کاهش‌هزینه‌ها با پیشگیری
نظرات متفاوتی درباره هزینه‌های به‌اصطلاح القایی در حوزه سلامت مطرح است اما باید توجه داشت که نمی‌توان با یک معاینه ساده به تشخیص دقیق رسید. امروزه هر پزشکی ناگزیر است از خدمات پاراکلینیکی بهره‌مند شود.
برای مثال، در مواردی مانند سنگ کیسه صفرا، تشخیص صرفا با معاینه فیزیکی ممکن نیست و انجام سونوگرافی و آزمایش خون الزامی است. یا در بیماری‌های قلبی، بدون آنژیوگرافی وسی‌تی‌اسکن نمی‌توان وضعیت رگ‌ها را بررسی کرد یا اقدامات درمانی مانند بالن‌گذاری را انجام داد. بسیاری از آزمایش‌های خون نیز کاملا ضروری هستند؛ بررسی قند خون، چربی و سایر شاخص‌ها باید با دقت انجام شود. ممکن است برخی آزمایش‌ها مانند منیزیم از نظر برخی بیماران اضافی به نظر برسند اما پزشک براساس تشخیص تخصصی خود آنها را تجویز می‌کند.
لازم به یادآوری است که بیمه‌ها بر این فرآیند نظارت دارند و اگرنسبت به عملکرد یک پزشک تردید داشته باشند، پرونده‌های بیماران را بررسی می‌کنند تا مشخص شود چه درصدی از آزمایش‌ها و تصویربرداری‌ها واقعا ضروری بوده‌اند. در صورت تشخیص تجویزهای غیرضروری، پزشک مورد نظر تذکر دریافت کرده وحتی ممکن است جریمه شود. بنابراین، سازمان‌های بیمه‌گر بی‌محابا هزینه نمی‌کنند؛ آنها سقف خدمات را کنترل کرده و عملکرد را با دقت ارزیابی می‌کنند. با این حال برای کاهش هزینه‌های درمانی، دولت باید روی پیشگیری سرمایه‌گذاری کند. پیشگیری همواره کم‌هزینه‌تر و مؤثرتر از درمان است. اگر بتوانیم از ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت جلوگیری کنیم، هزینه‌ها به‌مراتب کمتر خواهد بود. نمونه‌ای دیگر، غربالگری پولیپ روده در افراد بالای ۶۰ سال است؛ انجام کولونوسکوپی در این سن، اقدامی پیشگیرانه است که می‌تواند از بروز بیماری‌های جدی‌تر جلوگیری کند. بسیاری از بیماران تصور می‌کنند این اقدامات هزینه‌تراشی بی‌مورد است، در حالی که این خدمات در سراسر جهان به‌عنوان بخش ضروری نظام سلامت شناخته می‌شوند.
لازم به یادآوری است که بیمه‌ها بر این فرآیند نظارت دارند و اگرنسبت به عملکرد یک پزشک تردید داشته باشند، پرونده‌های بیماران را بررسی می‌کنند تا مشخص شود چه درصدی از آزمایش‌ها و تصویربرداری‌ها واقعا ضروری بوده‌اند. در صورت تشخیص تجویزهای غیرضروری، پزشک مورد نظر تذکر دریافت کرده وحتی ممکن است جریمه شود. بنابراین، سازمان‌های بیمه‌گر بی‌محابا هزینه نمی‌کنند؛ آنها سقف خدمات را کنترل کرده و عملکرد را با دقت ارزیابی می‌کنند. با این حال برای کاهش هزینه‌های درمانی، دولت باید روی پیشگیری سرمایه‌گذاری کند. پیشگیری همواره کم‌هزینه‌تر و مؤثرتر از درمان است. اگر بتوانیم از ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت جلوگیری کنیم، هزینه‌ها به‌مراتب کمتر خواهد بود. نمونه‌ای دیگر، غربالگری پولیپ روده در افراد بالای ۶۰ سال است؛ انجام کولونوسکوپی در این سن، اقدامی پیشگیرانه است که می‌تواند از بروز بیماری‌های جدی‌تر جلوگیری کند. بسیاری از بیماران تصور می‌کنند این اقدامات هزینه‌تراشی بی‌مورد است، در حالی که این خدمات در سراسر جهان به‌عنوان بخش ضروری نظام سلامت شناخته می‌شوند.
