نطق تاریخی رئیس‌جمهور:

من از ایران می‌آیم...

من از ایران می‌آیم، که زادگاه پرآوازه‌ترین و در عین حال ناشناخته‌ترین انقلاب‌های دوران معاصر است؛ انقلابی بر پایهٔ دین خدا و در امتداد راه پیامبران و مصلحان بزرگ الهی؛ راهی به درازای همه تاریخ بشر...   ما که بار سنگین جنگ تحمیلی ۸ساله‌ای را بر دوش داریم، از هر کسی به صلح تشنه‌تریم. اما صلح را، صلح پایدار را فقط در سایه مجازات تجاوزگری که گناه تجاوز را با گناهان فراوان دیگر در جنگ همراه کرده، قابل دسترسی می‌دانیم و بس... صلح بی‌شک کلمه‌ای زیبا و جذاب است؛ تا آن حد که آتش‌افروزان بزرگ بین‌المللی و پدیدآورندگان سلاح‌های جهان‌سوز نیز بدان علاقه نشان می‌دهند و ریاکارانه از آن دم می‌زنند. اما به نظر ما عدالت - واژه‌ای که زورمندان و متجاوزان همواره با ترس و احتیاط بدان می‌نگرند - از صلح بالاتر و مهم‌تر است.
کد خبر: ۱۵۱۹۳۱۷

من از ایران می‌آیم...من مایلم از این تریبون سؤالی را مطرح کنم. سؤال این است که چرا دولت‌هایی که به روشنی و قاطعیت دانسته‌اند رژیم عراق برافروزندهٔ آتش جنگ و اقدام‌کننده به تجاوز است - و کم نیستند کسانی که این حقیقت را می‌دانند - چرا در مقابل این جرم بزرگ و گناه بین‌المللی سکوت کرده‌اند؟ و چرا رسانه‌های گروهی عالم مسئولیت عظیم خود را در برابر وجدان بشریت و استیضاح تاریخ در این مورد به فراموشی سپرده‌اند؟

اما سؤالی که هیچ پاسخ قانع‌کننده‌ای برای آن نمی‌توان یافت این است که چرا شورای امنیت سازمان ملل، ارگانی که اساساً برای مقابله با تجاوز و تأمین امنیت بین‌المللی به‌وجود آمده، در قبال این تجاوز به‌کلی وظیفه خود را از یاد برد و حتی ضد آن عمل کرد؟

سیدعلی_حسینی_خامنه‌ای
نطق در مجمع عمومی سازمان ملل متحد – سال ۱۳۶۶.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰