سریال « آوای باران» که مدتی است پخش آن از شبکه سه تلویزیون آغاز شده است را می توان نمونه ای از آثاری دانست که در فرم و ساختار هندی تولید شده و به خورد مردم داده می شود. البته حسین سهیلی زاده کارگردان این سریال چندین سال است که سریال هایی در همین فرم و محتوا می سازد و مردم را بیننده آثار خود می کند.
پایان فصل سوم از این سریال همزمان است با مذاکرات ژنو و دقیقا فصل سوم این سریال با این اتفاق پایان می‌پذیرد که مذاکرات ایران و ۵+۱ در ژنو به خوبی پیش رفته است و ایران حاضر شده است در ازای برداشتن تحریم‌های اقتصادی امکان دسترسی نامحدود به تاسیسات هسته‌ای‌ش را بدهد.
مجموعه تلویزیونی «آوای باران» که این روزها از شبکه سه سیما در حال پخش است، کاری از گروه اجتماعی این شبکه است که به تهیه کنندگی محمد هاشمی اصل و کارگردانی حسین سهیلی زاده تهیه و تولید شده است.
«آوای باران» به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده و تهیه‌کنندگی محمد هاشمی‌اصل، سریالی ملودرام اجتماعی است که از شانزدهم آذر، از اول هفته تا چهارشنبه شب‌ها، ساعت 20 و 45 دقیقه از شبکه سه سیما روی آنتن رفته است.
نشست هم‌اندیشی رشد و تعالی در تلویزیون ـ که با حضور رئیس و مدیران رسانه ملی و کارگردان‌های تلویزیونی چندی پیش برگزار شد ـ فارغ از طرح چالش‌ها و راهکارهای موثر در مسیر تولیدات رسانه ملی، واجد یک خبر خوش نیز بود که سال‌هاست اهالی سینما و تلویزیون منتظر شنیدن آن بوده‌اند.
در عصر ارتباطات، دسترسی به اطلاعات دشوار نیست، اما تشخیص اطلاعات موثق از اطلاعات غیرموثق می‌تواند بسیار دشوار باشد؛ چراکه منابع مختلف، اطلاعات متعددی درباره یک موضوع مشترک در اختیار افراد قرار می‌دهد که گاه ممکن است این اطلاعات در یک راستا نباشد.
کودکان خیابانی و کار مساله امروز و دیروز جوامع نیست. این معضل که بیشتر در کشورهای عقب‌مانده یا در حال توسعه فراوانی بیشتری دارد، مانند یک زخم چرکی چهره شهرها را زشت می‌‌کند.
تله‌فیلم «آوازهای مادرانه» که چند روز قبل از شبکه دو پخش شد، قصه و روایت ساده و سرراستی دارد و قصه این فیلم، داستان زن تنها و بد خلقی به نام شکوه است که برخلاف میل باطنی‌اش، ناچار به پذیرفتن پرستار جوان و پر شوری می‌شود.
تلویزیون روشن است و برنامه 90 هنوز ادامه دارد. روز دوشنبه تمام شده و دقایقی است که وارد سه‌شنبه شده‌ایم اما آقای فردوسی‌پور هنوز گیج و آشفته است.«
حتی منتقدان تلویزیون هم به این مساله اذعان دارند که این رسانه و بخصوص برنامه‌های خانوادگی آن، سهم قابل توجهی در رشد آگاهی، مهارت‌های اجتماعی، رفتارهای فردی و ارتباطی افراد جامعه داشته است و بخصوص این مساله در شهرهای دور از پایتخت و روستاهای کوچک و بزرگ که تلویزیون سهل‌الوصول‌ترین رسانه و ارزان‌ترین منبع اطلاعاتی محسوب می‌شود، این مساله نمود بیشتری دارد.