راه‌بلد‌ها می‌گویند وقتی در کویر چشم‌هایتان سراسر نور دید و دیگر نای راه‌رفتن نداشتید، آنجا که هرچه دور تا دورتان را نگاه کردید، فقط برهوت خدا دیدید و صحرای محشر یادتان آمد، به احتمال زیاد گم شده‌اید و دیر یا زود اگر به جاده‌های اصلی نرسید، تشنه می‌شوید و از آدم تشنه‌ای که به آب نرسیده باشد، سراب‌دیدن بعید نیست.
یک سفر پر و پیمان رفتیم، اولین سفری بود که بدون خانواده می‌رفتم. هرروزش برایم یک خاطره خوش بود و یک تجربه جدید که از پس خودم باید برمی‌آمدم. وقتی که برگشتیم، رنگ عوض کرده بود، دیگر خود واقعی‌اش را نمی‌توانست پشت نقاب رفیق قایم کند و سرآخر رفت، با دردسرهایی که بعدها برایم ساخت.
قصه کربلا ازسال۶۱هجری قمری آغاز شد، ولی همچنان ادامه دارد. مقاومت ونهضت ایستادگی هرروز و هرلحظه درجریان است و تمام مقاومت‌ها و جنبش‌های آزادیبخش جهان به‌نوعی از مکتب عاشورا الهام گرفتند. هرجا حرف وعملی ازمقاومت، ایستادگی و آزادگی باشد قطعا به نوعی اسم و رسم امام سوم ما شیعیان پشت آن چون گوهری می‌درخشد.
چه قدر این لباس نوکری به ما می‌آید. این پیرهن مشکی، شال عزا، پرچم‌ها، گریه‌های شفابخش، غم سوزناک، عزا برای نوه پیامبر و پسر حیدر کرار و در نهایت این محرم چه قدر شهر را پر از عبارت «ما رایت الا جمیلا» می‌کند.
درباره امام حسین نوشتن کار راحتی نیست.باید لابه‌لای کلمات بچرخی تا آن چیزی را پیدا کنی که شأن و شخصیت اباعبدا...می‌طلبدوواضح است که پیدا نمی‌کنی و ناچار می‌مانی!
زمان حافظه دارد، مثل زخم. زمان یادش نمی‌رود آن سال، آن ماه، آن روز،آن ساعت در آن نقطه از زمین چه شد.چه کسی اربا اربا شد، چه کسی گوشواره از گوشش کشیده شد، چه کسی عزادار برادرش شدوچه کسی پسر شش‌ماهه‌اش را با دست‌های خودش به خاک سپرد. زمان حافظه دارد و این را می‌شود از رد زخم‌های خوب‌نشده‌اش فهمید.
شما زنده بودن امروزتان را به دو واسطه مدیون خدا هستید . یکی این که ظرف عمر شما را حداقل تا این سن گسترده کرده است و دلیل دوم این که در وجود شما هیجانی به نام استرس را قرار داده است. در واقع اگر در عمق وجودی انسان استرس و اضطراب نهادینه نشده نبود، انسان در همان سال‌های ابتدایی ورودش به زمین از بین می‌رفت و فاتحه اش خوانده بود. این استرس شما حسابی آماده می‌کند و باعث می‌شود بتوانید به خوبی از پس زندگی خود است که کمی شما را برای شرایط متفاوت و درست و حسابی بربیایید. حال که متوجه شدید استرس با همه آن حال بدی که که برای ما ایجاد می‌کند چقدر مفید است، بیایید پرونده این موجود قابل درک، اما غیر قابل حس را باز کنیم.
«ما کاری به حکم نداریم؛ حکم رو کاغذ مال محکمه است، اصلیت حکم مال خداست، که ما و منش ریخته و...» همیشه با شنیدن کلمه اعتراض یاد دیالوگ‌های زیبای فیلم «اعتراض» می‌افتم. چقدر این نگاه زیباست اگر بدانیم که اصلیت حکم مال خداست و ما چقدر قضاوت‌هایمان درباره همدیگر اشکال دارد و در پی همین قضاو ت‌ها چه اعترا ض‌ها که بیهوده به هم نکرده‌ایم. ولی اساسا اعتراض باید برای چه چیزی اتفاق بیفتد و چگونه؟ در ادامه خواهید خواند.
بعد از قهرمان آفرینی کشتی گیران آزاد و فرنگی در مسابقات بلگراد صربستان چند روزی می‌شود که شاهد گلباران کشتی گیران امید کشورمان در مسابقات اسپانیا بوده ایم و بیش از پیش کاممان شیرین‌تر از قند شده است. در بین همین مسابقات ورزشی گروه تولید شبکه ورزش از یک شگفتانه‌ای با عنوان مسابقه استعدادیابی ملی کشتی رونمایی کرد. به این بهانه پای گفتگو با تهیه کننده این برنامه، محمد رضا نعمتی نشسته ایم تا درباره مفهوم استعداد و نقش و هدف این برنامه صحبت کنیم.