معضلات استراتژیک نتانیاهو در باریکه غزه
مسأله طرح اشغال کامل غزه توسط ارتش رژیم صهیونیستی، از منظر بسیاری، موضوعی به‌شدت جنجالی و حساس ارزیابی می‌شود. نخست آن‌که در درون ساختار این رژیم، میان نیروهای مسلح و رئیس ستاد، گفت‌وگوهایی صورت گرفته مبنی بر این‌که امکان مدیریت کامل این عملیات با استفاده از نیروهای فرسوده کنونی وجود ندارد؛ نیروهایی که به لحاظ جسمانی و روانی خسته‌اند و برخی نیز با کمبود نیروی انسانی مواجهند و نیروهای ذخیره نیز پاسخگوی تقاضاهای عملیاتی نیستند. در مواردی، این نیروها به خودزنی متوسل می‌شوند تا از میدان نبرد بگریزند.
در میان نخبگان نظامی، امنیتی و سیاسی - که در دولت کنونی نتانیاهو حضور ندارند، ازجمله باراک و لیپید و دیگر چهره‌ها - حتی برخی فرماندهان ارشد نظامی، به‌شدت معترض هستند. احتمال شکست در این عملیات بالاست، بااین حال، دلگرمی نتانیاهو به حمایت‌های نامحدود و بی‌قید و شرط دونالد ترامپ که برخی او را «تروریست» می‌نامند، باعث شده تا وی تصور کند که اختیار کامل برای اجرای هرگونه اقدام، در هرزمان و به هرشیوه ممکن، برای تصفیه غزه - چه علیه مردم و چه علیه نیروهای مسلحی مانند حماس و جهاد اسلامی - را داراست.با این حال، این پرسش مطرح است که آیا چنین اقدامی واقعا شدنی است؟ آیا مردم تسلیم خواهند شد؟ آیا حماس اجازه خواهد داد که چنین رخدادی به وقوع بپیوندد؟ با توجه به شرایط بحرانی و وخیم انسانی در غزه، شواهد موجود نشان می‌دهد مردم این منطقه در روز روشن و در پخش زنده خبرگزاری‌ها هدف حملات قرار می‌گیرند؛ هم از طریق بمباران هوایی و هم در صف‌هایی که برای دریافت کمک‌های اولیه، از جمله یک کیسه آرد یا مقادیر اندک شیر خشک، به رگبار بسته می‌شوند. به این ترتیب، هدف نهایی این عملیات، نابودی مردم غزه و نهایتا خلع سلاح آنهاست.چنانچه چنین امری تحقق یابد، فاجعه‌ای انسانی رخ خواهد داد که تاریخ نخواهد توانست آن را نادیده انگارد. این مسأله به‌ویژه در مورد حکام عرب، به‌ویژه عربستان سعودی که جولانگاه اصلی آنها برای خلع سلاح حماس، حزب‌الله و حتی مقابله با حشد‌الشعبی است، اهمیت مضاعفی دارد. امارات، بحرین و دیگر کشورها نیز در ذیل نفوذ عربستان قرار دارند و فرآیند کوچاندن مردم غزه بسیار دشوار ارزیابی می‌شود.با وجود آن‌که نمایندگان آمریکا و رژیم صهیونیستی از کشورهای مختلف، از جمله در آفریقا و دیگر مناطق، اقداماتی صورت داده‌اند، تاکنون هیچ پاسخ جدی و عملی برای پذیرش آوارگان غزه دریافت نشده است. درخصوص اخبار مربوط به پذیرش آوارگان توسط سودان جنوبی، اطلاعات دقیق و موثق در دسترس نیست و شرایط توافق، نرخ آن و واکنش‌های احتمالی سازمان ملل، شورای امنیت و اتحادیه عرب، همچنان نامشخص باقی مانده است.به هر حال، تاریخ و جامعه بین‌المللی باید پاسخ دهند که آیا مردم غزه واقعا راضی به ترک مناطق خود خواهند شد یا نه؛ چه درصدی از آنان از سر استیصال این منطقه را ترک خواهند کرد و آیا این کوچ دائمی خواهد بود یا به امید بازگشت، همانند دیگر فلسطینی‌های آواره در اردن، سوریه، لبنان و عراق که هنوز چشم به بازگشت دارند، صورت خواهد پذیرفت؟ تمامی این مسائل، در حال حاضر، در حد فرضیه و گمان قرار دارد و سرنوشت مردم غزه در آینده هنوز نامعلوم و مجهول است.
