کارگردان و ۲ بازیگر مبتلا به سندرم داون سریال «آلا» درباره حضور خود در آثار نمایشی با «قاب‌کوچک» گفتوگو کردند
هنرنمایی فرشته های زمینی در آلا
قصه‌های بزرگ گاهی با صدایی آرام و چهره‌هایی کمتر دیده شده آغاز می‌شوند؛ چهره‌هایی که زرق و برق ندارند، اما نوری دارند که تا عمق دل نفوذ می‌کند. وقتی قاب تلویزیون که سال‌ها مأمن نقش‌های آشنا بوده، جایی برای حضور چهره‌هایی از جنس تفاوت باز می‌کند، اتفاقی فراتر از بازی و تصویر رخ می‌دهد؛ اتفاقی با بوی انسانیت و مزه مهربانی.
در میان روایت‌های پرهیاهو، این‌بار رسانه دستی به‌سوی آنهایی دراز کرده که سهم‌شان از دیده‌شدن کمتر بوده؛ آنهایی که با سندروم داون یا دیگر تفاوت‌های زیستی به دنیا آمده‌اند، اما لبخندشان صادقانه‌تر و نگاه‌شان روشن‌تر از هزار نقش ساخته شده است. تصمیمی که در یکی از مجموعه‌های تلویزیونی گرفته شده، فقط یک انتخاب حرفه‌ای نیست؛ پیامی است روشن از دل رسانه برای مردم: دیدن، فقط با چشم ممکن نیست، گاهی دل باید ببیند. بنابراین قاب‌کوچک تصمیم گرفت در گفتوگو با شکیل مظفری کارگردان سریال آلا، یحیی توسلی و ناهید قهرمانی، بازیگران مبتلا به سندرم داون این سریال، از شرایط تصمیم‌گیری برای بازی، انتخاب و دغدغه‌های آنها در این مسیر برای مخاطبان جویا شود.
تصمیم قاطع برای همکاری با بچه‌های مبتلا به سندرم داون
شکیل مظفری، کارگردان سریال آلا شرایط تصمیم‌گیری و انتخاب یحیی و ناهید را این‌گونه بیان کرد: با توجه به اینکه سریال آلا بر پایه فرزندآوری و دغدغه‌های پیرامونی آن شکل گرفته، در فیلمنامه اولیه، از ابتدا دو شخصیت سندرم داونی وجود داشت. تصمیم تیم بر این بود که دو بازیگر سالم بیایند و نقش بچه‌های سندرم داون را بازی کنند اما تهیه‌کننده و من مخالفت کردیم. از این رو قرار شد به جای بازیگران عادی، از خود بچه‌هایی که سندرم داون دارند، استفاده کنیم. اگرچه نه در این سطح و حجم اما خوشبختانه یحیی و ناهید قبلا تجربه بازیگری داشتند. این شد که در نهایت، با تست اولیه از آنها، خوشبختانه حضورشان در تیم بازیگری قطعی شد.
بازی جلوی دوربین
مظفری در ادامه در تشریح شرایط بازی‌گرفتن از این دو عزیز و حضورشان در میان دیگر عوامل گفت: این بچه‌ها چون خیلی زود خسته می‌شوند و بسیار احساسی هستند، سعی کردیم سر صحنه آنها را زیاد خسته نکنیم و تمرین‌های عجیب و غریب نداشته باشیم. وقتی دیالوگ‌ها را حفظ می‌کردند و آماده بودند، ترجیح می‌دادم بازی مورد نظرم را به صورت تکه‌تکه از آنها بگیرم. خوشبختانه ارتباط همه گروه با این بچه‌ها بسیار خوب بود و وقتی سر صحنه می‌آمدند، کل گروه انرژی می‌گرفتند. خود این بچه‌ها هم کنار گروه حال‌شان خیلی خوب بود و همه سعی می‌کردند به بازی آنها کمک کنند.
از بازی‌شان شگفت‌زده شدم
کارگردان سریال آلا درباره پیش‌بینی بازی ناهید و یحیی ادامه داد: از همان ابتدا مطمئن بودیم با بازی این بچه‌ها اتفاق بسیار خوبی در سریال رقم می‌خورد. وقتی آنها جلوی دوربین آمدند و بازی‌شان را دیدیم و اینکه چطور با دیگر بچه‌ها ارتباط می‌گیرند، برایم روشن بود که مخاطب قطعا با آنها ارتباط برقرار خواهد کرد. باید گفت حتی گاهی سر صحنه خود ما را هم شگفت‌زده می‌کردند. حالا که سریال پخش می‌شود و بازخورد مخاطبان را می‌بینم، شاهد این هستیم که واقعا مخاطبان در بسیاری از مواقع ارتباط خوبی با این بچه‌ها پیدا کرده‌اند.
نگاهم تغییر کرد
وی در خصوص همکاری با یحیی و ناهید عنوان کرد: خیلی دوست دارم همکاری‌مان در دیگر پروژه‌ها تکرار شود. امیدوارم فرصتی پیش بیاید که هم من و هم دیگر همکارانم بتوانیم در کارهای بعدی دوباره از این بچه‌ها استفاده کنیم. اگر در پروژه بعدی چنین امکانی باشد، قطعا دوباره از این دوستان استفاده خواهم کرد. نمی‌توان کتمان کرد که هم حال مخاطب کنار این بچه‌ها خیلی خوب می‌شود، هم وقتی وارد گروه می‌شوند، انرژی و حال خوبی به همه می‌دهند. واقعیت این است که قبل از حضور بچه‌ها جلوی دوربین، تصور نمی‌کردم تا این حد توانمند باشند؛ هم از نظر هنری و بازیگری و هم از نظر استقلال شخصی در زندگی. واقعا مهربان، زلال و دوست‌داشتنی هستند و به طور شخصی باید بگویم که نگاه من نسبت به بچه‌هایی که دچار چنین معلولیتی (سندرم داون) هستند، کاملا تغییر کرد.
دوربین، دوست همیشگی من است
یحیی توسلی، بازیگر نقش رامین در سریال آلا گفت: با این نقش زندگی کردم. همه صحنه‌ها به خصوص آنجا که با آقا کاوه (خداشناس) سوار ماشین هستم؛ چرا که در آن صحنه داریم در مورد ازدواج صحبت می‌کنیم. کاوه خداشناس در بازی خیلی به من کمک کرد. دوست دارم فرصتش پیش بیاید که باز هم با ایشان بازی داشته باشم. قرار‌گرفتن جلوی دوربین را دوست دارم و از وقتی که بازی می‌کنم همیشه گفته‌ام که دوربین برای من یک دوست است که لحظه‌لحظه زندگی‌ام را ثبت می‌کند.
توسلی در بیان پیشینه بازی خود ادامه داد: از سال ۸۷ با بازی در فیلم سینمایی «تردید» اولین تجربه جلوی دوربین رفتن را پیدا کردم. جا دارد همین جا از کارگردان این اثر که در زمینه بازی بسیار به من کمک کردند، تشکر کنم. البته در این تجربه دستیار کارگردان نیز در حفظ دیالوگ‌ها خیلی به من کمک کرد و باعث شد برای بازی اعتماد به‌نفس بیشتری داشته باشم.
وی در خصوص بازی در فیلم‌ها و اثر این امر در ارتباطات اجتماعی خود اضافه کرد: حضور در آثار نمایشی باعث می‌شود در ارتباط گرفتن با مردم کوچه و خیابان حس خوبی داشته باشم. امیدوارم حضورم در فیلم‌ها باعث شود جامعه به بچه‌های سندرم داون بیشتر اهمیت بدهند. اغلب نگاه مردم به ما نگاهی از بالا به پایین است و این ما را اذیت می‌کند. امیدوارم مردم بتوانند همان‌طور که بچه‌های خودشان را می‌بینند، به بچه‌های سندرم داون هم نگاه کنند.
فرصتی برای بازی در آثار مهم‌تر
ناهید قهرمانی، بازیگر نقش حنا در سریال آلا عنوان کرد: سریال آلا برایم بسیار دوست‌داشتنی بود. همه بازیگرها بسیار مهربان بودند و به ما در بازی کمک کردند، مخصوصا کاوه خداشناس و ندا قاسمی. البته پیش از این هم تجربه بازیگری داشتم. در فیلم‌هایی چون «قسم» و «مردها فرشته نیستند» بازی کرده‌ام و در این فیلم‌ها هم عوامل تولید بسیار مهربان بودند.
بازیگر نقش حنا افزود: از اینکه برای بازی در آثار نمایشی دعوت می‌شوم بسیارخوشحالم.امیدوارم فرصتی پیش بیاید که بتوانم در فیلم‌های بیشتری بازی کنم. وقتی بادوستانم در مورد بازی‌هایم صحبت می‌کنم همه دوست دارند که آنها هم می‌توانستند بازی کنند. معمولا به من می‌گویند ما راهم با خود ببر تا بازی کنیم. خیلی دوست دارم بتوانم در آثار جدی‌تری مثل شاهنامه بازی کنم.
تصمیم قاطع برای همکاری با بچه‌های مبتلا به سندرم داون
شکیل مظفری، کارگردان سریال آلا شرایط تصمیم‌گیری و انتخاب یحیی و ناهید را این‌گونه بیان کرد: با توجه به اینکه سریال آلا بر پایه فرزندآوری و دغدغه‌های پیرامونی آن شکل گرفته، در فیلمنامه اولیه، از ابتدا دو شخصیت سندرم داونی وجود داشت. تصمیم تیم بر این بود که دو بازیگر سالم بیایند و نقش بچه‌های سندرم داون را بازی کنند اما تهیه‌کننده و من مخالفت کردیم. از این رو قرار شد به جای بازیگران عادی، از خود بچه‌هایی که سندرم داون دارند، استفاده کنیم. اگرچه نه در این سطح و حجم اما خوشبختانه یحیی و ناهید قبلا تجربه بازیگری داشتند. این شد که در نهایت، با تست اولیه از آنها، خوشبختانه حضورشان در تیم بازیگری قطعی شد.
بازی جلوی دوربین
مظفری در ادامه در تشریح شرایط بازی‌گرفتن از این دو عزیز و حضورشان در میان دیگر عوامل گفت: این بچه‌ها چون خیلی زود خسته می‌شوند و بسیار احساسی هستند، سعی کردیم سر صحنه آنها را زیاد خسته نکنیم و تمرین‌های عجیب و غریب نداشته باشیم. وقتی دیالوگ‌ها را حفظ می‌کردند و آماده بودند، ترجیح می‌دادم بازی مورد نظرم را به صورت تکه‌تکه از آنها بگیرم. خوشبختانه ارتباط همه گروه با این بچه‌ها بسیار خوب بود و وقتی سر صحنه می‌آمدند، کل گروه انرژی می‌گرفتند. خود این بچه‌ها هم کنار گروه حال‌شان خیلی خوب بود و همه سعی می‌کردند به بازی آنها کمک کنند.
از بازی‌شان شگفت‌زده شدم
کارگردان سریال آلا درباره پیش‌بینی بازی ناهید و یحیی ادامه داد: از همان ابتدا مطمئن بودیم با بازی این بچه‌ها اتفاق بسیار خوبی در سریال رقم می‌خورد. وقتی آنها جلوی دوربین آمدند و بازی‌شان را دیدیم و اینکه چطور با دیگر بچه‌ها ارتباط می‌گیرند، برایم روشن بود که مخاطب قطعا با آنها ارتباط برقرار خواهد کرد. باید گفت حتی گاهی سر صحنه خود ما را هم شگفت‌زده می‌کردند. حالا که سریال پخش می‌شود و بازخورد مخاطبان را می‌بینم، شاهد این هستیم که واقعا مخاطبان در بسیاری از مواقع ارتباط خوبی با این بچه‌ها پیدا کرده‌اند.
نگاهم تغییر کرد
وی در خصوص همکاری با یحیی و ناهید عنوان کرد: خیلی دوست دارم همکاری‌مان در دیگر پروژه‌ها تکرار شود. امیدوارم فرصتی پیش بیاید که هم من و هم دیگر همکارانم بتوانیم در کارهای بعدی دوباره از این بچه‌ها استفاده کنیم. اگر در پروژه بعدی چنین امکانی باشد، قطعا دوباره از این دوستان استفاده خواهم کرد. نمی‌توان کتمان کرد که هم حال مخاطب کنار این بچه‌ها خیلی خوب می‌شود، هم وقتی وارد گروه می‌شوند، انرژی و حال خوبی به همه می‌دهند. واقعیت این است که قبل از حضور بچه‌ها جلوی دوربین، تصور نمی‌کردم تا این حد توانمند باشند؛ هم از نظر هنری و بازیگری و هم از نظر استقلال شخصی در زندگی. واقعا مهربان، زلال و دوست‌داشتنی هستند و به طور شخصی باید بگویم که نگاه من نسبت به بچه‌هایی که دچار چنین معلولیتی (سندرم داون) هستند، کاملا تغییر کرد.
دوربین، دوست همیشگی من است
یحیی توسلی، بازیگر نقش رامین در سریال آلا گفت: با این نقش زندگی کردم. همه صحنه‌ها به خصوص آنجا که با آقا کاوه (خداشناس) سوار ماشین هستم؛ چرا که در آن صحنه داریم در مورد ازدواج صحبت می‌کنیم. کاوه خداشناس در بازی خیلی به من کمک کرد. دوست دارم فرصتش پیش بیاید که باز هم با ایشان بازی داشته باشم. قرار‌گرفتن جلوی دوربین را دوست دارم و از وقتی که بازی می‌کنم همیشه گفته‌ام که دوربین برای من یک دوست است که لحظه‌لحظه زندگی‌ام را ثبت می‌کند.
توسلی در بیان پیشینه بازی خود ادامه داد: از سال ۸۷ با بازی در فیلم سینمایی «تردید» اولین تجربه جلوی دوربین رفتن را پیدا کردم. جا دارد همین جا از کارگردان این اثر که در زمینه بازی بسیار به من کمک کردند، تشکر کنم. البته در این تجربه دستیار کارگردان نیز در حفظ دیالوگ‌ها خیلی به من کمک کرد و باعث شد برای بازی اعتماد به‌نفس بیشتری داشته باشم.
وی در خصوص بازی در فیلم‌ها و اثر این امر در ارتباطات اجتماعی خود اضافه کرد: حضور در آثار نمایشی باعث می‌شود در ارتباط گرفتن با مردم کوچه و خیابان حس خوبی داشته باشم. امیدوارم حضورم در فیلم‌ها باعث شود جامعه به بچه‌های سندرم داون بیشتر اهمیت بدهند. اغلب نگاه مردم به ما نگاهی از بالا به پایین است و این ما را اذیت می‌کند. امیدوارم مردم بتوانند همان‌طور که بچه‌های خودشان را می‌بینند، به بچه‌های سندرم داون هم نگاه کنند.
فرصتی برای بازی در آثار مهم‌تر
ناهید قهرمانی، بازیگر نقش حنا در سریال آلا عنوان کرد: سریال آلا برایم بسیار دوست‌داشتنی بود. همه بازیگرها بسیار مهربان بودند و به ما در بازی کمک کردند، مخصوصا کاوه خداشناس و ندا قاسمی. البته پیش از این هم تجربه بازیگری داشتم. در فیلم‌هایی چون «قسم» و «مردها فرشته نیستند» بازی کرده‌ام و در این فیلم‌ها هم عوامل تولید بسیار مهربان بودند.
بازیگر نقش حنا افزود: از اینکه برای بازی در آثار نمایشی دعوت می‌شوم بسیارخوشحالم.امیدوارم فرصتی پیش بیاید که بتوانم در فیلم‌های بیشتری بازی کنم. وقتی بادوستانم در مورد بازی‌هایم صحبت می‌کنم همه دوست دارند که آنها هم می‌توانستند بازی کنند. معمولا به من می‌گویند ما راهم با خود ببر تا بازی کنیم. خیلی دوست دارم بتوانم در آثار جدی‌تری مثل شاهنامه بازی کنم.
