر شهیدش پیوست

رزم، مقاومت و شهادت

تهران، میدان خراسان، کوچه ‌پس‌کوچه‌های پیچ‌درپیچ دارد. بوی سنت و همدلی در آن موج می‌زند. محله کارآفرینان و چهره‌های آشنا با انقلاب است. کبری، بانوی یکی از این خانه‌ها و مادر یکی از این روزها، در زمانی که محمد‌رضا پهلوی اسرائیل را به رسمیت شناخت، باردار بود. پس از زایمان یک دختر و پسری به نام غلامحسین که با مراقبت ویژه جان‌گرفت، درد بارداری دوباره او را فراگرفت.

قاب‌های ماندگار جنگ ۱۲روزه

نشست خبری نمایشگاه عکس«۱۲روز ایران» بامحور بازخوانی جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه ملت ایران و بازنمایی اسناد آن، روزگذشته باحضور داوود عامری دبیرکل مجمع جهانی صلح اسلامی، بهنام زنگی رئیس موسسه فرهنگی-‌هنری صبا، رئیس فرهنگستان هنر و جمعی از دست‌اندرکاران این حوزه در فرهنگستان هنر برگزار شد.

وقتی هیچ چیز با هم جور نیست

«ناجورها»، جدیدترین فیلم محمدحسین فرح‌بخش در مقام کارگردان، از پنجم شهریورماه وارد چرخه اکران سینماهای کشور شده است. فیلمی که در افتتاحیه خود توانست فروشی پنج میلیارد تومانی را تجربه کند. عدد مذکور در نگاه اول، به‌خصوص در اقتصاد فعلی سینمای ایران، این تصور را ایجاد می‌کند که با اثری موفق و احتمالا خوش‌ساخت روبه‌رو هستیم، اما آیا فروش بالا همواره مترادف با کیفیت است؟ واقعا ناجورها چگونه فیلمی است؟ یک کمدی سرگرم‌کننده؟ کمدی‌ای با نقدهای اجتماعی هوشمند یا صرفا اثری که چیزی برای ارائه ندارد، نه با خود آورده‌ای دارد و نه آمده که تکه‌ای از سینمای ایران با خود ببرد؟ شاید بهترین توصیف درباره این فیلم، همان اسمی باشد که برای آن انتخاب کرده‌اند: ناجورها.