اینجا شلوغ است و نمی‌توان با تمرکز و در کنار دیگران درباره کتاب گفت‌وگو کرد. گمان می‌کنم یکی از دلایل این شلوغی آن باشد که همه آمده‌ایم تا خودمان را در معرض دید قرار دهیم و در این مسیر از هرکاری که چندان جالب نیست، مضایقه نمی‌کنیم!بله ... تقریبا همه ما آمده‌ایم خودمان را نمایش دهیم، کتاب بهانه است، نویسنده و خواننده جای‌شان در سایه است.
شاهنامه فردوسی چهره ممتاز و مانا و برجسته فرهنگ و ادب ایران است. «شاهنامه تاریخ و سیرت شاهان است و برخلاف آنچه گاهی برخی خام‌اندیشان و ناآگاهان و مغرضان پنداشته‌اند و گفته‌اند ستایش شاهان نیست، ستایش ایران و مردم ایران است، ستایش همه نیکان و دلاوران و خردمندان است.»
هر داستانی که می‌خوانیم و هر ماجرایی که می‌شنویم، در پس‌پرده خود اتفاقاتی دارند که شاید هرگز از آن‌ها آگاهی پیدا نکنیم، اما باعث خلق چیز‌هایی می‌شوند که به آن‌ها تاریخ می‌گوییم. درباره هر اتفاقی صحبت‌های زیادی می‌شود، اما کمتر درباره ماجرا‌های پیرامونی آن صحبتی حرفی به میان می‌آید.
نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود و اندک‌اندک شتاب حضور بازدیدکنندگان و برنامه‌های فرهنگی و هنری در حاشیه آن، بیشتر می‌شود. نمایشگاه علاوه بر فرصت عرضه تازه‌های کتاب و آشنایی مستقیم مخاطبان با فعالیت دست‌اندرکاران صنعت نشر، فرصتی برای تبادل نظر میان ناشران و مؤلفان برای ارتقای کیفی و کمی محصولات و نیز انتقال تجربه به نسل‌های جدید ناشران و مؤلفان نیز هست.
سخنگوی نمایشگاه کتاب با اشاره به خبر سرقت در نمایشگاه کتاب که چند روز فبل مطرح شده بود، اظهار کرد: مسئول انتظامات نمایشگاه کتاب تهران همزمان مسئول انتظامات نمایشگاه نفت هم هست که به اشتباه سرقت ۱۰ هزار دلاری را برای نمایشگاه کتاب اعلام کرده بود. پلیس هم در این زمینه بیانیه داده است.
سی‌وششمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران با شعار «بخوانیم برای ایران» از تاریخ ۱۷ تا ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ در مصلی امام خمینی(ره) برگزار می شود و کشور عراق مهمان ویژه این دوره از نمایشگاه کتاب است.
در آستانه روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در مالزی میزبان جمعی از فارسی‌آموزان این کشور شد.
هر سال اردیبهشت‌ماه، تهران میزبان بزرگ‌ترین رویداد فرهنگی کشور می‌شود؛ نمایشگاه بین‌المللی کتاب که نه‌تنها محفلی برای عرضه و معرفی تازه‌ترین آثار نشر است بلکه صحنه‌ای برای گفت‌وگو، تبادل اندیشه و کشف افق‌های تازه در حوزه‌های مختلف دانش و هنر نیز به‌شمار می‌آید.
ایران عزیز ما، سرزمینی کهن با تاریخی غنی و پربار، در طول قرون متمادی بارها با خطر نابودی یا از میان رفتن کتب، اسناد، دست‌نوشته‌ها و یادداشت‌های گرانبها مواجه بوده است.
اشاره شد که بنای سروش دیدار با اهالی کتاب است و نمایشگاه را مجالی می‌دانیم برای گفت‌وگو در مورد هرآنچه مرتبط است با کتاب. نشستن پای صحبت نویسندگان فرصتی است مغتنم اما نباید از این نکته غافل بود که نوشتن وقتی به مقصود می‌رسد که خواندنی در کار باشد.