بررسی نقش اعتمادسازی در توسعه اقتصادی

سرمایه‌گذاری برای تولید در برابر جذب سرمایه‌گذار

در بهار ۱۴۰۴، رهبر انقلاب با نام‌گذاری سال به‌عنوان
در بهار ۱۴۰۴، رهبر انقلاب با نام‌گذاری سال به‌عنوان "سرمایه‌گذاری برای تولید"، راهبردی کلیدی برای اقتصاد ایران ترسیم کرد. این نام‌گذاری، فراخوانی بود برای تقویت بنیان‌های تولید موجود، اما برخی آن را به تلاش صرف برای جذب سرمایه‌گذاران جدید تقلیل دادند. در این میان، دکتر مسعود پزشکیان، با تأکید بر بهبود فضای کسب‌وکار و اعتمادسازی، رویکردی هم‌راستا با این راهبرد ارائه کرده است. هدف این نوشتار، بررسی تفاوت میان "سرمایه‌گذاری برای تولید" و "جذب سرمایه‌گذار"، و تحلیل زیرساخت‌های لازم برای جذب سرمایه‌گذاری، به‌ویژه اعتمادسازی، است.
کد خبر: ۱۴۹۸۵۶۹
نویسنده علی اصغر اصغری-کارشناس امور تولید و تجارت

  1. تعریف مفاهیم: سرمایه‌گذاری برای تولید و جذب سرمایه‌گذار
    • سرمایه‌گذاری برای تولید

"سرمایه‌گذاری برای تولید"، به معنای تقویت و نگهداشت زیرساخت‌های تولیدی موجود است. رهبر انقلاب با این نام‌گذاری، بر لزوم توجه به کارگاه‌ها، کارخانه‌ها و واحدهای صنعتی فعلی تأکید کرد. این رویکرد، مانند آبیاری زمینی است که بذرهایش پیش‌تر کاشته شده‌اند؛ هدف، رشد ریشه‌ها و باروری درختان موجود است، نه صرفاً کاشت بذرهای جدید. به بیان دیگر، سرمایه‌گذاری در اینجا، نیروبخشی به چرخه‌ی تولید کنونی و افزایش بهره‌وری آن است.

 

  • جذب سرمایه‌گذار

در مقابل، "جذب سرمایه‌گذار" به تلاش برای جلب سرمایه‌های خارجی یا جدید اشاره دارد. این مفهوم، مانند دعوت از باران برای زمینی است که هنوز آماده‌ی کشت نیست. اگرچه جذب سرمایه‌گذار می‌تواند مکمل تولید باشد، اما بدون توجه به زیرساخت‌های موجود، به نتیجه‌ی پایدار نمی‌رسد. تفاوت این دو، در جهت‌گیری آن‌هاست: اولی به درون و تقویت بنیان‌ها نگاه می‌کند، و دومی به بیرون و امید به منابع تازه.

 

  1. تحلیل راهبرد رهبر انقلاب

رهبر انقلاب با انتخاب عنوان "سرمایه‌گذاری برای تولید"، بر اولویت‌بندی اقتصاد داخلی تأکید کرد. این راهبرد، مانند ساختن خانه‌ای محکم است که ابتدا پایه‌هایش را استوار می‌کند. هدف، حفظ و ارتقای سرمایه‌های فعلی است تا زمینه برای ورود سرمایه‌های جدید فراهم شود. به تعبیری، این رویکرد، خاک اقتصاد را آماده می‌کند تا باران سرمایه‌گذاری، به‌جای هدررفتن، به ریشه‌ها برسد. اما برخی، این پیام را به تلاش صرف برای جذب سرمایه‌گذار تفسیر کردند، گویی که بدون آماده‌سازی زمین، می‌توان از آسمان باران گرفت.

 

  1. دیدگاه دکتر پزشکیان: بهبود فضای کسب‌وکار

دکتر پزشکیان، در سیاست‌های اقتصادی خود، بهبود فضای کسب‌وکار را محور قرار داده است. او معتقد است که زمینِ اقتصاد باید نرم و حاصلخیز شود تا تولید در آن ریشه بدواند و سرمایه‌گذار به آن جذب شود. این دیدگاه، با راهبرد رهبر هم‌راستاست؛ زیرا هر دو بر تقویت زیرساخت‌های داخلی به‌عنوان پیش‌نیاز توسعه تأکید دارند. پزشکیان، فضای کسب‌وکار را مانند خاکی می‌بیند که اگر سنگلاخ و خشک باشد، نه بذر موجود رشد می‌کند و نه سرمایه‌گذار جدید به آن دل می‌بندد.

 

  1. زیرساخت‌های جذب سرمایه‌گذار

جذب سرمایه‌گذار، مانند دعوت از مهمان به باغی است که باید پیش‌تر آباد شده باشد. این فرآیند، به زیرساخت‌هایی وابسته است که مهم‌ترین آن‌ها اعتمادسازی است. در ادامه، سه زیرساخت کلیدی را بررسی می‌کنیم:

 

  • شفافیت

شفافیت، مانند پنجره‌ای روشن است که درون اقتصاد را به سرمایه‌گذار نشان می‌دهد. قوانین روشن، رویه‌های قابل‌پیش‌بینی و اطلاعات در دسترس، سرمایه‌گذار را مطمئن می‌کند که قدم در مسیری امن می‌گذارد. بدون شفافیت، اقتصاد مانند مردابی گل‌آلود است که هیچ‌کس جرأت ورود به آن را ندارد.

 

  • ثبات

ثبات در سیاست‌ها و قوانین، مانند زمینی محکم است که لرزش‌هایش سرمایه‌گذار را نمی‌ترساند. تغییرات ناگهانی و بی‌برنامه، مانند بادهایی هستند که نهال‌های تازه‌کاشته را از ریشه می‌کنند. ثبات، اطمینان می‌دهد که سرمایه‌گذاری امروز، فردا هم ارزش خود را حفظ کند.

 

  1. حمایت از سرمایه‌گذاری‌های موجود

حمایت از سرمایه‌گذاری‌های فعلی، مانند مراقبت از درختانی است که میوه داده‌اند. وقتی سرمایه‌گذار جدید ببیند که سرمایه‌های موجود در امنیت و رشد هستند، به باغ اقتصاد ما اعتماد می‌کند. این حمایت، مانند آینه‌ای است که سلامت زمین را به نمایش می‌گذارد و سرمایه‌گذار را به کاشت بذر خود ترغیب می‌کند.

 

  1. اعتمادسازی: ستون اصلی توسعه

اعتمادسازی، مانند پلی است که زمین تولید را به آسمان سرمایه‌گذاری وصل می‌کند. بدون این پل، سرمایه‌گذار مانند پرنده‌ای است که شاخه‌ای برای نشستن نمی‌یابد. رهبر انقلاب، با تأکید بر "سرمایه‌گذاری برای تولید"، به‌طور ضمنی بر اهمیت اعتمادسازی اشاره کرد؛ زیرا تقویت تولید موجود، خود نشانه‌ای از قابل‌اعتماد بودن اقتصاد است. پزشکیان نیز، این پل را با پیشنهادهایی مانند کاهش بوروکراسی، حمایت از تولیدکنندگان و ایجاد ثبات در سیاست‌ها استوار می‌کند. اعتماد، مانند خورشیدی است که خاک را گرم می‌کند و بذرها را به زندگی فرا می‌خواند.

 

  1. تفاوت در عمل: از ریشه تا میوه

تفاوت "سرمایه‌گذاری برای تولید" و "جذب سرمایه‌گذار"، مانند تفاوت میان کاشت و برداشت است. اولی، ریشه‌ها را آبیاری می‌کند و زمین را آماده می‌سازد؛ دومی، به امید میوه‌ای است که هنوز درختی برایش کاشته نشده. راهبرد رهبر، ما را به کاشت و مراقبت دعوت می‌کند، در حالی که برخی، تنها به برداشت چشم دوخته‌اند. پزشکیان، با نگاهی عمل‌گرایانه، این دو را به هم پیوند می‌زند: اگر ریشه‌ها را قوی کنیم، میوه‌ها خود به بار خواهند نشست و سرمایه‌گذاران، بی‌نیاز به دعوت، به باغ ما خواهند آمد.

 

  1. چالش‌ها و راهکارها

اقتصاد ایران، مانند باغی است که سال‌هاست تشنه‌ی باران مانده. چالش‌هایی مانند بوروکراسی پیچیده، قوانین ناپایدار و ضعف در حمایت از تولید، خاک این باغ را خشک کرده‌اند. راهکار، در بهبود فضای کسب‌وکار نهفته است؛ همان‌گونه که پزشکیان پیشنهاد می‌دهد. کاهش موانع اداری، مانند پاک کردن خارها از زمین است؛ ثبات قوانین، مانند استواری خاک؛ و حمایت از سرمایه‌گذاری‌های موجود، مانند آبیاری درختان. این اقدامات، اعتماد را بازمی‌گردانند و سرمایه‌گذار را به سوی ما می‌کشانند.

 

نتیجه‌گیری 

نام‌گذاری "سرمایه‌گذاری برای تولید" توسط رهبر انقلاب، نقشه‌ی راهی است که از زمین اقتصاد آغاز می‌شود و به آسمان توسعه می‌رسد. این راهبرد، بر تقویت ریشه‌های تولید موجود تأکید دارد، در حالی که جذب سرمایه‌گذار، تنها بخشی از این سفر است که بدون آماده‌سازی زمین، به مقصد نمی‌رسد. دکتر پزشکیان، با تمرکز بر اعتمادسازی و بهبود فضای کسب‌وکار، این نقشه را تکمیل می‌کند. اعتماد، مانند کلیدی است که درهای بسته را می‌گشاید؛ اگر خاک اقتصاد ما با شفافیت، ثبات و حمایت آماده شود، باران سرمایه‌گذاری خود خواهد بارید. اقتصاد ایران، شایسته‌ی باغی است که هم ریشه‌هایش استوار باشد و هم میوه‌هایش فراوان.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۱ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها