پروژه راه‌آهن رشت ــ آستارا که برای سال‌ها با تاخیر مواجه بود، اکنون با جدیت در حال پیگیری است و مقامات وعده داده‌اند این شاهراه حیاتی ظرف سه سال آینده تکمیل خواهد شد. این پروژه کلید اتصال ایران به کریدور بین‌المللی حمل‌ونقل شمال ــ جنوب و دریایی از مزایای اقتصادی آن است.
تولید محصولات کشاورزی در ایران با مشکلات زیادی روبه‌روست. دردهایی که یکی از آنها به عدم وجود تجهیزات و ماشین‌آلات پیشرفته و قیمت بالای آنها بازمی‌گردد. هزینه سرسام‌آور تجهیزات نوین کشاورزی تنها بخشی از یک چالش ساختاری بزرگ‌تر است که اجازه نمی‌دهد صنعت کشاورزی ایران از روش‌های سنتی جدا شود.
استفاده از فناوری‌های نوین در رصد و مدیریت منابع طبیعی، دیگر یک گزینه تجملی نیست، بلکه یک ضرورت انکارناپذیر برای حفظ سرمایه‌های ملی و تضمین امنیت غذایی و محیط‌زیستی نسل‌های آینده ایران است. خوشبختانه حرکت‌های آغازشده در استان‌هایی مانند اردبیل و تأکیدات مقامات ارشد، نشان می‌دهد که این ضرورت در حال درک شدن است.
خراسان‌رضوی را باید استان زرخیز ایران درنظر داشت. جایی که از دیرباز در حوزه کشاورزی سرآمد و شهره بوده و در زمینه تولیدات این بخش به‌عنوان یکی از استان‌های مهم و پیشرو شناخته می‌شود. این استان با ثبت رکورد صادرات ۲/۲ میلیارد دلاری در سال ۱۴۰۳، نقش خود را به‌عنوان یکی از قطب‌های اقتصادی و بازرگانی ایران تثبیت کرده و محصولات منحصربه‌فرد و باکیفیت آن، ظرفیت بسیار بالایی برای درآمدزایی و شکوفایی اقتصاد منطقه و کشور دارد.
در پی تصمیم تازه هیئت دولت برای واگذاری اختیار تنظیم ساعات کاری ادارات به استانداران، ادارات و دستگاه‌های اجرایی استان‌های لرستان و کرمان از این پس پنجشنبه‌ها به‌صورت دورکار فعالیت خواهند کرد.
وضعیت کنونی صادرات مازندران در آستانه فصل برداشت مرکبات، در شرایط پیچیده‌ای قرار دارد. از یک‌سو، این استان دارای ظرفیت‌های بی‌نظیر و برندهای شناخته‌شده‌ای در حوزه مرکبات و کیوی است و موقعیت جغرافیایی آن، دسترسی به بازارهای ارزشمند کشورهای همسایه را فراهم می‌کند اما از طرف دیگر، وجود موانع ساختاری و تشدید چالش‌هایی مانند کاهش مستمر صادرات و محدودیت بازارهای هدف به چند کشور خاص، آینده را با ابهام مواجه ساخته است.
براساس بررسی‌های انجام شده، بانکرینگ یا همان تامین سوخت کشتی‌ها، پتانسیل بسیار بالایی برای شکوفایی اقتصاد دریایی ایران و ایجاد اشتغال دراستان‌های ساحلی مانندهرمزگان وبوشهر دارد.این صنعت با بهره‌‌گیری ازموقعیت استراتژیک ایران در خلیج‌فارس، می‌تواند به موتور محرکه جدیدی برای توسعه اقتصاد دریامحور تبدیل‌شود که ثمرات آن حتی‌به استان‌هایی مانندخوزستان‌وسیستان وبلوچستان‌وفارس هم برسد.
توسعه اقتصاد دریامحور یک انتخاب اقتصادی نیست بلکه یک اجبار ژئوپلیتیک و راهبرد کلان برای تضمین آینده ایران است. با توجه به سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در این زمینه، اکنون زمان آن فرا رسیده که به‌جای نفت، به دریا به‌عنوان پیشران توسعه ملی نگریسته شود.سرمایه‌گذاری هوشمند، برنامه‌ریزی یکپارچه و عزم جدی برای فعال‌سازی ظرفیت‌های استان‌های ساحلی جنوب می‌تواند طلوع اقتصاد غیرنفتی و متکی به منابع داخلی را برای ایران به ارمغان آورد.
خلیج‌فارس با دارا بودن جزایر متعدد و سواحل گسترده، از ظرفیت‌های بی‌نظیری برای توسعه گردشگری دریایی و ایجاد رونق اقتصادی برخوردار است. با برنامه‌ریزی جامع و سرمایه‌گذاری هدفمند، این نگین‌های درخشان می‌توانند به قطب‌های اصلی گردشگری در منطقه تبدیل شوند.
پروژه انتقال آب از دریای عمان به اصفهان، بدون شک یکی از پیچیده‌ترین و بزرگ‌ترین پروژه‌های زیرساختی ایران در دهه‌های اخیر به‌شمار می‌آید. این پروژه در شرایطی که اصفهان و بسیاری از مناطق مرکزی ایران با بحران آب دست به گریبان است، نقش حیاتی در حفظ توسعه صنعتی و ثبات اجتماعی منطقه ایفا می‌کند.رسیدن آب دریا به اصفهان فقط برای سیراب کردن صنایع نیست، بلکه این پروژه می‌تواند به‌صورت غیرمستقیم زاینده‌رود را پرآب و از فرونشست زمین در این منطقه جلوگیری کند.