گزارش‌های سازمان جهانی غذا نشان می‌دهد بیش از ۲/۲میلیون نفر یعنی تقریبا کل جمعیت در شرایط گرسنگی شدید زندگی می‌کنند. آمارها تکان‌دهنده‌اند: ۹۲۴ هزار نفر در مرحله بحران غذایی و ۲۴۴ هزار نفر در مرحله فاجعه‌آمیز سطح (IPC۵) هستند.کودکان، قربانیان اصلی این جنگ خاموش‌اند؛ تاکنون صدها کودک به‌دلیل سوءتغذیه جان داده‌اند و بیش از ۶۰ هزار کودک دچار سوءتغذیه حاد هستند. آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک گزارش کرده از هر
۱۰ کودکی که در کلینیک‌های این سازمان معاینه می‌شوند، یک کودک دچار سوءتغذیه شدید است. این وضعیت، براساس استانداردهای حقوق بشری، یک نسل‌کشی تدریجی است و نهادهای بین‌المللی آشکارا اسرائیل را به استفاده از قحطی به‌عنوان سلاح جنگی متهم کرده‌اند.
تیراندازی به گرسنگان؛ جنایتی بی‌سابقه
در روزهای اخیر، تراژدی انسانی ابعاد جدیدی پیدا کرده است. صحنه‌هایی که از صف‌های کمک در شمال غزه منتشر شده، روایتگر یک قتل‌عام سیستماتیک است. تنها در دو روز (۲۰ و ۲۱ جولای)، دست‌کم ۶۷ فلسطینی در صف کامیون‌های کمک در شمال غزه هدف تیراندازی مستقیم سربازان اسرائیلی قرار گرفته و جان خود را از دست دادند. طبق آمار رسمی دفتر حقوق بشر سازمان ملل، از اواخر ماه می تاکنون ۸۷۵ نفر در صف‌های توزیع کمک کشته شده‌اند که ۶۷۴ نفر از آنها دقیقا در نزدیکی سایت‌های موسوم به GHF (بنیاد به‌اصطلاح «بشردوستانه» غزه) جان باخته‌اند. این تیراندازی‌ها حتی از دید نهادهای بین‌المللی به‌عنوان «سیاستی آگاهانه برای کنترل مردم از طریق گرسنگی» تعبیر شده و صلیب سرخ و پزشکان بدون مرز آن را مصداق آشکار جنایت جنگی خوانده‌اند.
GHF؛ نقاب آمریکایی بر چهره اسرائیل
بنیاد موسوم به حقوق بشر غزه (Gaza Humanitarian Foundation (GHF که از سوی آمریکا و اسرائیل مدیریت می‌شود، اکنون به نمادی از «کمک‌های مرگبار» تبدیل شده است. این نهاد با تبلیغات گسترده خود را ناجی مردم نشان می‌دهد اما آمارهای رسمی نشان می‌دهد اکثر قربانیان تیراندازی در اطراف سایت‌های توزیع این بنیاد کشته شده‌اند. GHF با بودجه‌ای بیش از ۱۴۰ میلیون دلار در ماه فعالیت می‌کند و به‌گفته منتقدان، بیش از آن‌که برای امداد طراحی شده باشد، به‌عنوان ابزار کنترل اجتماعی و سیاسی برای مهندسی جمعیتی و تحمیل سیاست‌های اسرائیل استفاده می‌شود. حتی مقامات کمیساریای عالی حقوق بشر در سازمان ملل متحد به‌طورغیرمستقیم و تلویحی این بنیاد رامسئول«مرگ مرگبار»صدهافلسطینی معرفی کرده‌اند.
تخلیه اجباری و بمباران کور
در کنار قحطی، اسرائیل ماشین جنگی خود را نیز متوقف نکرده است. در ۲۰ و ۲۱ جولای تانک‌های اسرائیلی وارد شهر دیرالبَلَح در مرکز غزه شدند و با بمباران سنگین مناطق مسکونی، دست‌کم سه غیرنظامی را کشته و هزاران نفر را مجبور به فرار کردند.اکنون حدود ۹۰ درصد غزه تحت کنترل نظامی یا تخلیه اجباری است. طرح موسوم به ایجاد «شهر بشردوستانه» در جنوب غزه که قرار است پذیرای ۶۰۰ هزار نفر باشد، از سوی نهادهای حقوق بشری به‌عنوان تلاشی برای ایجاد کمپ‌های تمرکز انسانی محکوم شده است.
سکوت و همدستی جنایت‌بار غرب
واکنش‌های جهانی عمدتا محدود به محکومیت‌های لفظی بوده است. پاپ لئوی چهاردهم در بیانیه‌ای رسمی این اقدامات را «وحشی‌گری» توصیف کرده اما آمریکا و متحدان غربی‌اش آشکارا از اسرائیل حمایت می‌کنند.آمریکا حتی پا را فراتر گذاشته و قضات دیوان کیفری بین‌المللی (ICC) را به‌دلیل صدور حکم بازداشت برای سران اسرائیل تحریم کرده است. اتحادیه اروپا هم با وجود امضای توافق کمک به غزه، هیچ سازوکاری برای تضمین امنیت توزیع کمک ایجاد نکرده و گروه‌های امدادی چون پزشکان بدون مرز و عفو بین‌الملل، این توافق را «همدستی در جنایت» خوانده‌اند.
فروپاشی زیرساخت‌ها؛ بذر یک فاجعه طولانی‌مدت
غزه امروز در آستانه یک فروپاشی کامل انسانی و زیست‌محیطی است. سیستم بهداشت و درمان با کمبود شدید سوخت فلج شده و بیمارستان‌ها یکی پس از دیگری تعطیل می‌شوند. تأسیسات آب و فاضلاب تخریب شده و ورود فاضلاب به دریا خطر شیوع بیماری‌های واگیردار را افزایش داده است. نهادهای محیط‌زیستی هشدار داده‌اند این جنگ تأثیرات زیست‌محیطی و بهداشتی بلندمدتی خواهد داشت که نسل‌های آینده را نیز درگیر می‌کند.
افشای نقش غرب در نسل‌کشی
آنچه امروز در غزه رخ می‌دهد، تنها یک جنگ نیست؛ نسل‌کشی برنامه‌ریزی‌شده‌ای است که با سکوت و حتی همدستی مستقیم غرب ادامه دارد. آمریکا با تأمین سلاح، تحریم نهادهای قضایی بین‌المللی و کنترل کمک‌ها از طریق نهادهایی مانند GHF، شریک اصلی این جنایت است. برای رسانه‌های مستقل، وظیفه‌ای اخلاقی و انسانی است که این جنایات را بی‌پرده افشا کرده و فشار جهانی برای آتش‌بس فوری، ورود آزادانه کمک‌ها و محاکمه عاملان این نسل‌کشی را مطالبه کنند.
