تنها نسخه رهایی
ما با حقیقتی بی‌نیاز از توضیح مواجه‌ایم و آن این‌که دنیا وجود مبارک پیامبر گرامی اسلام (ص) را اگر به‌عنوان فرستاده الهی نمی‌شناخت، به گواه آثار مکتوب، بزرگ‌ترین روشنفکران و متفکران جهان او را به‌عنوان دردانه عالم خلقت و انسان کامل تکریم و تمجید می‌کردند؛
سروده‌ای چون «نغمه محمد» اثر گوته، شاعر آلمانی که در آن قطعه زیبا؛ پیامبر اسلام (ص) به رودی تشبیه می‌شوند که در مسیر خود همه چشمه‌ها و رودها را با خود همراه می‌سازد تا چون اقیانوسی بزرگ به سوی خداوند رهسپار شوند یا نظر جورج برنارد شاو، نویسنده ایرلندی که پیامبر اکرم(ص) را یک شخصیت بی‌همتا و پایه‌گذار یک تمدن و منجی بشریت می‌داند. همچنین گفته‌های لامارتین، مورخ مشهور فرانسوی که می‌گوید: «اگر بزرگی هدف، کم بودن ابزار و رسیدن به نتایج شگفت‌انگیز، سه محور سنجش هوش بشری باشد، چه کسی ادعای مقایسه بزرگ‌مردان تاریخ کنونی را با «محمد» دارد؟»، بخش کوچکی از تعظیم بزرگان علم‌وادب و سیاست نسبت به پیامبر بزرگوار اسلام (ص)است.
پیامبر رئوف و مهربانی که از میان مردم و برای مردم است؛ رنج آنها را برنمی‌تابد و سعادت دنیا و آخرت‌شان برای او اهمیت دارد:
«لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ» (توبه: ۱۲۸). خدای مهربان او را به خلعت خُلق عظیم آراسته «وَإِنَّک لَعَلَى خُلُقٍ عَظِیمٍ» (قلم: ۴) و به‌عنوان الگویی شایسته به همه آنها که حقیقت هستی را باور دارند معرفی کرده است؛ «لَقَدْ کانَ لَکمْ فِی رَسُولِ الله أُسْوَه حَسَنَه لِمَنْ کانَ یرْجُو الله وَالْیوْمَ الْآخِرَ وَذَکرَ الله کثِیرًا» (احزاب: ۲۱). و این همه از خدایی است که از موضع رحمت عالم‌گیرش به همین پیامبر رئوف(ص) می‌فرماید: به مردم بگو اگر مرا دوست دارید از من(حقیقت) پیروی کنید تا من نیز شما را دوست داشته باشم و از خطاهای‌تان درگذرم: «قُلْ إِنْ کنْتُمْ تُحِبُّونَ الله فَاتَّبِعُونِی یحْبِبْکمُ الله وَیغْفِرْ لَکمْ ذُنُوبَکمْ وَالله غَفُورٌ رَحِیمٌ» (آل عمران: ۳۱)
امروز که انقلاب اسلامی آمده تا تیرگی آینه قلب‌ها را با زلال قرآن بزداید و صاحبان این قلب‌ها بتوانند انوار حق را دریافت کرده تا آن را در رفتار خود جلوه‌گر سازند و شکوه برتری جامعه اسلامی را به جهانیان بنمایانند؛ «وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» (آل عمران: ۱۳۹) بیش از هر زمان دیگری به شناخت ابعاد مختلف وجودی و ساحت‌های مختلف ارتباطی این اسوه حسنه که خدایش ما را به الگو قرار دادنش هدایت فرموده؛ او را این‌گونه معرفی فرموده: «لَقَدْ کانَ لَکمْ فِی رَسُولِ الله أُسْوَه حَسَنَه»(احزاب ۲۱)، نیاز داریم؛ از ارتباط پیامبر (ص) با خود تا با خدایش و از ارتباط با جامعه و تاریخ تا ارتباط با طبیعت. خوشبختانه منابع گران‌سنگی از قرآن و متون روایی گرفته تا کتاب‌های تاریخی به بازگویی این رفتارها و ارتباطات پرداخته‌اند اما نیاز جامعه کنونی ترجمه این رفتارها و ارتباطات به زبان و نسل امروز بوده و این مسئولیت به عهده صاحبان قلم است تا نخست خود با این سیره و آموزه‌ها آشنا شوند و خو بگیرند و سپس با ادبیات امروز آن را برای نسل نو بازگویند.
به‌ویژه امروز و درهزاروپانصدمین سال ولادت این دردانه عالم خلقت و درزمانه‌ای که ظلم و ستم و تجاوز به حقوق انسان‌ها سراسر جهان را فراگرفته و به‌ویژه به‌دلیل ستم عمده‌ای که بر ملت مسلمان و مظلوم فلسطین می‌رود، آموزه‌های نبوی به‌ویژه وحدت پیروان ادیان ابراهیمی و آزادگان جهان تنها نسخه رهایی از این همه ظلم و ستم است؛ چه هرجا وحدت و انسجام بین مردمان حول محور دفاع از حق و حقیقت باشد، بی‌تردید امدادهای الهی را در پیروزی حق بر باطل را درپی خواهد داشت.
پیامبر رئوف و مهربانی که از میان مردم و برای مردم است؛ رنج آنها را برنمی‌تابد و سعادت دنیا و آخرت‌شان برای او اهمیت دارد:
«لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ» (توبه: ۱۲۸). خدای مهربان او را به خلعت خُلق عظیم آراسته «وَإِنَّک لَعَلَى خُلُقٍ عَظِیمٍ» (قلم: ۴) و به‌عنوان الگویی شایسته به همه آنها که حقیقت هستی را باور دارند معرفی کرده است؛ «لَقَدْ کانَ لَکمْ فِی رَسُولِ الله أُسْوَه حَسَنَه لِمَنْ کانَ یرْجُو الله وَالْیوْمَ الْآخِرَ وَذَکرَ الله کثِیرًا» (احزاب: ۲۱). و این همه از خدایی است که از موضع رحمت عالم‌گیرش به همین پیامبر رئوف(ص) می‌فرماید: به مردم بگو اگر مرا دوست دارید از من(حقیقت) پیروی کنید تا من نیز شما را دوست داشته باشم و از خطاهای‌تان درگذرم: «قُلْ إِنْ کنْتُمْ تُحِبُّونَ الله فَاتَّبِعُونِی یحْبِبْکمُ الله وَیغْفِرْ لَکمْ ذُنُوبَکمْ وَالله غَفُورٌ رَحِیمٌ» (آل عمران: ۳۱)
امروز که انقلاب اسلامی آمده تا تیرگی آینه قلب‌ها را با زلال قرآن بزداید و صاحبان این قلب‌ها بتوانند انوار حق را دریافت کرده تا آن را در رفتار خود جلوه‌گر سازند و شکوه برتری جامعه اسلامی را به جهانیان بنمایانند؛ «وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» (آل عمران: ۱۳۹) بیش از هر زمان دیگری به شناخت ابعاد مختلف وجودی و ساحت‌های مختلف ارتباطی این اسوه حسنه که خدایش ما را به الگو قرار دادنش هدایت فرموده؛ او را این‌گونه معرفی فرموده: «لَقَدْ کانَ لَکمْ فِی رَسُولِ الله أُسْوَه حَسَنَه»(احزاب ۲۱)، نیاز داریم؛ از ارتباط پیامبر (ص) با خود تا با خدایش و از ارتباط با جامعه و تاریخ تا ارتباط با طبیعت. خوشبختانه منابع گران‌سنگی از قرآن و متون روایی گرفته تا کتاب‌های تاریخی به بازگویی این رفتارها و ارتباطات پرداخته‌اند اما نیاز جامعه کنونی ترجمه این رفتارها و ارتباطات به زبان و نسل امروز بوده و این مسئولیت به عهده صاحبان قلم است تا نخست خود با این سیره و آموزه‌ها آشنا شوند و خو بگیرند و سپس با ادبیات امروز آن را برای نسل نو بازگویند.
به‌ویژه امروز و درهزاروپانصدمین سال ولادت این دردانه عالم خلقت و درزمانه‌ای که ظلم و ستم و تجاوز به حقوق انسان‌ها سراسر جهان را فراگرفته و به‌ویژه به‌دلیل ستم عمده‌ای که بر ملت مسلمان و مظلوم فلسطین می‌رود، آموزه‌های نبوی به‌ویژه وحدت پیروان ادیان ابراهیمی و آزادگان جهان تنها نسخه رهایی از این همه ظلم و ستم است؛ چه هرجا وحدت و انسجام بین مردمان حول محور دفاع از حق و حقیقت باشد، بی‌تردید امدادهای الهی را در پیروزی حق بر باطل را درپی خواهد داشت.
