به گزارش خبرنگار جامجم، اواسط شهریور سال ۱۴۰۲ انفجار و آتشسوزی در اتوبوسی در مسیر همدان به ایلام در گردنه اسدآباد به نیروهای امدادی و پلیس گزارش شد. در جریان این انفجار زن جوان و دختر تازه متولد شدهاش بهشدت زخمی و به بیمارستان منتقل شدند. ۱۰مسافر دیگر هم مصدوم شدند که شدت جراحات آنها کمتر بود. در ادامه با بررسی اتوبوس مشخص شد، انفجار ساکی در قسمت بار اتوبوس باعث این حادثه شده که تحقیقات بیشتر مشخص کرد بمب کار گذاشته شده در داخل اتوبوس باعث این انفجار شده است. این اتوبوس حامل زائران عتبات عالیات بود که همین باعث شد احتمال بمبگذاری توسط تکفیریها مطرح شود. تحقیقات ادامه داشت که از بیمارستان خبر رسید نوزاد ۵/۱ساله (دلوین) بر اثر شدت جراحات آسمانی شده است. با تکمیل تحقیقات توسط نیروهای اطلاعاتی، رد پای دو مرد و یک زن داعشی در انفجار بهدست آمد. دو نفر از آنها زن و شوهر بودند که متهمان در عملیاتی ضربتی بازداشت شدند. در بازرسی از مخفیگاهشان تجهیزاتی کشف شد که نشان میداد اقدام به ساخت بمب میکنند. سه تکفیری چندی قبل در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران محاکمه شدند که عمل هر سه متهم از مصادیق محاربه تشخیص داده شد و به اعدام محکوم شدند.
پرونده برای رسیدگی به اتهام قتل عمدی هم با صدور کیفرخواست به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد. متهمان دیروز از زندان به دادگاه منتقل شدند و به دفاع از خود پرداختند. متهم زن از زندان زنان و همراه دختر بچهاش به دادگاه آمده بود. ابتدای جلسه پدر دلوین درخواست دیه دخترش را مطرح کرد. مادر او هم در شکایت خود گفت: من برای قتل دخترم و صدماتی که به خودم وارد شده درخواست دیه دارم. من فرزندم را از دست دادهام اما این زن الان دخترش را در آغوش میگیرد. به همین خاطر برای او اشد مجازات را درخواست دارم.
سپس متهم ردیف اول به نام نعیم با قیافهای داعشی در جایگاه ایستاد. رئیس دادگاه اتهام مشارکت در قتل عمدی را به او تفهیم کرد که وقتی در جایگاه ایستاد در دفاع به دو جمله بسنده کرد: من به این محکمه راضی نیستم. حرفی هم برای دفاع ندارم. سپس وکیل او در دفاع گفت: متهمان بعد از بمبگذاری از عمل خود پشیمان شدهاند اما چون برای خنثیسازی آن دسترسی به بمب نداشتهاند، بمب منفجر شده. در ادامه ساهو، متهم ردیف دوم در جایگاه ایستاد و با رد اتهام مشارکت در قتل گفت: یک ماه بعد از انفجار زمانی که دستگیر شدم متوجه انفجار بمب و مرگ دختر خردسال شدم. من از ماجرا بیاطلاع بودم. این انفجار با موادی که ما میساختیم فرق داشت. از سوی دیگر در اتوبوس مواد اشتعالزا هم وجود داشته است. آنطور که متوجه شدم شاهدان گفتهاند نور و شعله دیدهاند در حالی که بمبهای ساخت من نور و شعله ندارد. عامل انفجار من نبودم. بمبهای ساخت من برای ساعت ۱۰:۳۰ تا ۱۱ تنظیم شده بود در حالی که این بمب در ساعت دیگری منفجر شده است.
رئیس دادگاه سپس درباره فیلم بیعت ساهو با امیر تفکیریها پرسید که او آن را رد کرد و گفت: من هیچ بیعتی نکردهام.
ساهو ادامه داد: من بمبهایی ساختم و در محلهایی گذاشتم امابعد پشیمان شدم وبمبها راجمع کردم.بمب منفجرشده کارمن نبود.
رئیس دادگاه درباره علت ساخت تعدادی بمب پرسید که ساهو گفت: هر تعداد میخواستیم میتوانستیم بسازیم و عاملی برای جمع کردن آن وجود نداشت و خودم پشیمان شدم و جمع کردم.
حمیده، سومین متهم و تنها عضو زن این شبکه بود که به اتهام معاونت در قتل پای میز محاکمه قرار گرفت همسر نعیم متهم ردیف اول پرونده است که در دفاع از خود گفت: من در قتل دلوین همدستی نکردم و از آن اطلاعی نداشتم.
رئیس دادگاه: چرا از بیعت متهم ردیف دوم فیلمبرداری کردی؟
متهم زن: آن شب نعیم من و بچهام را از خانه بیرون کرد و نمیدانستم قصد بیعت دارد.
رئیس دادگاه سپس به بیعت بستگان متهم با داعش و اعدام تعدادی از آنها از جمله برادرش اشاره کرد که حمیده
در این باره گفت: درباره خاندان خودم چیزی به نعیم نگفته بودم. او هم اجازه دخالت در کارهایش را به من نمیداد. من و نعیم زندگی خود را بهدور از تجملات آغاز کردیم و شوهرم موقع بیکاری دعا میکرد و فکر نمیکردم بمبگذاری کند. در دوران بازداشت دور از بچههایم بودم و بهخاطر فشار روحی اعتراف و حتی توبه کردم.
وکیل حمیده هم در دفاع از موکلش اظهار کرد: موکلم و نعیم آذر سال ۱۴۰۰ ازدواج کردند و در مدت سه سال او دوبار باردار شده و زایمان کرده است. او در این سالها درگیر بارداری و رسیدگی به نوزادانش بود و زمانی برای فعالیت در داعش نداشته است. حتی اعلام شده او برای متهمان جلیقه انتحاری ساخته در حالی که همسرش به او گفته چون تعمیرکار موتور است نیاز به لباسی دارد که موقع کار ابزار را داخل جیبهایش بگذارد. او هم این لباس را دوخته اما آنقدر بد بوده که از آن استفاده نشده است. پس از آخرین دفاعیات متهمان و وکلای آنها ،قضات برای تصمیم گیری وارد شور شدند.