عقده‌‌گشایی قاره سبز در خلیج‌فارس
بیانیه مشترک شورای همکاری خلیج‌فارس و اتحادیه اروپا در بیست نهمین نشست مشترک خود در بخش‌های مختلف به خواسته‌ها و مطالبات اروپایی‌ها و شورای همکاری خلیج‌فارس از جمهوری اسلامی ایران اشاره کرده است.
هم شورای همکاری خلیج‌فارس و هم دولت‌های اروپایی درصدور چنین بیانیه‌ای انگیزه‌های مشترک دارند وبا توجه به این انگیزه‌ها تلاش می‌کنند به خصوص بعد از فعال‌سازی مکانیسم ماشه، فشار سیاسی بیشتری بر ایران اعمال کنند. در این چند دهه که از عمر جمهوری اسلامی ایران می‌گذرد، روابط ایران با کشورهای غربی پر‌تنش بوده و چالش زیادی در روند همکاری با غرب وجود داشته است. کشورهای عربی تلاش کرده‌اند از این بستر برای طرح ادعای خودشان درخصوص جزایر سه‌گانه جمهوری اسلامی در خلیج‌فارس حداکثر بهره را ببرند. حتی در این خصوص تلاش کردند چین و روسیه را نیز که همکاری و روابط دوستانه‌ای با ایران دارند با خود همراه کنند و مطالبات خود را علیه ایران موجه‌تر جلوه دهند. وزرای خارجه اتحادیه با توجه به فشار سیاسی بر جمهوری اسلامی ایران تلاش کردند از هر فرصتی برای طرح مطالبات خود همچون بحث محدود کردن توان موشکی و پهپادی و محدود کردن برنامه‌های هسته‌ای صلح‌آمیز ایران استفاده کنند. آنها می‌خواهند به نوعی از این فشارها برای امتیازگیری بیشتر در مذاکراتی که حالا تصور می‌کنند در آینده خواهند داشت، استفاده کنند. اروپایی‌ها در بحث اسنپ‌بک نشان دادند در نظام بین‌الملل با چیزی به نام عدالت و حق و حقوق مواجه نیستیم در این وضع فعلی نظام بین‌الملل آنچه که در بسیاری از روندهای حقوق سیاسی تعیین‌کننده است، قدرت است. نوع رفتار و واکنشی که اروپایی‌ها و آمریکا در دو سال گذشته نسبت به جنایات اسرائیل در غزه اتخاذ کرده‌اند، به خوبی نشان می‌دهد برای آنها خط قرمز در حقوق بین‌الملل، منافع و امنیت ملی‌شان است نه بحث عدالت و نه تعریفی که از حقوق به عنوان یک مبنای همکاری میان کشورها ارائه شده است. باید توجه داشت که نوع رفتار و روابط دولت‌های اروپایی با ایران پس از حمله روسیه به اوکراین تغییر کرد و در خیلی از موارد حتی ایران در مقایسه با آمریکا تندتر بوده است و اکنون آنها در کنار اسرائیل و آمریکا ایستاده‌اند و نمی‌توان میان مطالبات و خواسته‌های اروپایی‌ها با آمریکا و اسرائیل فاصله‌ای در نظرگرفت. بیانیه مشترک اروپا و شورای همکاری خلیج‌فارس را هم باید در همین چارچوب نگاه کرد. هر چند اروپایی‌ها اظهار می‌کنند که همچنان دریچه دیپلماسی با ایران باز است، ولی عملا این اتحادیه بسیاری از پنجره‌های گفت‌وگو با ایران را بسته و تصور نمی‌شود در چارچوب مطالبات حداکثری که دول اروپایی از ایران مطرح می‌کنند، مذاکراتی شکل بگیرد اگر آنطور که ابراز می‌شود، تنها راه وضعیت فعلی درباره ایران دیپلماسی است، دیپلماسی باید بستری پیدا کند و نمی‌توان تصور کرد با صدور چنین بیانیه‌هایی مسیر و بستر برای گفت‌وگو و مذاکره فراهم شود.
