مسعود خدابنده که با نام مستعار «رسول» درسازمان فعالیت میکرد، در تابستان۱۳۶۰ مسئول مستقیم انتقال محمدرضا کلاهی و مسعود کشمیری (عاملین انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری و دفتر نخستوزیری) بود.روایتهای او از جلسات داخلی سازمان، بدیع وجالب است. مثلا او ذیل مبحثی باعنوان«نشست معاصی»میگوید: «من جزواولین کسانی بودم که در نشستهای طلاق مریم عضدانلو از مهدی ابریشمچی و ازدواجش با مسعود رجوی شرکت کردم. آن زمان این جلسات بهعنوان «نشست معاصی» مشهور بود. جوانترین اعضای حاضر در آن جلسات من بودم و لذا بیشتر ناظر بودم تا فعال. جوهره این نشستها این بود که مسعود با همسر دوستش یعنی مهدی، رابطه جنسی برقرار کرده ولی این معصیت و گناه نیست، چون مسعود رهبر است. بعد هم تئوریهایی بهدنبال این اصل آمد که مثلا معصومبودن امامان به این نیست که کاری نکردهاند، بلکه بدین خاطر است که بالاتر قرار دارند و آنچه برای مردم معصیت است، نهتنها برای آنان معصیت نیست بلکه عین ثواب است!»