شروع ماجرا: مقاومت در برابر تخریب
در سال ۲۰۱۸، مقامات شهر زینگی در استان گوئیژو دستور تخریب روستای چن را صادر کردند تا راه را برای ساخت یک اقامتگاه تفریحی باز کنند. والدین چن که کشاورز بودند و این خانه را در دهه ۱۹۸۰ ساخته بودند، معتقد بودند که غرامت پیشنهادی دولت بسیار ناچیز است و از ترک خانه خودداری کردند. زمانی که بولدوزرها شروع به تخریب درختان انار اطراف کردند، چن_ که در هانگژو به‌عنوان پیک کار می‌کرد_ به خانه بازگشت. او به همراه برادرش (چن تیان‌لیانگ) تصمیم گرفت برای افزایش غرامت، با افزودن طبقات بیشتر به خانه، متراژ آن را افزایش دهد. این اقدام ابتدا عملی بود زیرا غرامت براساس متراژ محاسبه می‌شد!
خانه‌ای که برج شد
آنچه به‌عنوان یک اقدام عملی آغاز شد، به پروژه‌ای غیرمعمول تبدیل شد. چن که سابقا دانشجوی ریاضیات بود اما دانشگاه را به دلیل بی‌معنا دانستن تحصیلات عالیه رها کرده بود، شروع به افزودن طبقات به خانه کرد. او با استفاده از چوب قرمز تیره اتاق‌هایی با اندازه‌های کوچک‌تر در طبقات بالاتر ساخت که روی یکدیگر قرار گرفته‌اند و ظاهری شبیه به چادر کمپینگ یا کیک عروسی چندطبقه ایجاد کرده‌اند. این سازه که بالای مزرعه‌ای پر از علف‌های کوتاه قرار دارد، به‌وسیله مجموعه‌ای از طناب‌ها که از بالا به زمین متصل شده‌اند، سرپا نگه داشته شده است. چن در مصاحبه با نیویورک تایمز گفت: «فکر نمی‌کنم این خانه زشت باشد. اگر زشت بود، مردم برای دیدنش نمی‌آمدند.» این سازه نه‌تنها به دلیل ظاهر عجیبش بلکه به دلیل داستان مقاومت چن، به جاذبه‌ای محلی تبدیل شده است.
مبارزه با دولت و فشارهای مداوم
دولت محلی بارها دستور تخریب این خانه را صادر کرد و مقامات برای فشار بر خانواده چن اقداماتی انجام دادند. در این زمان، تقریبا تمام خانه‌های اطراف تخریب شده و ساکنان به آپارتمان‌های جدیدی در فاصله سه مایلی منتقل شدند. خانه‌های مقاوم در برابر تخریب در چین به «خانه‌های میخ» معروفند. زیرا مانند میخی که از سطح بیرون زده، در برابر تخریب مقاومت می‌کنند. با این حال، خانه چن به دلیل ارتفاع و ظاهر غیرمعمولش، حتی در میان این خانه‌ها نیز برجسته است. چن از سر خشم نسبت به دولت و فشارهای مداوم آنها به ساخت ادامه داد. او علیه دولت محلی و توسعه‌دهندگان شکایت کرد و پرونده‌اش هنوز در جریان است.
خانه‌ای که بازتاب شخصیت چن است
خانه چن اکنون نمایشگاهی در حال تحول از علایق و سرگرمی‌های اوست. طبقه اول با خوشنویسی‌هایی از هنرمندانی که در هانگژو با آنها دوست شده بود تزئین شده است. در طبقه پنجم، انبوهی از کتاب‌های رنگ و رو رفته در زمینه تاریخ، فلسفه و روان‌شناسی قرار دارد. طبقه ششم شامل گیاهان گلدانی و یک تخت چوبی معلق است که با طناب به سقف متصل شده و برای نگه‌داشتن هاون و کتری استفاده می‌شود.
