روایت صمیمی مجتبی حیدری، گوینده رادیو تهران
از روخوانی دبیرستان تا گویندگی حرفه‌ای
گویندگی برای بسیاری صرفا یک مهارت آموختنی نیست؛ نقطه آغازش جایی عمیق‌تر است، درون آدم‌ها. مجتبی حیدری، گوینده باسابقه رادیو تهران، از همین جنس است؛ صدایی که در مسیر طبیعی رشد کرده، نه در قاب‌های کلیشه‌ای آموزش.
وی در خانواده‌ای به دنیا آمد که پدرش صدایی بم و شاخص داشت؛ میراثی که شاید در ناخودآگاه فرزند ماند و سال‌ها بعد در قالب حرفه‌ای جدی شکوفا شد. حیدری از همان دوران دبیرستان، به روخوانی کتاب‌هاعلاقه داشت.کلاسی که صدای اورابرای روخوانی انتخاب می‌کرد، گویی اولین استودیوی تمرینش بود.ورود حیدری به حوزه رسانه، هم‌زمان با تحصیل در رشته علوم ارتباطات شکل گرفت. در کنار تحصیلات، کار خبری را در بیرون از صداوسیما تجربه کرد اما دغدغه گویندگی همواره در ذهنش روشن ماند. در آزمون‌های مختلفی شرکت کرد، هرچند بسیاری از آنها رافرمالیته یافت اما یک دوره آموزشی کلیدی نزد استاد محمدحسین سروش در جهاد دانشگاهی، نقطه‌عطفی شد تا صدای او پخته‌تر و اعتمادبه‌نفسش جدی‌تر شود.ورود حرفه‌ای او به رادیو، از رادیو فرهنگ آغاز شد؛ ابتدا به‌عنوان کارشناس حوزه رسانه اما دیری نپایید که به اجرای برنامه نیز رسید. پس ازآن دررادیو تجارت و نهایتا در رادیو تهران ازسال۱۳۸۹ به فعالیت مشغول شد. اوازسال۱۳۹۲به‌طور رسمی واردپخش رادیوتهران شد و از سال ۱۳۹۶ نیز به بخش خبر رادیو پیوست.مجتبی حیدری حالا در دو مسیرکاملا متفاوت فعالیت می‌کند:اجرای رادیویی که مبتنی بر بداهه‌گویی بوده و گویندگی خبر که وابسته به متن و دقت بالاست. اومعتقد است هر دو رابه یک اندازه دوست داشته وهنوز برای یادگیری، راهی طولانی در پیش دارد. صدای او، امروز بخشی از زندگی شنوندگان رادیو تهران است؛ صدایی از دل، برای دل.
