حسام در خطرناکترین شرایط، جانش را به خطر انداخت. او در گفتوگو با جامجم از روز حادثه میگوید: «در دریاچه که ۴-۳ متر عمق دارد شنا میکردم که یکی فریاد کشید: پسره رفت زیرآب و غرق شد. رفتم زیر آب و پسری را دیدم که دیگر حتی تقلا هم نمیکند. ترسیدم و آمدم روی آب اما مدتی بعد دوباره برگشتم و دستم را زیر سینه آن پسر گذاشتم و او را بالا آوردم. او قدش از من بلندتر و کمی هیکلی بود. دلم میخواست هرطور شده او را نجات دهم، چون آدمهای زیادی در دریاچه قایقرانی غرق شده بودند و نمیخواستم این پسر هم جزو همانها باشد. وقتی او را روی آب آوردم، یکی از دوستانم تیوب آورد که کوچک بود. برای همین او سر آن پسر را گرفت و دوست دیگرم هم سر دیگر آن را تا چپ نشود. او را از آب خارج کردیم. دو پیرمرد آنجا مشغول شنا بودند که با دیدن این وضعیت ترسیدند و رفتند. نبض آن پسر خیلی ضعیف میزد. به سینهاش ضربه زدم و به او تنفس مصنوعی دادم که خوشبختانه آب از ریهاش خارج شد و نفس کشید.»
او در مورد اینکه احیای قلبی را از چه کسی آموخته بود، میگوید: «دو سال پیش در قایقرانی شنا میکردم که دیدم آنهایی که موتور داشتند به قسمت انتهای دریاچه رفتند. من هم با موتورم رفتم. یکی آنجا غرق شده بود. رفتم زیر آب و پسری را دیدم که غرق شده بود. گفتم همینجاست و خودم از آب خارج شدم و دیگران او را از آب خارج کردند. دکتری که آنجا بود به او تنفس مصنوعی داد و از همانجا این کار را یاد گرفتم و روی آن پسر انجام دادم که خوشبختانه برگشت. قبل از اینکه پسر دوباره نفس بکشد، پدر و مادرش بسیار بیقرار و نگران بودند و مادرش گریه میکرد. با خودم گفتم خدایا به امید خودت. وقتی بعد از ۴-۳دقیقه تلاشم برای احیا، او به زندگی برگشت، والدینش واقعاخوشحال شدند. بعد هم اورژانس آمد و او را بردند. پدر و مادرم از طریق اینستاگرام متوجه شدند چه اتفاقی رخ داده است.»
حسام در مورد اینکه آیا دوره غریقنجات گذرانده، توضیح میدهد:«من هرگز درکلاسهای شناشرکت نکردم.دایی و پدربزرگم کمی شنا یادم دادند. زمانی که با داییام به استخر میرفتم، تا حدودی یادم داد چطور شنا کنم. بعد از آموزشهای مقدماتی خودم بهتنهایی به استخر رفتم و تمرینکردم. بعد از این جریان انتظار نداشتم کسی ازمن تقدیر کندوکاری بودکه از دستم برمیآمد را انجام دادم که خوشبختانه ختم بهخیر شد. شناکردن را خیلی دوست دارم اما علاقهای به غریقنجات شدن ندارم.»
پرواز ققنوسوار فعال محیطزیست
درحالیکه دردریاچه قایقرانی دیزیچه اصفهان پسری۱۵ساله جانش را کف دستش گرفت، درسنندج نیزیک دوستدار محیطزیست بدون هراس از شعلههای سرکش، به محض مشاهده آتش همراه چند فعال محیطزیست دیگر به دل آتش زد، اما حریق چنان هولناک بود که او و چند نفر دیگر از دوستداران محیطزیست را در برگرفت و همگی دچار سوختگی شدند. در این آتشسوزی حمید به دلیل شدت سوختگی جان خود را از دست داد و هشت نفر دیگر نیز مصدوم شدند.
ظهر دوم مرداد ماه بود که اهالی شهرسنندج دود سفیدرنگی را که از ارتفاعات آبیدر سنندج به آسمان برخاسته بود مشاهده کردند و عازم محل حریق شدند. دمای محل آتشسوزی بیش از۴۰درجه میرسید و گرمای هواهمراه با گرمای ناشی ازحریق شرایط بسیار غیرقابل تحملی را ایجاد کرده بود. در شرایطی که حمید و سایر همیاران او تلاش میکردند تا آتش را خفه کنند، اما با تغییر مسیر وزش باد ماجرای غمباری رقم خورد.
بهزاد شریفیپور، مدیرکل منابعطبیعی استان کردستان دراین باره گفت: «این آتشسوزی در بالای آبیدر و به سمت حسنآباد رخ داد که با تلاش تشکلهای مردمی و نیروهای تلاشگر دستگاهها از سرایت آتش به دامنه آبیدر جلوگیری شد. در این حریق پنج نفر از گروههای مردمی که به صورت خودجوش عملیات مهار آتش را انجام میدادند به دلیل تغییر جهت ناگهانی وزش باد، همراه گروهی از فعالان محیطزیست در حلقه آتش محاصره شدند و هشت نفر در این حادثه آسیب دیدند و دچار سوختگی شدند. از میان مصدومان، دو نفر به صورت سرپایی مداوا و از بیمارستان مرخص شدند اما از شش نفر باقیمانده بستری در بیمارستان کوثر حمید مرادی به دلیل شدت جراحات ناشی از سوختگی جان باخت. »
غریب سجادی، فرماندار سنندج نیز گفت: «بر اساس بررسیهای اولیه ۲۰ هکتار از این مناطق دچار آتش شده و فعلا علت اصلی و دلایل متقن از آتشسوزی در دسترس نیست اما پس از بررسی ابعاد کامل حادثه، دلیل اصلی اطلاعرسانی خواهد شد.»
آزاد طهماسبی، رئیس سازمان آتشنشانی سنندج نیز در اینباره میگوید: با توجه به وسعت آتشسوزی و پوشش گیاهی خشک، عملیات اطفا با حداکثر ظرفیت آغاز شد و در نهایت حدود ساعت ۱۵:۴۵، آتش به طور کامل مهار شد. در این عملیات علاوه بر تجهیزات خودرویی و موتوری، شش دستگاه دمنده مخصوص عملیات جنگلی نیز بهکار گرفته شد و آتشنشانان همراه نیروهای داوطلب مردمی با تلاش مستمر موفق به کنترل آتش شدند.»
استاندار کردستان با ابراز تأسف از مصدومیت تعدادی از جوانان فعال محیطزیست و فوت یکی از این عزیزان در این حادثه گفت: از خانم شاهغیبی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی کردستان تقاضا کردم تا پیگیریهای درمانی را در دستورکار قرار دهد.
وی با تأکید بر اهمیت جان نیروهای داوطلب و مردمی افزود: ما همیشه بهترین جوانانمان را در این حوزه داریم؛ جوانان دلسوزی که با احساس مسئولیت وارد میدان میشوند. بارها گفتهایم که هرچند حفاظت از مراتع اهمیت دارد، اما هیچچیز مهمتر از جان این عزیزان نیست.