پروژه بههمرسانی شرکتهای دانشبنیان ایرانی و شرکتهای متناظر خارجی برای توسعه بازار بینالمللی آنها برنامهای است که در زیستبوم فناوری و نوآوری کشور در حال انجام است. اما این برنامه نیازمند حضور شرکتهای ایرانی در کشورهای خارجی برای انجام بازدید و جلسات مربوط با شرکتهای متناظر خارجیشان است. با توجه به بعد مالی این برنامه و خروج ارزی که اتفاق میافتد، پارک فناوری پردیس پروژه جدیدی را برای افزایش امکان این بههمرسانی در دستور کار خود قرار داده است. این پروژه جدید با هدف توسعه بازار بینالمللی شرکتهای دانشبنیان، امکان پذیرش شرکتهای تجاری خارجی در ایران و برگزاری جلسات B ۲ B هدفمند بین آنها و شرکتهای متناظر دانشبنیان ایرانی در پارک فناوری پردیس را فراهم کرده است.
به این ترتیب میتوانیم شرکتهای ایرانی بیشتری را درگیر این جلسات کنیم. به دلیل اینکه برخی از این شرکتها زمان لازم یا نقدینگی لازم برای سفر به خارج از کشور را ندارند، در بسیاری از موارد ممکن بود فرصتی بسیار طلایی برای توسعه بازارشان را از دست بدهند. درنتیجه با ایجاد برنامه تکمیلی با حضور شرکتهای خارجی و پذیرش هیاتهای خارجی در ایران و پارک فناوری پردیس سعی کردیم مکمل اعزام شرکتهای ایرانی به خارج را تدوین کنیم.
امسال این برنامه از ابتدای سال عملیاتی شده است و تاکنون دو هیات تجاری از کشورهای کامرون و افغانستان به پارک پردیس مراجعه کرده و جلسات B ۲ B متعددی با شرکتهای مختلف مستقر در حوزههای مختلف برگزار کردهاند. کارگزاران تجارت فناوری که متخصصان به همرسانی عرضه و تقاضای فناوری هستند، در حال کار روی این جلسات هستند تا شاهد همکاریهای بینالمللی با شرکتهای فناور و دانشبنیان و شرکتهای خارجی مربوط برای اهدافی مثل صادرات محصول یا تولید مشترک در خارج یا داخل مرز ایران و همچنین انتقال فناوری بین دو کشور باشیم. تا پایان سال برنامه پذیرش چند هیات تجاری خارجی دیگر را نیز داریم و امیدواریم این جلسات ادامه داشته باشد تا به نتایج قابل قبول عملیاتی برسد.
در خصوص دو هیاتی که تاکنون آمدهاند قریب ۵۰ جلسه B ۲ B بین شرکتهای خارجی و شرکتهای متناظر ایرانیشان برگزارشده است؛ از آنجا که این جلسات اولین جلساتی است که بین شرکتهای مربوط برگزار شده، هنوز به مرحله عقد قرارداد نرسیده است. باید ببینیم که در ادامه این جلسات همکاریها به کجا خواهد رسید. در ادامه کار شفافیت اطلاعات وجود دارد یعنی شرکتهای متناظر اطلاعات همدیگر را دارند و میتوانند مستقیما با هم تماس بگیرند. کارگزاران تجارت فناوری که متولی برگزاری این جلسات و تبادل اطلاعات و توسعه کسبوکار هستند، روند پیشرفت جلسات را رصد کرده و معمولا از شرکتها اطلاعات را پیگیری میکنند. این مرحله یکی از بخشهای ظریف کار است؛ برخی شرکتهای ایرانی متاسفانه به دلیل اینکه سهم بزرگتری از این قرارداد داشته باشند، سعی میکنند کارگزار مربوط را وارد ماجرا نکنند و اطلاعاتی در اختیارش قرار ندهند و او را از روند پیگیری حذف کنند. در حالی که این عمل میتواند منجر به ایجاد خسارت یا بستن قرارداد نامناسب شود و در عمل نهتنها سودی عاید شرکت نشود بلکه حتی متضرر شوند. کار حرفهایتر و درستتر این است که کارگزار مربوط در جریان قرار بگیرد و در رصد و پیگیریها حضور داشته باشد. از این به بعد ماجرا خیلی به شرکتهای ایرانی فناور و دانشبنیان بستگی دارد که چقدر به نهادهای پشتیبان در این روند اعتماد کنند تا کار به شکلی اصولی دنبال شود و با پیگیریهایی که انجام میشود، این کاندیداهای بالقوه همکاری بالفعل شوند.
در روند این جلسات در برخی موارد ممکن است نیاز باشد که اضلاع دیگری به این تعامل اضافه شود؛ مانند تامینکنندههای مالی و مجموعههایی که میتوانند از طریق تنظیم قوانین و مقررات کار را تسهیل کنند. منظور از تسهیل قوانین و مقررات رانت نیست. مشاورههایی است که با اطلاعات مناسب میتوانند روال قانونی درست را جلوی پای این شرکتها قرار دهند. تامینکنندگان مالی و مشاورههای فنی و تخصصی نیز میتواند در شکلگیری این تعامل اثرگذار باشد. در مجموع کل این فرآیند باید به تدریج فراخور حال و مصداق مورد نظر پیش برود. این جلسات ممکن است در ادامه به همکاری منجر شود یا نشود، اما فرآیندی که نیاز دارد فرآیندی زمانبر است و بهتدریج تا انتهای سال خروجی هرکدام از این هیاتها مشخص خواهد شد.