قانون از پلیس در برابر اراذل حمایت کند
موضوع اراذل و اوباش باید از چند نظر مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان به راهکار مناسبی برای جلوگیری از شرارت برسیم. اراذل و اوباش ممکن است خودشان در کودکی یا نوجوانی مورد خشونت واقع شده باشند یا در اثر شرایط اقتصادی دست به این کار بزنند.
اراذل و اوباش معمولا بین ۱۵ تا ۴۵ سال دارند و در این بازه زمانی دست به شرارت و ایجاد ناامنی می‌زنند. باید در نظر بگیریم که برخورد قاطعانه و محکم با اراذل از سوی پلیس، رویه و کار صحیحی است، اما ذکر این چند نکته ضروری است که هر اقدامی که پلیس یا دستگاه قضایی در خصوص اراذل و اوباش انجام دهند و حتی تمام اراذل و اوباش را اعدام کنیم، بازهم این چرخه خشونت ادامه خواهد داشت.
موضوع اول بحث مسائل مالی و معیشت است زیرا تا وقتی فقر و نابرابری اجتماعی وجود داشته باشد چرخه سرقت و اراذل و اوباش ادامه‌دار خواهد بود. باید با استفاده از راهکارهای اقتصادی، فاصله طبقاتی را کاهش دهیم و به تبع آن وقوع جرائمی مانند سرقت، شرارت، عربده‌کشی و ایجاد مزاحمت برای هموطنان کاهش پیدا خواهد کرد.
افرادی که مرتکب جرائمی مانند شرارت می‌شوند باید با آنها برخورد بسیار محکمی صورت گیرد تا بدانند مختل‌کنندگان امنیت جامعه با احکام سنگینی روبه‌رو خواهند شد. این کار در کنار ایجاد بازدارندگی، اراذل و اوباش را مجبور می‌کند جرم خود را متوقف کنند.
به همین دلیل تمام قضات طی دستورالعملی مشترک باید از صدور رأی‌های متناقض درخصوص جرم شرارت خودداری کنند. همچنین اراذل و اوباش باید پس از دستگیری و هنگام آزادی تحت کنترل باشند تا بار دیگر وارد چرخه خشونت اجتماعی و ایجاد شرارت نشوند.
از سوی دیگر ایجاد محدودیت‌های قانونی برای پلیس باعث می‌شود دست پلیس در برخورد با اراذل و اوباش تا حدودی بسته باشد و همین موضوع باعث شد افراد با سوءاستفاده از ضعف قانون به شرارت‌های خود ادامه دهند. باید قانون بازنگری شود و اختیارات و ابزارهای بیشتری در اختیار پلیس قرار گیرد تا بتواند با قاطعیت کامل با اراذل و اوباش برخورد کند.
موضوع اول بحث مسائل مالی و معیشت است زیرا تا وقتی فقر و نابرابری اجتماعی وجود داشته باشد چرخه سرقت و اراذل و اوباش ادامه‌دار خواهد بود. باید با استفاده از راهکارهای اقتصادی، فاصله طبقاتی را کاهش دهیم و به تبع آن وقوع جرائمی مانند سرقت، شرارت، عربده‌کشی و ایجاد مزاحمت برای هموطنان کاهش پیدا خواهد کرد.
افرادی که مرتکب جرائمی مانند شرارت می‌شوند باید با آنها برخورد بسیار محکمی صورت گیرد تا بدانند مختل‌کنندگان امنیت جامعه با احکام سنگینی روبه‌رو خواهند شد. این کار در کنار ایجاد بازدارندگی، اراذل و اوباش را مجبور می‌کند جرم خود را متوقف کنند.
به همین دلیل تمام قضات طی دستورالعملی مشترک باید از صدور رأی‌های متناقض درخصوص جرم شرارت خودداری کنند. همچنین اراذل و اوباش باید پس از دستگیری و هنگام آزادی تحت کنترل باشند تا بار دیگر وارد چرخه خشونت اجتماعی و ایجاد شرارت نشوند.
از سوی دیگر ایجاد محدودیت‌های قانونی برای پلیس باعث می‌شود دست پلیس در برخورد با اراذل و اوباش تا حدودی بسته باشد و همین موضوع باعث شد افراد با سوءاستفاده از ضعف قانون به شرارت‌های خود ادامه دهند. باید قانون بازنگری شود و اختیارات و ابزارهای بیشتری در اختیار پلیس قرار گیرد تا بتواند با قاطعیت کامل با اراذل و اوباش برخورد کند.
