به گواه آمارها طی یک بازه ۱۶ساله بیشترین تعداد خانوارهایی که در فصل بهار به سفر رفتهاند مربوط به سال ۱۳۹۷ با حدود ۱۷.۱میلیون خانوار و کمترین مربوط به سال۱۴۰۰ (سال کرونا با محدودیتهای تردد) با تعداد ۷.۸میلیون خانوار به ثبت رسیده است. از اواخر دهه ۸۰ تا اواخر دهه ۹۰ شاهد رشد تدریجی سفر خانوارها بودهایم اما در سال ۱۴۰۰ بهدلیل شرایط خاص ناشی از کرونا و محدودیتهای گسترده، افتی کمسابقه رخ داده و سپس تا سال ۱۴۰۳ دوباره به بیش از ۱۴میلیون خانوار بازگشته است. در این میان رفتار سفر جامعه ایرانی هم جالب توجه است. بهعنوان مثال آنها کمترین تمایل را برای استفاده از تورهای مسافرتی دارند و به جایش انتخاب اولیه آنها مسافرت با وسیله نقلیه شخصی است. وسیله نقلیه یکی از ملزومات سفر است که در زنجیره خدمات گردشگری قرار دارد.مشاهدات پراکنده نشان میدهد ایرانیان برای سفرهای داخلی معمولا از خدمات نقلیه سازمانیافته کمتر استفاده میکنند و ترجیح میدهند از وسیله نقلیه شخصی خود یا دیگران استفاده کنند. درسال۱۴۰۰ از هر سه مسافر، حداقل دو مسافر با وسیله نقلیه شخصی به سفر رفته وبرگشتهاند. ازآنجا که وسیله نقلیه شخصی دیگران هم بههر حال خارج از حوزه خدمات صنعت گردشگری است،میتوان مشاهده کرد که از هر چهار ایرانی تقریبا سه نفر با وسیله نقلیه شخصی به سفر رفتهاند.نکته جالب دیگر وضعیت استفاده از اقامتگاه است که نشان از انتخابهای غیرسازمانیافته مسافران ایرانی دارد. تنها حدود۳درصد گردشگران ازخدمات اقامتگاههای رسمی عمومی(هتل، هتلآپارتمان و مسافرخانه)استفاده میکنند و حدود سه چهارم گردشگران از خدمات استاندارد صنعت گردشگری بهره نمیبرند و در خانه دوستان و بستگان اقامت میگزینند که بهمرور زمان بیشتر هم شده. بعید بهنظر میرسدکه ترجیحات تمامی این گردشگران اقامت درخانه دوستان وبستگان و استفاده از وسیله نقلیه شخصی باشد بلکه بهدلیل فشار هزینهها گزینهای را انتخاب میکنند که مخارج را کاهش دهد.
