یکی از مهمترین محورهایی که باید در این نشست مورد تأکید قرار گیرد، نقش بیبدیل ایران در حفظ ثبات ژئوپلیتیکی منطقه غرب آسیاست. تحولات اخیر، بهویژه پس از تغییرات در سوریه و نقشآفرینی جریانهای مورد حمایت ایالات متحده، نشان داد حضور فعال ایران، عاملی کلیدی در ایجاد ثبات منطقهای بوده است. خروج ایران از معادلات منطقهای، به بیثباتی عمیقی منجر شده که نمونه آن را در وضعیت کنونی سوریه شاهد هستیم. رئیسجمهور باید این نقش سازنده را به جهانیان یادآوری و بر ضرورت بازگشت به ثبات منطقهای تأکید کند.
از سوی دیگر، سیاستهای توسعهطلبانه رژیم صهیونیستی و بیتوجهی این رژیم به قوانین بینالمللی، یکی از عوامل اصلی ناامنی در منطقه است. در حالی که جهان به سمت بهرسمیتشناختن حقوق ملت فلسطین حرکت میکند، رژیم صهیونیستی همچنان با طرحهایی نظیر «اسرائیل بزرگ» به تخریب امنیت منطقه دامن میزند. این موضوع باید در سخنرانی رئیسجمهور بهعنوان یک چالش جدی برای صلح جهانی مطرح شود.
فشارهای غیرقانونی ایالات متحده و برخی کشورهای اروپایی از طریق مکانیسمهایی مانند اسنپبک و نقض تعهداتشان در قبال برجام، موضوع دیگری است که نیازمند توجه ویژه است. ایران بارها اعلام کرده که قصدی برای تولید سلاح هستهای یا خروج از معاهده منع گسترش تسلیحات هستهای (NPT) ندارد. با این حال، اقدامات خصمانهای نظیر بمباران تأسیسات هستهای ایران، نهتنها نقض آشکار قوانین بینالمللی و اساسنامه آژانس بینالمللی انرژی اتمی است، بلکه به اعتبار این نهاد و معاهده NPT آسیب جدی وارد کرده است. رئیسجمهور باید با صراحت نسبت به این روند خطرناک هشدار داده و خواستار بازنگری نقش آژانس در این زمینه شود.
در کنار این مسائل، طرح موضوعاتی مانند احتمال دیدار با مقامات آمریکایی، بیشتر جنبه انحرافی دارد و با واقعیتهای سیاسی کنونی همخوانی ندارد. چنین دیدارهایی نهتنها دستاوردی برای ایران به همراه نخواهد داشت، بلکه میتواند به تضعیف جایگاه کشورمان نیز منجر شود. به جای تمرکز بر این ایدههای غیرواقعی، ایران باید بر تقویت چندجانبهگرایی، دفاع از حقوق برابر ملتها و محکومیت سیاستهای یکجانبهگرایانه آمریکا و رژیم صهیونیستی تأکید کند.
تهدیدات اخیر رژیم صهیونیستی علیه ایران، عراق و حتی قطر، نشاندهنده عمق بیثباتی ناشی از سیاستهای این رژیم است. رئیسجمهور باید در این نشست، ضمن هشدار نسبت به پیامدهای این تهدیدات، اعلام کند که در صورت بروز هرگونه وضعیت پیشبینینشده، مسئولیت آن بر عهده کشورهایی است که با اقدامات غیرقانونی خود به بیثباتی دامن زدهاند.
نشست مجمع عمومی سازمان ملل، فرصتی استثنایی برای ایران است تا با تکیه بر اصول چندجانبهگرایی و دفاع از حقوق ملتها، صدای حقطلبانه خود را به گوش جهانیان برساند. این رویداد میتواند نقطهعطفی در تثبیت جایگاه ایران بهعنوان یک قدرت مسئول و ثباتساز در منطقه و جهان باشد.