فتنه صهیونی بیخ گوش پکن
در پس پرده سیاست‌های جهانی، هم‌پیمانی استراتژیک شکل گرفته رژیم‌صهیونیستی و تایوان برای تضعیف چین به‌عنوان یک ائتلاف پنهان نه‌تنها معادلات منطقه‌ای را پیچیده‌تر می‌کند، بلکه بازتابی از تقابل قدرت‌های بزرگ در عرصه جهانی است. حالا که ۷۲ نماینده کنست اسرائیل به حمایت رسمی از تایوان پرداخته‌اند، باید نگران پیامدهای ژئوپلیتیکی این اتحاد بود.
امضای بیانیه حذف تایوان از نهادهای بین‌المللی مانند سازمان جهانی بهداشت و هوانوردی غیرنظامی را «غیرموجه» می‌داند که نشان‌دهنده عمق رابطه سیاسی و امنیتی میان تل‌آویو و تایپه است. این بیانیه پس از حملات ۷ اکتبر در اسرائیل و واکنش تایوان به آن صادر شده و گواهی است بر همبستگی آنها در برابر فشارهای چین. این تلاش‌ها می‌تواند جرقه‌ای برای تغییر موازنه قدرت در آسیا و خاورمیانه باشد چرا که چین، تایوان را بخشی از خاک کشور خود می‌داند و سیاست رسمی چین واحد را پیگیری می‌کند.حمایت مشترک رژیم‌صهیونیستی و تایوان از مواضع یکدیگر در مجامع جهانی، نشان از هدفی فراتر از سیاست‌های معمول دارد که مقابله با قدرت رو به گسترش چین، اولویت آن محسوب می‌شود. این اتحاد غیررسمی، گرچه ظاهری محدود دارد اما می‌تواند به بازیچه‌ای برای تشدید تنش‌های بین‌المللی تبدیل شود. در دنیایی که هر حرکت سیاسی به سرعت بازتابی جهانی می‌یابد، این همکاری ممکن است سرآغاز تحولات عمیق‌تر باشد.
تهاجم خزنده به انسجام ملی چین
رژیم صهیونیستی از دهه ۲۰۱۰ با تحدید سرمایهگذاری بخش خصوصی در چین به‌علاوه محکومیت سیاسی پکن در شورای حقوق بشر سازمان ملل، روابط با دومین اقتصاد بزرگ جهان را خصمانه کرد. نکته حائز اهمیت آن که چهره‌های برجسته رژیم‌صهیونیستی خواهان حمایت بیشتر تل‌آویو از تایوان، همسو بادولت ترامپ علیه تمامیت ارضی چین شدند.رژیم صهیونیستی با چراغ سبز آمریکا در تلاش است جایگاه دیپلماتیک و اقتصادی تایوان را به‌عنوان کشوری مستقل تقویت کند. این حمایت سیاسی و اقتصادی به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شده که بتواندمقدمات جدایی تایوان ازچین را فراهم آورد. تل‌آویو با امضای بیانیه‌های مشترک و افزایش همکاری‌ها، نقش مهمی در مشروعیت‌بخشی به تایوان در سطح بین‌المللی ایفا می‌کند.همزمان، واشنگتن با پشتوانه نظامی و دیپلماتیک خود، این اتحاد را تشویق می‌کند تا سیاست فشار بر پکن را افزایش دهد. آمریکا با استفاده از متحدانش مانند اسرائیل، به دنبال ایجاد بلوکی است تا بتواند چین را در عرصه‌های مختلف سیاسی و اقتصادی محدود کند. این استراتژی، تلاشی هدفمند برای تغییر توازن قدرت منطقه‌ای و بین‌المللی است.
صنایع اقتصادی و نظامی در خدمت مخالفان پکن
اسرائیل به‌عنوان مرکز صدور فناوری واشنگتن، همکاری‌های گسترده‌ای در زمینه فناوری‌های اطلاعاتی، امنیت سایبری و نوآوری‌های پزشکی با تایوان برقرار کرده است. در مقابل، تایوان با قدرت تولیدی بالای خود در حوزه الکترونیک و قطعات نیمه‌هادی، بازار مناسبی برای محصولات تکنولوژیک رژیم‌صهیونیستی فراهم کرده است. این تبادلات تجاری نه تنها باعث افزایش حجم مبادلات مالی شده، بلکه زمینه‌ساز پروژه‌های مشترک تحقیق و توسعه نیز بوده است.
در حوزه نظامی، همکاری‌های تایوان و رژیم‌صهیونیستی به شکلی پنهان اما مؤثر جریان دارد. رژیم‌صهیونیستی به‌عنوان یکی از تولیدکنندگان بزرگ تسلیحات در جهان، به تایوان کمک می‌کند تا تجهیزات نظامی خود را به‌روز کند. این همکاری شامل انتقال فناوری پهپادهای نظامی، سیستم‌های دفاع هوایی و تجهیزات الکترونیکی جنگ الکترونیک است. با توجه به تهدیدات منطقه‌ای، این همکاری نظامی برای تایوان در تقویت توان آن در برابر چین نقشی کلیدی ایفا می‌کند.
غرش اژدهای زرد علیه صهیونیسم
چین به‌شدت نسبت به اتحاد رو به گسترش رژیم‌صهیونیستی و تایوان واکنش نشان داده و برای مقابله با این اتحاد اقداماتی چندجانبه در پیش گرفته است. از جمله مهم‌ترین آن افزایش فشار دیپلماتیک بر تل‌آویو است تا روابط خود با تایوان را کاهش دهد. پکن با تهدید به کاهش همکاری‌های اقتصادی و محدود کردن دسترسی اسرائیل به بازار چین، تلاش می‌کند از گسترش روابط رسمی میان دو طرف جلوگیری کند
در عرصه نظامی، چین حضور نظامی خود در دریای جنوبی چین و اطراف تنگه تایوان را به طور چشمگیری افزایش داده است. رزمایش‌های نظامی گسترده و عبور مکرر ناوگان جنگی، پیامی قوی به هرگونه تلاش برای استقلال تایوان و حمایت‌های خارجی است. این اقدامات چین باعث افزایش تنش‌ها و هشدار به رژیم‌صهیونیستی درباره عواقب همکاری نظامی و سیاسی با تایوان شده است.
همچنین، چین در حوزه اطلاعاتی و سایبری فعالیت گسترده‌ای برای مقابله با اتحاد تایوان و رژیم‌صهیونیستی آغاز کرده است. حملات سایبری هدفمند به زیرساخت‌های فناوری اطلاعات هر دو کشور و تلاش برای نفوذ به شبکه‌های حساس، بخشی از این کارزار است. این اقدامات امنیتی، تهدیدی جدی برای همکاری‌های فناوری و نظامی میان این دو متحد به شمار می‌رود و نشان‌دهنده عزم پکن برای حفظ تمامیت ارضی خود است.
ائتلاف تهران-پکن علیه مداخلات صهیونی
برخی کارشناسان معتقدند چین باحمایت همه‌جانبه ازجمهوری اسلامی ایران درحوزه‌های نظامی و اقتصادی،پاسخی استراتژیک به اتحاد نامشروع تل‌آویو و تایپه داده است. رسانه‌های غربی مدعی‌اند پکن با افزایش همکاری‌های نظامی، شامل ارتقای تسلیحات پیشرفته و انتقال فناوری‌های دفاعی به ایران، عملا تلاش می‌کند تا جبهه مستحکمی در برابر نفوذ اسرائیل و آمریکا در منطقه غربآسیا ایجاد کند. این حمایت‌ها علاوه بر بعد نظامی، سرمایه‌گذاری‌های کلان در پروژه‌های اقتصادی و زیرساختی ایران را نیز شامل می‌شود که موجب تقویت جایگاه تهران در تحریم‌های بین‌المللی شده است.
براساس این تحلیل‌ها، چین و ایران به دنبال ایجاد بلوکی ژئوپلیتیک هستند تا بتواند مانع از گسترش نفوذ غرب و متحدان آن، به ویژه رژیم‌صهیونیستی و تایوان شود. این همکاری نه تنها به تقویت ظرفیت‌های دفاعی ایران کمک می‌کند، بلکه فرصت‌های اقتصادی تازه‌ای برای هر دو کشور در بازارهای جهانی به وجود آورده است.
جایگاه مهم ایران در سیاست خارجی پکن
اصطلاح «کشور کلیدی» به کشور بازیگری اطلاق می‌شود که در موقعیتی با ارزش راهبردی و دارای جذابیت اقتصادی و نظامی قرار دارد. تهران باید به‌دلایل آشکار، ستون اصلی ابتکار کمربند و جاده تلقی شود. ایران با کشورهای افغانستان، عراق، ترکیه، ارمنستان، جمهوری آذربایجان، پاکستان و ترکمنستان مرز زمینی مشترک دارد. با افزودن مرزهای دریایی با کشورهای کویت، قطر، عربستان سعودی، عمان، بحرین و امارات متحده عربی، می‌توان به درک روشنی از موقعیت راهبردی منحصربه‌فرد ایران در منطقه غربآسیا دست یافت.
در نتیجه، ایران تنها کشور منطقه است که می‌تواند به چین امکان دهد توسعه و اجرای پروژه ابتکار کمربند و جاده را کنترل و تضمین کند. در نهایت دسترسی مستمر چین به منابع و همچنین مسیرهای تجاری و بازرگانی امن و مطمئن را تأمین کند.
تهاجم خزنده به انسجام ملی چین
رژیم صهیونیستی از دهه ۲۰۱۰ با تحدید سرمایهگذاری بخش خصوصی در چین به‌علاوه محکومیت سیاسی پکن در شورای حقوق بشر سازمان ملل، روابط با دومین اقتصاد بزرگ جهان را خصمانه کرد. نکته حائز اهمیت آن که چهره‌های برجسته رژیم‌صهیونیستی خواهان حمایت بیشتر تل‌آویو از تایوان، همسو بادولت ترامپ علیه تمامیت ارضی چین شدند.رژیم صهیونیستی با چراغ سبز آمریکا در تلاش است جایگاه دیپلماتیک و اقتصادی تایوان را به‌عنوان کشوری مستقل تقویت کند. این حمایت سیاسی و اقتصادی به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شده که بتواندمقدمات جدایی تایوان ازچین را فراهم آورد. تل‌آویو با امضای بیانیه‌های مشترک و افزایش همکاری‌ها، نقش مهمی در مشروعیت‌بخشی به تایوان در سطح بین‌المللی ایفا می‌کند.همزمان، واشنگتن با پشتوانه نظامی و دیپلماتیک خود، این اتحاد را تشویق می‌کند تا سیاست فشار بر پکن را افزایش دهد. آمریکا با استفاده از متحدانش مانند اسرائیل، به دنبال ایجاد بلوکی است تا بتواند چین را در عرصه‌های مختلف سیاسی و اقتصادی محدود کند. این استراتژی، تلاشی هدفمند برای تغییر توازن قدرت منطقه‌ای و بین‌المللی است.
صنایع اقتصادی و نظامی در خدمت مخالفان پکن
اسرائیل به‌عنوان مرکز صدور فناوری واشنگتن، همکاری‌های گسترده‌ای در زمینه فناوری‌های اطلاعاتی، امنیت سایبری و نوآوری‌های پزشکی با تایوان برقرار کرده است. در مقابل، تایوان با قدرت تولیدی بالای خود در حوزه الکترونیک و قطعات نیمه‌هادی، بازار مناسبی برای محصولات تکنولوژیک رژیم‌صهیونیستی فراهم کرده است. این تبادلات تجاری نه تنها باعث افزایش حجم مبادلات مالی شده، بلکه زمینه‌ساز پروژه‌های مشترک تحقیق و توسعه نیز بوده است.
در حوزه نظامی، همکاری‌های تایوان و رژیم‌صهیونیستی به شکلی پنهان اما مؤثر جریان دارد. رژیم‌صهیونیستی به‌عنوان یکی از تولیدکنندگان بزرگ تسلیحات در جهان، به تایوان کمک می‌کند تا تجهیزات نظامی خود را به‌روز کند. این همکاری شامل انتقال فناوری پهپادهای نظامی، سیستم‌های دفاع هوایی و تجهیزات الکترونیکی جنگ الکترونیک است. با توجه به تهدیدات منطقه‌ای، این همکاری نظامی برای تایوان در تقویت توان آن در برابر چین نقشی کلیدی ایفا می‌کند.
غرش اژدهای زرد علیه صهیونیسم
چین به‌شدت نسبت به اتحاد رو به گسترش رژیم‌صهیونیستی و تایوان واکنش نشان داده و برای مقابله با این اتحاد اقداماتی چندجانبه در پیش گرفته است. از جمله مهم‌ترین آن افزایش فشار دیپلماتیک بر تل‌آویو است تا روابط خود با تایوان را کاهش دهد. پکن با تهدید به کاهش همکاری‌های اقتصادی و محدود کردن دسترسی اسرائیل به بازار چین، تلاش می‌کند از گسترش روابط رسمی میان دو طرف جلوگیری کند
در عرصه نظامی، چین حضور نظامی خود در دریای جنوبی چین و اطراف تنگه تایوان را به طور چشمگیری افزایش داده است. رزمایش‌های نظامی گسترده و عبور مکرر ناوگان جنگی، پیامی قوی به هرگونه تلاش برای استقلال تایوان و حمایت‌های خارجی است. این اقدامات چین باعث افزایش تنش‌ها و هشدار به رژیم‌صهیونیستی درباره عواقب همکاری نظامی و سیاسی با تایوان شده است.
همچنین، چین در حوزه اطلاعاتی و سایبری فعالیت گسترده‌ای برای مقابله با اتحاد تایوان و رژیم‌صهیونیستی آغاز کرده است. حملات سایبری هدفمند به زیرساخت‌های فناوری اطلاعات هر دو کشور و تلاش برای نفوذ به شبکه‌های حساس، بخشی از این کارزار است. این اقدامات امنیتی، تهدیدی جدی برای همکاری‌های فناوری و نظامی میان این دو متحد به شمار می‌رود و نشان‌دهنده عزم پکن برای حفظ تمامیت ارضی خود است.
ائتلاف تهران-پکن علیه مداخلات صهیونی
برخی کارشناسان معتقدند چین باحمایت همه‌جانبه ازجمهوری اسلامی ایران درحوزه‌های نظامی و اقتصادی،پاسخی استراتژیک به اتحاد نامشروع تل‌آویو و تایپه داده است. رسانه‌های غربی مدعی‌اند پکن با افزایش همکاری‌های نظامی، شامل ارتقای تسلیحات پیشرفته و انتقال فناوری‌های دفاعی به ایران، عملا تلاش می‌کند تا جبهه مستحکمی در برابر نفوذ اسرائیل و آمریکا در منطقه غربآسیا ایجاد کند. این حمایت‌ها علاوه بر بعد نظامی، سرمایه‌گذاری‌های کلان در پروژه‌های اقتصادی و زیرساختی ایران را نیز شامل می‌شود که موجب تقویت جایگاه تهران در تحریم‌های بین‌المللی شده است.
براساس این تحلیل‌ها، چین و ایران به دنبال ایجاد بلوکی ژئوپلیتیک هستند تا بتواند مانع از گسترش نفوذ غرب و متحدان آن، به ویژه رژیم‌صهیونیستی و تایوان شود. این همکاری نه تنها به تقویت ظرفیت‌های دفاعی ایران کمک می‌کند، بلکه فرصت‌های اقتصادی تازه‌ای برای هر دو کشور در بازارهای جهانی به وجود آورده است.
جایگاه مهم ایران در سیاست خارجی پکن
اصطلاح «کشور کلیدی» به کشور بازیگری اطلاق می‌شود که در موقعیتی با ارزش راهبردی و دارای جذابیت اقتصادی و نظامی قرار دارد. تهران باید به‌دلایل آشکار، ستون اصلی ابتکار کمربند و جاده تلقی شود. ایران با کشورهای افغانستان، عراق، ترکیه، ارمنستان، جمهوری آذربایجان، پاکستان و ترکمنستان مرز زمینی مشترک دارد. با افزودن مرزهای دریایی با کشورهای کویت، قطر، عربستان سعودی، عمان، بحرین و امارات متحده عربی، می‌توان به درک روشنی از موقعیت راهبردی منحصربه‌فرد ایران در منطقه غربآسیا دست یافت.
در نتیجه، ایران تنها کشور منطقه است که می‌تواند به چین امکان دهد توسعه و اجرای پروژه ابتکار کمربند و جاده را کنترل و تضمین کند. در نهایت دسترسی مستمر چین به منابع و همچنین مسیرهای تجاری و بازرگانی امن و مطمئن را تأمین کند.
