همه ما در گذار از سن و سالی که ما را به بلوغ و بزرگسالی می‌رساند، درگیر و دچار قصه«آمدنم بهر چه بود؟» شده‌ایم. ساعت‌ها با خودمان فکر کردیم اصلا دقیقا که هستیم؟چه کلماتی شخصیت ما را وصف می‌کند؟ اگر بخواهیم چند کلمه‌ای راجع به خودمان در جمعی صحبت کنیم باید چه بگوییم؟ رسالت ما در این زندگی کدام است؟
فکر می‌کنم همه انسان‌ها بخشی از خودشان را به‌واسطه تجربه‌هایی که کسب می‌کنند، از دست می‌دهند.این قانون زندگی است، تا چیزی را فدا نکنی چیز دیگری به‌دست نخواهی آورد.
شکرخدا درسال‌های گذشته به نحوی فرهنگ‌سازی صورت گرفته که همه آدم‌ها تمام زندگی خود را وقف کنکور نمی‌کنند وموفقیت رافقط درکنکور نمی‌بینند.به صورت خلاصه چه بخواهیم وچه نخواهیم هستندکسانی که می‌خواهندزلف ببندندبه علم و نهایت دانش و باید ازکنکور ردشوند.در این شماره ازنوجوانه یکی ازطراحان سؤال کنکورسابق را می‌خواهیم موردبازجویی(گفت‌وگوی دوستانه)قراربدهیم تاازنکات‌طلایی کنکوربرای مابگوید.
مهم نیست که در آسیا به دنیا آمده باشیم یا اروپا. چشم بادامی باشیم یا چشم آبی همه ما ویژگی‌های مشترکی داریم که در تعبیر دینی به آن فطرت می‌گویند و قوه پرسشگری یا همان سؤال پرسیدن یکی از ویژگی‌های فطری آدم است.
ما از سؤال کردن رشد می‌کنیم و بنای ارتقای مادی ما واژه «چرا» گذاشته شده است. از اولین روز خلقت که حضرت آدم در مقابل دستور خدا یک «چرا» قرار داد، گرفته تا آخرین روزی که در این دنیا سیر و سفر می‌کنیم و مطمئنیم که آن موقع هم «چرا چرا» گفتن‌مان تمام نمی‌شود.
ساختن هر آینده‌ای ریشه در گذشته آن دارد؛ به عبارت دیگر زیرساخت‌هایی که در گذشته اجرایی شده به زندگی امروز ما شکل داده و آنهایی هم که اکنون در حال برنامه‌ریزی است بر آیندگان اثرگذار خواهد بود. یکی از اهداف لازم برای شکوفایی آینده‌ای روشن، مسأله آموزش‌وپرورش نسل حاضر است و همچنین یکی از راهکارهای مطرح در جهت ساخت آن بهره‌گیری از امکانات مفید و سازنده در عرصه آموزش‌ویادگیری است.
ا
