یک: می‌گویند سالی که نکوست از بهارش پیداست.اگر این گفته حقیقت داشته باشد ـ که ظاهرا دارد ـ باید گفت امسال، تلویزیون، سال متفاوتی را تجربه خواهد کرد؛ چون همه نشانه‌ها حکایت از این دارد که عزمی در این رسانه وجود دارد تا برای مخاطبانش بهترین‌ها را به ارمغان بیاورد.
حالا آنها فرمول جذب مخاطب را یافته‌اند. ایرج طهماسب و حمید جبلی و گروهی که با آنها همکاری می‌کند آنچنان توانسته‌اند متفاوت و جذاب ظاهر شوند که مخاطب چاره‌ای جز همراهی با آنها ندارد. یک برند تلویزیونی تمام عیار در ایام نوروز که مخاطب از سازندگان آن انتظار دارد لحظات مفرحی پدید آورند.
پیش از نوروز که سریال‌های در چشم باد، یوسف پیامبر(ص) و وضعیت سفید از شبکه‌های تماشا و آی‌فیلم به صورت هر شبی به نمایش درمی‌آید، فرصتی ایجاد شده تا بسیاری از مخاطبان یک بار دیگر متمرکزتر و با دقت بیشتری این سریال‌ها را تماشا کنند.
طرح تولید این برنامه براساس اتفاقات مختلفی بود. نخست این که به رقابت‌های جام جهانی نزدیک می‌شویم. شبکه‌ای رادیویی مختص ورزش داریم و علاوه برهمه اینها شبکه سه سیما هم شبکه‌ای است که به موضوع ورزش اهمیت زیادی می‌دهد و از همه اینها گذشته ما شبکه‌ای به نام ورزش داریم که فقط و فقط برنامه‌های ورزشی پخش می‌کند.
«دو پاسپورته ها، کف گیر به ته دیگ خورده ها، عافیت طلب ها، دریوزگی ها»؛ این اصطلاحات را نه ده نمکی که از حاتمی کیا و نه از شبکه های معمول که از شبکه فرهیختگان و نه درباره شهروندان مجرم و تبهکار که در توصیف برخی از سینماگران شنیدیم.
آقای مجری که حالا دیگر برای چند نسل از ایرانیان به یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های رسانه‌ای تبدیل شده، نوروز امسال هم چند عروسک دوست‌داشتنی را دور هم جمع کرد تا با آدم‌بزرگ‌ها و بچه‌ها درباره مسائل ریز و درشت صحبت کنند درباره آنچه که بظاهر شاید کم‌‌اهمیت باشد و درباره مشکلاتی که هم به چشم بزرگ‌ترها می‌آید و هم کودکان.
آنچه در سینما و تلویزیون ما به عنوان امری طبیعی و تا حدودی بدیهی پذیرفته شده، این است که اگر قسمت‌های بعدی یک فیلم یا فصل‌های بعدی یک سریال در ادامه موفقیت اثر اولیه ساخته شود، نتیجه‌ای ندارد جز این که چهره اثر اولیه را مخدوش و آنچه را برای مخاطب جذاب بوده و مثلا به آن دلبستگی پیدا کرده، بی‌ارزش می‌کند.
مردمی که در کلانشهرها زندگی می‌کنند به هزار و یک دلیل کمتر می‌توانند زندگی دور همی را تجربه کنند.
از بزرگی سریال پایتخت و از محتوای عمیق و فرم متعالی آن در روزهای متمادی خواهیم نوشت اما در روزهایی که اغلب مخاطبان رسانه ملی بی‌وقفه به دنبال تماشای چندین باره سریال ماندگار پایتخت بودند، سریال «روزهای بد به در» نیز از سریال‌های شاخص و ماندگاری بود که دنباله گفتمان انتقاد اجتماعی سریالی نظیر دودکش بود.
بر خلاف برخی از مردم محترم و خونگرم مازندران که معتقدند سریال پایتخت توهین به آداب و رسوم آنهاست، نگارنده چنین گمانی ندارد و البته برای نظر و عقیده آنها احترام قائلم.