فرهنگ ایرانی، با دو ویژگی تنوع فرهنگی و قومی شناخته شده است. در طول دوران مختلف تاریخی، این تنوع و گونه‌‌های مختلف اقوام به دلیل درون‌زا بودن ابعاد هویتی همواره یکی از مهم‌ترین عوامل حفظ انسجام و وحدت ملی بوده است.
یک سال از دوره ریاست دکتر محمد سرافراز بر سازمان صداوسیما گذشت. درست در پانزدهم آبان سال گذشته بود که رهبر معظم انقلاب با صدور حکمی، ایشان را برای پنج سال به ریاست رسانه ملی منصوب کردند و از امروز یعنی هفدهم آبان دکتر سرافراز رسما سکان هدایت قرارگاه مقدم مقابله با جنگ نرم را در دست گرفت.
هجمه‌های اخیر بر ضد رسانه ملی بیشتر از آن که منشا رسانه‌ای و ارتباطاتی داشته باشد، منشا سیاسی دارد. رسانه ملی همواره پرونده هسته‌ای را یک پرونده ملی می‌دانسته و با این نگاه به برنامه‌سازی و پوشش خبری پرداخته است.
عاری بودن ذهن نقاد از پیشداوری و یکجانبه‌نگری برای رسیدن به یک بررسی جامع و درست، بسیار ضروری است و فقدان این ویژگی، مطلب و نقد را از اساس به بیراهه می‌برد و از انصاف دور می‌کند؛ مشکلی که در یادداشت صفحه اول 9 آبان روزنامه ایران با عنوان «برجام و جادوی میز مونتاژ» کاملا مشهود است.
دانستن حق مردم است. این شعار زیبا ترجیع‌بند کلام بسیاری از سیاسیون در مقاطع زمانی حساس بویژه در مواسم انتخابات است. کلمه حقی که مردم را محرم دولتمردان می‌داند و این‌که باید در جریان همه امور باشند.
در نظریه گفتمان، چارچوبی گفتمانی ترسیم می‌شود که در محور آن «دال مرکزی» قراردارد. منظور از دال مرکزی، مفهوم یا گزاره‌ای بنیادین است که به کل گفتمان شکل می‌دهد و چارچوبی جهت اندیشیدن و معنادار کردن موضوعات مختلف می‌سازد.
روایت «کیمیا» دشوار بود، نه از این بابت که در بیش از 500 لوکیشن تصویربرداری شده، یا جمع بزرگی از بهترین بازیگران را گرد هم آورده و نه‌حتی به این دلیل که با بودجه سریال‌های عادی ـ نه‌ویژه ـ ساخته شده است.
هر از چندی زمزمه‌های متعددی از گوشه و کنار به گوش می‌رسد که کارگردانان می‌خواهند آثار نمایشی را بر پرده نقره‌ای، حک کنند یا مجموعه‌ای براساس یکی از نمایشنامه‌هایی که در گذشته‌های دور بر صحنه تئاتر درخشیده است، بسازند و از طریق شبکه نمایش خانگیبه دست مخاطب برسانند.
توسعه تلویزیون در کشورمان در طول 4 دهه اخیر داستان مفصل و تاریخی دارد.با این همه گسترش فنی و اجتماعی جعبه جادو از اوایل دهه 70 مد نظر این یادداشت است.
حدود 4 دهه از پخش سریال‌های تلویزیونی خانوادگی می‌گذرد و در تمام این سال‌ها داستان‌ها و شخصیت‌های این مجموعه‌ها به تناسب کشش و پرداخت خود در فرهنگ جامعه نقش ایفا کردند. در سریال‌سازی در ژانر خانواده چه ملودرام یا کمدی عمده تصویرسازی‌ها طبیعتا باید مابه‌ازای اجتماعی داشته باشند. سریال‌هایی که بعد از ساعت 8 شب پخش می‌شوند باید دارای چنین ویژگی باشند. چراکه این رده به سریال‌های شبانه تعلق دارند و فرصتی است تا همه اعضای خانواده در کنار هم به تماشای این مجموعه‌ها بنشینند.