ظرفیتی که نیازمند اقدام است

تجدیدپذیرها با توجه به میزان مصرف در کشورهای حوزه خلیج‌فارس با افزایش رشد تقاضا در بخش برق، سهم ۵ تا ۶درصدی را به خود اختصاص داده‌اند و این کشورها به سمت استفاده از برق تجدیدپذیر در حال حرکت هستند؛ چون اقلیم جغرافیایی بسیار گرم‌تر و نسبتا خشک‌تری دارند و وجود آب شیرین‌کن‌ها در این کشور‌ها وهمچنین استفاده از برق در اغلب ایام سال به خصوص برای خنک‌سازی، باعث افزایش تقاضا و سوق دادن آنهابه سمت انرژی‌های تجدید‌پذیر شده است. دراین میان کشورهای اروپایی از جمله  اسکاندیناوی هم در زمینه توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر بسیار پیشتاز هستند. عربستان سعودی برنامه کربن صفر یا زیروکربن را تا سال ۲۰۵۰ میلادی برای خود برنامه‌ریزی کرده و امارات بنا دارد تا سال ۲۰۳۰ میلادی سوخت‌های فسیلی را برای تولید برق متوقف و تجدیدپذیرها را جایگزین آن کند.یکی از پیشرو‌ترین کشورها در استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، ایسلند است که حدود ۹۰ درصد سهم برق تولیدی انرژی برق خود را از انرژی‌های تجدیدپذیر تامین می‌کند؛ این در حالی است که در بیشتر کشورهای اروپایی حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد انرژی برق آنها از طریق انرژی‌های تجدیدپذیر و بخش عمده‌ای از آن از انرژی هسته‌‎ای تامین می‌شود. بنابراین نیاز است ایران هم به سمت تولید و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر حرکت کند. این موضوع با توجه به این‌که بیش از ۳۰۰ روز درایران آفتابی است، زمینه تولید انرژی‌های فتوولتائیک فراهم است؛ مثلا در سیستان و بلوچستان و جنوب استان خراسان درطی سال، بادهای ۱۲۰روزه سیستان رخ می‌دهد که می‌توانیم نسبت به توسعه مزارع خورشیدی و بادی در این استان‌ها اقدام کنیم یا در بخش‌هایی ازکشورمانند کوه‌های سبلان از انرژی زمین گرمایی استفاده شود. استفاده از این ظرفیت‌ها در کنار برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری نیازمند عزم جدی دولت است و باید وارد میدان شود.