وطنی بهنام فلسطین به روایت «محمود درویش»
درحالی که شاعران زن و مرد عرب در تمام ۸۰ سال گذشته فقط از خال، لب، تن یار، عیش و عشرت و حسرت شعر مینوشتند، تنها شاعر عربی که با همه وجودش برای سرزمین غصبشده و خونین فلسطین شعر مینوشت، محمود درویش بود؛ شاعری که شهرتی جهانی و اعتبار ادبی بزرگی داشت اما جای اینکه مانند آدونیس و غاده السمان به سکسوآلیته نوشتاری هنری روی بیاورد، عشق به معشوق و عشق به وطن را طوری در اشعارش به هم گره زد که دنیا را با افق دید و همچنین تکنیک ادبی اشعارش، دچار حیرت کرد؛