به گزارش خبرنگار جام جم آنلاین سیستان و بلوچستان-
در سال ۱۳۸۷ برای اولین بار اهمیت منطقه مکران توسط مقام معظم رهبری مطرح شد، از آن زمان توسعه سواحل مکران همواره مطرح بوده و همه مسئولان هم به این موضوع پرداختند و نقش آن در توسعه اقتصاد ملی و اثرات آن مورد بررسی قرار گرفته است. در حال حاضر در سواحل مکران برنامههای دولتبهمنظورر رشد اقتصادی کلان کشور در حال انجام است.
توسعه سواحل مکران از موضوعات مورد تاکید رییس جمهور است، زیرا سواحل مکران از مهمترین محورهای پیشران توسعه کشور است و میتواند به عنوان موتور محرک برای پیشرفت کشور مطرح باشد. توسعه سواحل مکران مقولهای راهبردی و اساسی برای اقتصاد کشور است. توسعهای که با توجه به مدل اقتصادی کلان تعریف شده برای اقتصاد ایران، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و باید عملیاتی شود.
طول سواحل مکران ۱۴۴۰ کیلومتر است که حدود ۹۰۰ کیلومتر آن در استان هرمزگان و ۵۴۰ کلیومتر آن در استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته و از آنجایی که یکی از استراتژیهای سازمان بنادر، توجه ویژه به بنادری است که در آینده نقاط راهبردی خواهند بود؛ توجه به این بندر هم در دستور کار قرار دارد و به گفته مسئولان، مطالعات اقتصادی برای توسعه آن در حال انجام است.
این سواحل با داشتن شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب و برخورداری از اقلیمی مستعد و طبیعی شرایط مناسبی را برای پرورش انواع میوههای گرمسیری، نیمه گرمسیری و تولید محصولات زراعی خارج از فصل داراست، افزود: مهمترین محصولات باغی چابهار میوههای گرمسیری شامل موز، انبه، گواوا، چیکو، کنار پیوندی، تمرهندی، نارگیل و پاپایا و از محصولات زراعی خارج از فصل نیز کشت محصولات جالیزی، سبزی و صیفی جات نظیر پیاز، گوجه فرنگی، بادمجان، فلفل سبز، علوفه و کلزا است. سیستان و بلوچستان ظرفیتهای بیشماری در زیربخشهای کشاورزی دارد که توجه و سرمایه گذاری در این بخش میتواند علاوه بر خودکفایی منطقه حتی کشور را در بسیاری از موارد از جمله واردات موز و میوههای گرمسیری بی نیاز کند.
از طرفی دیگر این سواحل بهترین فرصت برای توسعه بخش کشاورزی است، این استان به دلیل دسترسی به بازارهای افغانستان و پاکستان و حوزه خلیجفارس فرصت بینظیری را برای صادرات محصولات کشاورزی و در نتیجه ارزآوری و فرصتهای شغلی جدید برای استان و کشور داراست.
این استان در حالی مهد تولید میوههای گرمسیری کشور نام دارد که میوههایی همچون کُنار، چیکو، تمبرهندی، نارگیل و گواوا، پاپایا، بیدام، پالسا، جمبولان، سیتاپل، موز و آناناس در آن کشت شدهاست. این میوههای لاکچری که مشتریان پرورپاقرص و بازارپسندی مناسب دارند در صورت حمایت و پشتیبانی میتوانند نیاز کشور را تامین و از واردات بی رویه جلوگیری کنند.
با تلاش شبانه روزی محققان مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی، کشت و تولید آناناس از سال ۱۳۹۶ آغاز شده و هم اکنون با توجه به بررسیهای صورت گرفته در زمینه نوع بستر، تراکم کاشت و تغذیه مناسب آن، به تولید موفقیت آمیز این محصول دست یافتهاند که این میوه مغذی، لوکس و پرطرفدار به راحتی در زیر پوشش توری یا شیدهوس ها قابل تولید است و از عملکرد کمی و کیفی مطلوبی نیز برخوردار است.
وی با توجه به پتانسیل بالای تولید این محصول در شرایط اقلیمی خاص، بویژه در جنوب کشور گفت: صرفه اقتصادی و بهره وری مطلوب میتواند این محصول را جهت معرفی به بهره برداران و علاقه مندان تولید این میوه مفید، آنرا بعنوان الگوی کشت مناسبی بویژه در گلخانههای کوچک مقیاس و خانگی تبدیل کند.
ایران با نیاز سالیانه بین ۵۵۰ هزار تا ۵۷۰ هزار تن، یکی از واردکنندگان موز در جهان به شمار میرود که بخش عمده نیاز خود را از محل واردات تأمین میکند. طبق آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران میزان واردات موز در سال ۹۸ حدود ۴۵۷ هزار و ۲۲۵ تن بوده که رقم قابلتوجهی است
حدود پنج هزار هکتار از باغات جنوب سیستان و بلوچستان به کشت موز اختصاص دارد که بیش از سه هزار هکتار آن بارور و بقیه غیر بارور است که در صورت. بارور شدن 2هزار هکتار مابقی و افزایش سطح زیر کشت این محصول میتوان کشور را به خودکفایی این میوه رساند و صادرات نیز داشت. کاشت داشت و برداشت این محصول در این استان بهصورت تقریباً سنتی انجام شده میشود در صورت مکانیزهکردن کاشت و داشت و برداشت این محصول و اصلاح ارقام کشت و ایجاد صنایع تبدیلی تحول بزرگی در این استان در حوزه تولید و اشتغال خواهد افتاد و میتواند چهره استان را متحول نماید. امسال بیشاز ۲۰۳ هزار تن موز از سطح سه هزار هکتار باغات سیستان و بلوچستان برداشت و روانه بازار مصرف شود. تاکید کرد: این استان رتبه نخست تولید و سطح زیرکشت موز در کشور را از آن خود کرده است.
کشاورزی یکی از ظرفیتهای مهم سواحل مَکُّران برای ایجاد اشتغال و تولید محصولات موردنیاز است که ایجاد اشتغال و درآمد آن کمتر از فعالیت حوزه صیادی دریای عمان نیست و رونق بخش کشاورزی منجر به افزایش تولید و توسعه مناطق محروم همجوار بزرگترین بندر اقیانوسی ایران و ایجاد هزاران شغل جدید میشود.