به گزارش جام جم آنلاین به نقل از raisingchildren ، بعضی اوقات ممکن است احساس کنید که تعامل با فرزند شما به نظر می رسد مانند این موارد است:
• شما : این پروژه چگونه پیش می رود؟
• فرزند شما : چرا در حال چک کردن من هستید؟ به من اعتماد نداری؟ من همیشه نمرات خوبی دارم و چرا باید بابت آن مورد سوال قرار بگیرم؟
• شما : من فقط سؤال کردم. فقط می خواستم بدانم که آیا مشکلی نداری....
• فرزند شما: مطمئناً داشتی منو بازخواست می کردی، شاید هم مسخره می کردی...
به عنوان یک والد، شما ممکن است بابت این پرخاشگریها و بدرفتارهای فرزند نوجوانتان احساس ناراحتی کنید. فرزند شما قبلا برای علایق شما نسبت به خودش ارزش قائل می شد اما الان به نظر می رسد که یک گفت و گوی ساده با شما را بر نمی تابد و عصبانی اش میکند. می خواهیم دلایلی را برشمریم که رفتارهای فرزند شما را واکاوی می کند.
بی احترامی ها از کجا می آید؟
هیچ نوجوانی ذاتا بی ادب نیست اما باید بدانیم بی ادب بودن بخشی از فرآیند رشد نوجوانان است. چه بخواهیم و چه و نخواهیم. فرزندان در سن نوجوانانی ایده های مستقل خودشان را بیان کرده و آزمایش می کنند. طبیعی است که شما گاهی اوقات با این ایده ها مخالفت کنید. توسعه استقلال بخش مهمی از رشد نوجوانان است. این نشانه خوبی تلقی می شود چرا که نشان می دهد فرزند شما در تلاش است تا مسئولیت بیشتری داشته باشد. او هنوز هم میآموزد که چگونه با اختلاف و عقاید متناسب رفتار کند.
فرزند شما در تلاش است تا نیاز خود به حفظ حریم خصوصی را برآورده کند. او می خواهد به شما نشان بدهد می تواند از خود مراقبت کند. گاهی اوقات در این فرآیند ممکن است یک واکنش بی ادبانه از او سر بزند که البته کاملا طبیعی است. او زمانی از خود پرخاشگری نشان میدهد که به این نتیجه برسد شما مخالف ایده ها و حریم خصوصی او هستید.
روحیه فرزند شما به سرعت تغییر می کند. به دلیل نحوه رشد مغز نوجوان، او همیشه نمیتواند احساسات و واکنش های خود را نسبت به چیزهای روزمره یا غیرمنتظره کنترل کند. این شرایط گاهی اوقات بیش از اندازه حساسیت او را رقم می زند و این به نوبه خود منجر به ایجاد کینه می شود. رشد مغز نوجوان همچنین می تواند بر توانایی او در همدردی و درک دیدگاه دیگران از جمله والدین تاثیر بگذارد.
گاهی اوقات بی احترامی یک نوجوان می تواند حاکی از این مسئله باشد که او به شدت دچار استرس و نگرانی است که این باید کاملا مدنظر شما باشد و از آن غافل نشوید. کودکان و نوجوانان در سنین بین 9 تا 18 سال اصولا به چیزهایی فکر می کنند که قبلا فکر نمیکردند و احساساتی دارند که قبلا نداشته اند. به نظر می رسد برخی از آنها دیدگاه های متناقض و افراطی نسبت به همه چیز دارند و ممکن است حتی اعتقادات را زیر سوال ببرند. این تغییر تفکر یک بخش عادی از توسعه نوجوان است.
البته نکته دیگری که باید مد نظر قرار داد این است که نوجوانان پرخاشگری می کنند تا دیگران را تحت تاثیر قرار بدهند. آنها ممکن است این رفتار را در اولویت خود قرار بدهند چون ارتکاب آن را از سوی دیگران دیده اند.
نحوه ارتباط با این «پرخاشگران»
وقتی نوجوان پرخاشگری می کند آرام باشید. نفس عمیق بکشید و با آرامش شروع به صحبت با او کنید. سعی کنید بخندید. خنده و لبخند می تواند بن بست را بشکند و چشم انداز جدیدی را به وجود بیاورد. لحن را سبک تر کنید و فضای گرمی را به وجود بیاورید. اما هرگز فراموش نکنید که لبخند شما هرگز نباید به معنای مسخره کردن فرزند باشد در غیراینصورت او را عصبانی تر و پرخاشگرتر می کند. به هیچ عنوان به طعنه نزنید. مثلا در کمال آرامش به او بگویید:«این حرف و یا رفتارت کاملا توهین آمیز بود. تو واقعا منظورت این بود که با من بی ادبانه رفتار کنی؟».
هنگام برقراری ارتباط با روشی مثبت فرزندتان را تمجید کنید.
نکاتی در مورد روابط
یک الگو باشید. وقتی با فرزند خود هستید سعی کنید صحبت کنید و به روشی که می خواهید فرزندتان به شما بگوید و عمل کند ، عمل کنید.
سعی کنید در ارتباط با فرزند پرخاشگر هرگز لب به دشنام نگشایید. اگر دشنام بدهید و بی احترامی کنید فرزند هم همین حق را به خودش می دهد که در رابطه با دیگران اینگونه باشد.
اگر بین شما و فرزندتان تنش زیادی وجود داشته باشد یک بزرگسال قابل اعتماد دیگر ممکن است بتواند از فرزند شما حمایت کند و به عبارت دیگر واسطه گری کند. این می تواند فشار را کاهش دهد.
مرتبط با فرزند خود در ارتباط باشید تا مبادا دچار استرس و نگرانی شود.
قوانین واضح خانواده را در مورد رفتار و ارتباط تنظیم کنید. مثلا یکی از قوانین این باید باشد که هیچکس حق ندارد بد حرف بزند.
توجه خود را بر رفتار فرزندتان متمرکز کنید. زمانی که او رفتارهای غیرمحترمانه ای از خود نشان داد به جای گفتن اینکه «تو چقدر بی ادبی» سعی کنید به او بگویید «وقتی تو اینگونه رفتار می کنی من خیلی ناراحت می شوم».
این را هم فراموش نکنید که سخنرانی بیش از اندازه برای فرزند او را خسته و دلزده می کند. به همان اندازه که دوست دارید با او حرف بزنید به همان اندازه هم سعی کنید به حرفش گوش بدهید.
چه زمانی نگران بی احترامی نوجوانان شوید؟
اگر هیچ یک از راهکارهای پیشنهادی بالا پاسخ نمیدهد ، ممکن است علامتی هشداردهنده باشد که یک مشکل عمیق تر وجود دارد. این نگرانی ها زمانی باید بیشتر شود که بدانید او از مدرسه فرار می کند.
اگر نگران رفتار فرزندتان هستید ، در اینجا مواردی وجود دارد که می توانید انجام دهید:
به دنبال پشتیبانی حرفه ای باشید. این افراد خوب برای گفتگو شامل مشاوران مدرسه ، معلمان و پزشک عمومی شما هستند.
به عنوان یک خانواده در مورد این موضوع بحث کنید و سعی کنید راه های پشتیبانی از یکدیگر را پیدا کنید.
با والدین دیگر صحبت کنید و بدانید که آنها چه کاری انجام می دهند.
منبع: raisingchildren / مترجم: هیلدا حسینی خواه
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد