چالش وصال
در دهه‌های اخیر، افزایش سن ازدواج و رشد تعداد جوانان مجرد در ایران به یکی از مسائل اجتماعی و جمعیتی مهم تبدیل شده است. این پدیده تحت تأثیر عوامل مختلفی ازجمله مسائل اقتصادی، تغییرات فرهنگی و تحولات اجتماعی قرار دارد.
براساس آمارهای موجود، تعداد جوانان مجرد در ایران طی سال‌های اخیر به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته است.در این زمینه آمارهای مختلفی از سوی نهادهای مختلف اعلام شده که تازه‌ترین آنها مربوط به آمار اعلامی از سوی معاونت امور جوانان وزارت ورزش و جوانان است که به گواه آن ۱۷میلیون جوان ایرانی هرگز ازدواج نکرده‌اند. در این میان آمارهای مختلف دیگری هم وجود دارد. در سال ۱۴۰۰، حدود ۱۲میلیون نفر در ایران مجرد شامل شش‌میلیون پسر در بازه سنی ۲۰ تا ۴۵ سال و ۵.۶میلیون دختر در بازه سنی ۱۵ تا ۴۰ سال بودند.
براساس سرشماری سال ۱۳۹۴، حدود ۱۱میلیون و ۲۴۰هزار نفر از جوانان درسن ازدواج(۵.۵۷میلیون مردو ۵.۶۷میلیون زن) هرگز ازدواج نکرده‌اند.
در سال ۱۴۰۴، آمارها نشان می‌دهند که بیش از ۱۷میلیون جوان ایرانی هرگز ازدواج نکرده‌اند، که از این تعداد ۱۴درصد زنان و ۴درصد مردان بالای ۴۵سال در وضعیت تجرد قطعی قرار دارند.
همچنین، حدود ۱.۳میلیون نفر (۳۲۰هزار مرد و ۹۸۰هزار زن) از سن متعارف ازدواج گذشته‌اند و هنوز ازدواج نکرده‌اند و ۱۵۲هزار نفر (۶۲هزار مرد و ۹۰هزار زن) بالای ۵۰ سال در وضعیت تجرد قطعی هستند.
میانگین سن ازدواج در ایران طی دهه‌های گذشته به‌طور تدریجی افزایش یافته است. در دهه ۱۳۵۰، میانگین سن ازدواج برای زنان حدود ۲۰سال و برای مردان ۲۵سال بود. اما در سال ۱۴۰۰، این ارقام به ترتیب به ۲۵سال برای زنان و ۳۰ سال برای مردان رسیده، که نشان‌دهنده افزایش پنج‌ساله در میانگین سن ازدواج است.
در سال ۱۴۰۲، میانگین سن اولین ازدواج برای زنان به۲۳.۹سال و برای مردان به ۲۸سال افزایش یافته است، که نسبت به سال ۱۳۹۲ (۲۳.۱سال برای زنان و ۲۷.۳سال برای مردان) حدود هشت ماه رشد را نشان می‌دهد.
رئیس موسسه تحقیقات جمعیتی کشور گزارش داده که میانگین سن اولین ازدواج برای زنان و مردان به ترتیب۵.۵ و ۳.۵سال افزایش یافته است.
این روند افزایشی در سن ازدواج تأخیر در تشکیل خانواده و کاهش نرخ ازدواج را نشان می‌دهد. تعداد ازدواج‌های ثبت‌شده از ۷۹۵هزار مورد درسال۱۳۹۲ به ۴۸۱هزار مورد در سال ۱۴۰۲ کاهش پیدا کرده،که حاکی ازکاهش ۳۹.۵درصدی نرخ ازدواج در این دوره است.
عوامل متعددی در افزایش سن ازدواج و تعداد جوانان مجرد در ایران نقش دارند. افزایش چشمگیر قیمت مسکن و اجاره‌بها یکی از موانع اصلی ازدواج است.
درسال۱۴۰۲،سهم مسکن درسبد هزینه‌های خانوار به۴۲.۴درصد رسیده است.همچنین جوانان، به‌ویژه مردان، به‌دلیل نداشتن شغل پایدار یا درآمد کافی، از ازدواج اجتناب می‌کنند. هزینه‌های بالای مراسم ازدواج و مهریه‌های سنگین به‌عنوان موانع اقتصادی مطرح هستند.
برخی جوانان به‌دلیل تغییر در ارزش‌ها و اولویت‌های زندگی، مانند تمرکز بر تحصیلات و شغل، تمایل کمتری به ازدواج زودهنگام دارند. شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها هم با تغییر سبک زندگی، برخی جوانان را به سمت تجرد سوق داده‌اند.
براساس سرشماری سال ۱۳۹۴، حدود ۱۱میلیون و ۲۴۰هزار نفر از جوانان درسن ازدواج(۵.۵۷میلیون مردو ۵.۶۷میلیون زن) هرگز ازدواج نکرده‌اند.
در سال ۱۴۰۴، آمارها نشان می‌دهند که بیش از ۱۷میلیون جوان ایرانی هرگز ازدواج نکرده‌اند، که از این تعداد ۱۴درصد زنان و ۴درصد مردان بالای ۴۵سال در وضعیت تجرد قطعی قرار دارند.
همچنین، حدود ۱.۳میلیون نفر (۳۲۰هزار مرد و ۹۸۰هزار زن) از سن متعارف ازدواج گذشته‌اند و هنوز ازدواج نکرده‌اند و ۱۵۲هزار نفر (۶۲هزار مرد و ۹۰هزار زن) بالای ۵۰ سال در وضعیت تجرد قطعی هستند.
میانگین سن ازدواج در ایران طی دهه‌های گذشته به‌طور تدریجی افزایش یافته است. در دهه ۱۳۵۰، میانگین سن ازدواج برای زنان حدود ۲۰سال و برای مردان ۲۵سال بود. اما در سال ۱۴۰۰، این ارقام به ترتیب به ۲۵سال برای زنان و ۳۰ سال برای مردان رسیده، که نشان‌دهنده افزایش پنج‌ساله در میانگین سن ازدواج است.
در سال ۱۴۰۲، میانگین سن اولین ازدواج برای زنان به۲۳.۹سال و برای مردان به ۲۸سال افزایش یافته است، که نسبت به سال ۱۳۹۲ (۲۳.۱سال برای زنان و ۲۷.۳سال برای مردان) حدود هشت ماه رشد را نشان می‌دهد.
رئیس موسسه تحقیقات جمعیتی کشور گزارش داده که میانگین سن اولین ازدواج برای زنان و مردان به ترتیب۵.۵ و ۳.۵سال افزایش یافته است.
این روند افزایشی در سن ازدواج تأخیر در تشکیل خانواده و کاهش نرخ ازدواج را نشان می‌دهد. تعداد ازدواج‌های ثبت‌شده از ۷۹۵هزار مورد درسال۱۳۹۲ به ۴۸۱هزار مورد در سال ۱۴۰۲ کاهش پیدا کرده،که حاکی ازکاهش ۳۹.۵درصدی نرخ ازدواج در این دوره است.
عوامل متعددی در افزایش سن ازدواج و تعداد جوانان مجرد در ایران نقش دارند. افزایش چشمگیر قیمت مسکن و اجاره‌بها یکی از موانع اصلی ازدواج است.
درسال۱۴۰۲،سهم مسکن درسبد هزینه‌های خانوار به۴۲.۴درصد رسیده است.همچنین جوانان، به‌ویژه مردان، به‌دلیل نداشتن شغل پایدار یا درآمد کافی، از ازدواج اجتناب می‌کنند. هزینه‌های بالای مراسم ازدواج و مهریه‌های سنگین به‌عنوان موانع اقتصادی مطرح هستند.
برخی جوانان به‌دلیل تغییر در ارزش‌ها و اولویت‌های زندگی، مانند تمرکز بر تحصیلات و شغل، تمایل کمتری به ازدواج زودهنگام دارند. شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها هم با تغییر سبک زندگی، برخی جوانان را به سمت تجرد سوق داده‌اند.
