این تهدید که در گفت‌وگویی غیررسمی با خبرنگاران در هواپیمای ریاست‌جمهوری (Air Force One) مطرح شد، نه فقط نمادی از انتقام‌جویی سیاسی بوده، بلکه هشداری انقلابی برای بیداری ملت در برابر دیکتاتوری رسانه‌ای است. آمریکا که خود را فانوس آزادی جهان می‌نامد، اکنون به زندانی برای صداهای مخالف تبدیل شده و این فقط آغاز یک پاک‌سازی سیستماتیک است.
قتل کرک: بهانه‌ای برای سرکوب
چارلی کرک، بنیان‌گذار سازمان محافظه‌کار Tuning Point USA و یکی از ستون‌های جنبش MAGA، در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۵ در دانشگاهی در ایالت یوتا به ضرب گلوله کشته شد. مظنون، تایلر رابینسون، دانشجوی ۲۲ ساله‌ای است که با اتهاماتی چون قتل درجه یک، شلیک غیرقانونی اسلحه و دستکاری شاهد روبه‌رو شده است. انگیزه دقیق قاتل هنوز نامشخص است اما ترامپ و متحدانش بلافاصله این رویداد را به «نفرت چپ‌گرایان» نسبت دادند و آن را بهانه‌ای برای حمله به نهادهای مخالف ساختند.در سخنرانی‌ای از کاخ سفید، ترامپ کرک را «قهرمان واقعی آمریکا» خواند و دستور داد پرچم‌ها را به حالت نیمه‌افراشته درآورند ــ اقدامی که برای قربانیان دیگر خشونت‌های سیاسی، مانند مقامات دموکرات در مینه‌سوتا که توسط حامیان ترامپ کشته شدند ــ هرگز انجام نشد. این دوگانگی نه تنها هیپوکریسی را برملا می‌کند، بلکه نشان می‌دهد چگونه مرگ یک ایدئولوگ محافظه‌کار به ابزاری برای سرکوب تبدیل شده است. پست‌های شبکه‌های اجتماعی پر شده از فراخوان‌هایی برای «جنگ علیه نهادهای چپ»، از‌جمله لغو مجوزهای رسانه‌ای و اخراج کارکنان منتقد.
جیمی کیمل: قربانی اول سانسور دولتی
جنجال از مونولوگ دوشنبه‌شب کیمل در برنامه «جیمی کیمل لایو!» آغاز شد. او با طنزی تلخ، محافظه‌کاران را متهم کرد که «باندMAGA » در تلاش است تا قاتل کرک را از خود دور کرده و از مرگ او برای کسب امتیاز سیاسی استفاده کنند: «ما به پایین‌های جدیدی رسیدیم، جایی که باند MAGA با تمام‌قوا سعی می‌کند این بچه‌ای که چارلی کرک را کشت به عنوان چیزی غیر از یکی از خودشون جلوه بده و هر کاری می‌کنه تا از این فاجعه امتیاز سیاسی ببرد. کیمل همچنین ترامپ را به تمسخر گرفت و گفت واکنش او به مرگ دوستش مانند «عزاداری یک کودک چهار ساله بر مرگ ماهی طلایی‌اش» است. این کلمات که فقط بازتابی از واقعیت‌های تلخ سیاسی بود، آتش خشم را برافروخت. برندان کار، رئیس کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) ــ که توسط ترامپ منصوب شده ــ بلافاصله در مصاحبه‌ای با یوتیوب، اظهارات کیمل را «بیمارگونه» خواند و تهدید به «تحقیقات نظارتی» کرد. کار که پیشتر وعده داده بود علیه «محتوای تحریف‌شده» اقدام کند، FCC را به سگ نگهبان ترامپ تبدیل کرده است.
تهدید ترامپ: مجوزها را بگیرید!
روز پنجشنبه، ترامپ در Air Force One، با صدای ضبط‌شده توسط خبرنگاران کاخ سفید، گفت: «جالب است که با وجود ۹۷ درصد پوشش منفی رسانه‌ها، توانستم انتخابات را ببرم. آنها کاملا تبلیغات بد علیه من می‌کنند. آنها مجوز دارند. فکر می‌کنم شاید مجوزشان باید گرفته شود.» او تصمیم را به کار سپرد و کیمل را «بی‌استعداد» و برنامه‌اش را «رتبه‌بندی پایین» خواند، در حالی‌که خواستار لغو برنامه‌های جیمی فالون و ست مایرز درNBC شد.این تهدیدها که کمیسیون ارتباطات فدرال را به ابزاری برای سرکوب تبدیل می‌کند، بخشی از الگویی بزرگ‌تر است. از زمان بازگشت ترامپ به کاخ سفید در ژانویه ۲۰۲۵، او مجوزهای محلی را برای فشار بر شبکه‌های ملی هدف قرار داده، شبکه‌هایی که مستقیما مجوز ندارند اما وابسته به ایستگاه‌های محلی‌هستند. پیش از این، برنامه استفن کولبرت در CBS در ژوئیه لغو شد، NPR و PBS بودجه‌شان قطع و CBS نیوز به «واقع‌گرایی بیشتر» ملزم شد.حتی بدون اقدام رسمی، ترس از کمیسیون ارتباطات فدرال، مدیران رسانه‌ها را به تسلیم وامی‌دارد.
بازگشت قاتل به صحنه جرم
«ما در ترور چارلی کرک دست نداشتیم!» جمله‌ای که نتانیاهو برای «صدمین‌بار» تکرار کرده، خودش به‌نوعی اعترافی معکوس است؛ زیرا وقتی یک مقام سیاسی مجبور می‌شود بارها و بارها یک موضوع را انکار کند، افکارعمومی ناخودآگاه به همان سوژه بیشتر مشکوک می‌شود. اسرائیل سابقه‌ای طولانی در ترورهای هدفمند، چه در داخل فلسطین و چه در خارج از مرزهای اشغالی دارد؛ بنابراین تکرار این انکارها، بیشتر شبیه تلاش برای فرار از مسئولیت و کنترل روایت رسانه‌ای است تا شفاف‌سازی واقعی. نتانیاهو می‌خواهد با بازی روانی «انکار مکرر»، ذهن‌ها را از پرسش اساسی منحرف کند: چه کسی بیشترین نفع سیاسی و امنیتی را از حذف شخصی مانند چارلی کرک می‌برد؟ این انکارهای مداوم در حقیقت به بازتولید همان سیاست قدیمی تل‌آویو خدمت می‌کند: پنهانکاری، انحراف افکارعمومی و انداختن تقصیرها به گردن «دشمنان فرضی». اما برای ناظران بی‌طرف، جای تردید نیست که دستگاه امنیتی اسرائیل، تحت رهبری سیاستمداری چون نتانیاهو، هرگز از ابزار ترور برای پیشبرد اهداف خود چشم نپوشیده است.
