آری فقط یک موجود استثنایی میتواند ثمرههایی پر بار و درخشان به بار آورد و بهراستی مادر همان موجود استثنایی همچون سیمرغ است که نمادی از عشق، مهربانی، فداکاری، ایثار، قدرت و سخاوت را به زیبایی نقش میبندد.
جمعیت در دو طرف خیابان جمع شده و راه را برای رد شدن کسی باز کرده بودند. منتظر چه کسی بودند؟ مردم را کنار زدم و جلوتر رفتم تا از نزدیک شاهد آن شخص باشم. خانمی که چادرش را روی صورتش گرفته بود، آرام و باصلابت بین جمعیت قدم برمیداشت. صدای پچ پچ مردم میگفت: «او مادر محمد است». محمد؟ محمد دیگر کیست؟
نام مادر زمانی کامل میشود که فرزندش بزرگ شود،رشد کند و تعلیم ببیند.مادری که با هزار مهر و امید فرزند عزیزش را راهی زندگی میکند.بارها به این فکر کردهام آیا واقعامادران دلشان رضا میدهدفرزندانشان را دراجتماعی ترسناک بفرستند.
کتاب «ماه به روایت آه» نوشته ابوالفضل زرویی نصرآباد از منظر متفاوت و تازهای زندگی و شخصیت حضرت عباس(ع) را بررسی میکند. این کتاب در نوع خود کتابی ارزشمند است که گامی جدی درراستای تحقیقات پژوهشمحور در موضوعات مقدس و ارزشی برمیدارد.
در برخی زندگیها، نقطه اوج نه در یک حادثه بزرگ که در لحظههای کوچکتری رقم میخورد که کسی نمیبیندشان اما بعدها تبدیل میشوند به ستونهای یک واقعه بزرگ. زندگی امالبنین از همین جنس است.
کتاب را بستم و به چشمهایم اجازه باریدن دادم. بهراستی که اینهمه مقاومت در برابر سختیها و ناملایمتیهای روزگار، کار آسانی نبود. لحظهای نمیتوانستم خودم را حتی عضوی از خانواده آنها گمان کنم، چه رسد به جای او!
پیش از خواندن این کتاب، هرچه خاطرات مربوط به شهدا را خواندهاید کنار بگذارید. این یک روایت عجیب و متفاوت است. نوشتن این کتاب چند سال طول کشیده و هر کسی شجاعت نوشتن و دل خواندنش را ندارد.
شهید سیدمجید جمعهزاده، متولد سال ۱۳۴۶دراندیمشک است؛ نوجوانی که مسیر زندگیاش از همان سالهای ابتدایی پس از انقلاب رنگوبوی فعالیت اجتماعی و مسئولیتپذیری گرفت.دوران تحصیل رادرمدرسه شیریننژاد گذراند و هنوز سالهایکودکیاش به پایان نرسیده بودکه به ستادمرکزیبسیج اندیمشک پیوست.
بلک فرایدی یا جمعه سیاه، روز پس از جشن شکرگزاری در ایالات متحده است که بهعنوان آغاز فصل خرید کریسمس شناخته میشود. این رویداد نخستینبار در دهه ۱۹۶۰ در شهر فیلادلفیا مطرح شد؛ جایی که پلیس برای توصیف ازدحام شدید خیابانها پس از روز شکرگزاری از اصطلاح جمعه سیاه استفاده کرد.
همه چیز از آنجا شروع شد که تصمیم گرفتم برخلاف عقیده پدر و مادرم و بدون بررسی تاروپود لباسها با ذرهبین و لوله کردن کفش برای اطمینان از کیفیت جزء به جزء مواد اولیهاش، اینترنتی خرید کنم و این گونه با ژستِ «دیگر بزرگ شدهام و درست تصمیم میگیرم» پولهای عزیزم را به دست باد سپردم.