آشنایی نزدیکتر بنده با مرحوم سردار افشار از گفتوگوهایی شکل گرفت که در حاشیه برخی نشستهای دفتر مرکزی جامعه روحانیت مبارز، با ایشان و دیگر دوستان انجام میپذیرفت.سردار محبوب ما،به حکمت کمگویی وگزیدهگویی درکلام عمل میکرد و هنگام تحلیل موضوعات مرتبط با حوزه تخصصی خود، دقیق وعالمانه ومستند سخن میگفت.علاوه بر برخورداری از تجارب انبوه اجرایی و جایگاهی رفیع در نظریهپردازی امنیتی ودفاعی؛به دو حوزه مهم فرهنگ و آموزش، بهویژه مسائل دستگاه تعلیم و تربیت، اشراف کامل داشت و دقت نظر و دیدگاههای صائبش، ازمطالعات وسیع ونگرش جامع اوخبرمیداد.فرمانده منضبط و قانونمدار که با رفتاری اخلاقی و تواضعی مثالزدنی، در قلوب رفقای خویش، هماره بذر محبت میکاشت و ثمر دوستی و مهربانی برمیداشت. یادم نمیرود که یک روز قبل از آغاز جنگ ۱۲روزه رژیمصهیونی، دراثنای جلسه جامعه روحانیت، پیشبینی دقیقی از رخدادهای پیشرو ارائه کرد و همه شاهد بودند که نگاهش چقدردرست وعمیق بود.آخرین بار، در نشست جامعه روحانیت که استاد محمدرضا سرشار، به بیان تحلیلهایی پیرامون پیشینه جریانهای شبهروشنفکری و وضعیت سیاستگذاری در ادبیات کودک و نوجوان میپرداخت، مرحوم سردار افشار را دیدم و آنجا هم وقتی نوبت صحبت به او رسید، با تسلطی بسیار، مواردی را مطرح کرد که برای جمع محترم حاضر، نکاتی جالب و ناشنیده در بر داشت. شمیم خوش شهادت از زیست مؤمنانه و شهیدانه سردار افشار، به مشام جانها میرسید و روحیه جهادی او، الگویی ممتاز و همیشگی برای رهروان طریق رستگاری است. خدایش بیامرزد و در این مصیبت جانکاه، به خانواده معظم، رفقای جبههای و همراهان دورانهای خدمت خالصانه او،صبر و اجر عطا فرماید. انشاءالله.