صدای رادیو، نه‌تنها انعکاس خبرها و اتفاقات روز است، بلکه رفیق و همدم هر ایرانی در لحظاتی است که کلمات به‌راحتی نمی‌توانند احساسات را بیان کنند. رادیو در روزهای دشوار، با برنامه‌هایش دل‌ها را به هم پیوند زده و در روزهای شاد، همراهی بوده که موسیقی و قصه‌های شیرینش، لحظات خوش را برای ما رقم زده است. این رسانه، آن‌گونه که طی سال‌ها برای هر نسلی تصویری از جامعه، فرهنگ و زمانه‌اش ساخته، همچنان در قلب تاریخ معاصر ایران جایگاه ویژه‌ای دارد. ۸۵سال پیش، در روزهایی که هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود، رادیو با صدای گویندگان برجسته و برنامه‌های نوآورانه، خانه‌ها و دل‌های مردم ایران را درنوردید و به‌تدریج به یکی از ارکان فرهنگ عمومی بدل شد.رادیو نه‌تنها رسانه‌ای برای انتقال اطلاعات، بلکه سفیر فرهنگ، امید و همبستگی در دل هر ایرانی است. در روزگاری که جهان با سرعتی بی‌سابقه در حال تغییر است، رادیو همچنان با صدای گرم، برنامه‌های متنوع و روحیه‌ای بی‌نظیر یادآور لحظات ساده اما پرمحتواست. در طول این ۸۵ سال، رادیو بیش از هر زمان دیگری در قلب مردم ایران جای گرفته، چراکه صدا همواره جاودانه است و تنها صداست که می‌ماند! از این رو، با همکاران و فعالان رادیو در سالروز این رسانه گفت‌وگو کرده‌ایم.
رادیو ایران؛ این جادوی صدا
بیراه نیست بگوییم مریم نشیبا از دوست‌داشتنی‌ترین گویندگان پیشکسوت رادیوست. او سال‌هاست که با عشق پشت میکروفن نشسته و برنامه اجرا می‌کند. نشیبا گویندگی برنامه‌های «شب‌بخیر کوچولو» و «گلبانگ» در رادیوایران را به عهده دارد. وقتی از ۸۵سالگی رادیو با او صحبت می‌کنیم، این‌گونه برای‌مان می‌گوید: به‌نام نقاش بال پروانه‌ها، نقاشی که جهان را با رنگ عشق و احساس آراسته و ما را با مهربانی‌اش زینت بخشیده است ... . و رادیو، این جادوی صدا؛ رادیویی که پل ارتباطی من با شماست؛ جایی که می‌توانم صدای پرمحبت‌تان را بشنوم، پیام‌های گرم‌تان را بخوانم و واژه به واژه برای‌تان بازگو کنم. خوشحالم که مسیر زندگی من را نه‌تنها تدریس، که صدا و رادیو شکل داده است. افتخار می‌کنم که بخشی از خانواده رادیو هستم؛ از همراهی با برنامه خاطره‌انگیز شب بخیر کوچولو که هر شب برای کودکان، قصه آرامش می‌گوید، تا اجرای گلبانگ، برنامه‌ای که با عشق، ترانه‌های دلخواه شما در آن پخش می‌شود. رادیو برای من فقط یک رسانه نیست، بخشی از روح من است؛ صدایی که از دل برمی‌آید و لاجرم بر دل خواهد نشست. در روز رادیو، دلم پر از افتخار و قدردانی است؛ از همه همکارانم که هر روز، بی‌وقفه و عاشقانه می‌کوشند تا صدا زنده بماند. روز رادیو مبارک؛ بر همه شما که با ما هستید و با صدای ما زندگی را رنگ می‌زنید.
رادیوجوان؛ ارتباط صمیمانه
مجتبی حسنی، تهیه‌کننده رادیوجوان در خصوص ۸۵سالگی رادیو بیان می‌کند:رادیو در۸۵ سالگی همچنان یک رسانه قدرتمند و تاثیرگذار است. من همیشه اعتقاد داشتم که رادیو حتی با پیشرفت‌های فناوری و ظهور رسانه‌های جدید، همچنان جایگاه ویژه‌ای دارد. برای من، رادیو نه‌تنها یک ابزار اطلاع‌رسانی، که یک پل ارتباطی با مردم و جامعه است. به‌عنوان تهیه‌کننده برنامه «جوان ایرانی سلام» همیشه سعی کرده‌ام محتوایی تولید کنم که نه‌تنها سرگرم‌کننده باشد، بلکه مخاطب را به تفکر وادارد و ارتباطی صمیمی با آنها برقرار نماید. در طول سال‌ها شاهد تغییرات زیادی در ساختار برنامه‌سازی و نحوه تعامل با مخاطب بوده‌ایم. اما آنچه که برای من همیشه ثابت مانده، توانایی رادیو در ایجاد ارتباط نزدیک و صمیمی با شنوندگان است. شاید تکنولوژی‌های جدید آمده باشند، اما صدا همچنان قدرت خودش را دارد و در این ۸۵سال، رادیو با نوآوری‌هایش ثابت کرده که رسانه‌ای زنده و تاثیرگذار است.مهم‌ترین نکته برای من این است که رادیو همچنان ظرفیت دارد تا توجه شنوندگان جدید و قدیم را به خودش جلب کند.علاوه بر برنامه «جوان ایرانی سلام»، من به‌عنوان تهیه‌کننده در برنامه‌های دیگری همچون «ساختمان پزشکان»، «یک پرونده یک روایت» و ... نیز فعالیت داشته‌ام. این تجربیات به من فرصت داده است که علاوه بر گسترش دایره مخاطبان، نگاه تازه‌ای به روند تولیدمحتوا در رادیو داشته باشم. حضور در این برنامه‌ها همواره برای من فرصتی بوده است تا به‌طور مستقیم با جامعه ارتباط برقرار کنم و اثرگذاری واقعی رسانه را در زندگی روزمره مردم ببینم.
رادیوقرآن؛ تولد بزرگ‌ترین معلم اخلاق
تیمور کوشکی، گوینده رادیوقرآن، صحبت‌های خود را این‌گونه آغاز می‌کند: بابهترین نام، خدا، وبهترین کلام، سلام بهترین و صمیمانه‌ترین تبریکات من را به‌مناسبت سالگرد تولد بزرگ‌ترین معلم اخلاق، گنجینه تاریخ شفاهی ایران، رادیو، پذیرا باشید. در ابتدا جا دارد یادی کنم از همه پیشکسوتان رادیو، چه آنان که در حیاتند و قلب‌شان برای رادیو می‌تپد و چه آنان که سر بر تیره تراب گذاشتند. به‌عنوان گوینده ارشد معاونت صدا، افتخارداشتم در طول خدمتم در مراکز مختلف صداوسیما ازجمله لرستان، مرکزی، خوزستان و همدان در خدمت رادیو و در کسوت مدیر، گوینده، گزارشگر و تهیه‌کننده همراه با جوایز مختلفی از جشنواره‌های رسانه، انجام وظیفه کنم. رادیو، به‌عنوان یک رسانه در دسترس و آسان، نقش مهمی در تغییر فرهنگ عمومی و افزایش سرمایه اجتماعی دارد و به‌عنوان فراگیرترین رسانه جمعی، بخش مهم و قابل توجهی از فضای زندگی مردم را به خود اختصاص داده است. لذا به‌واسطه این نقش محوری، تاثیرات فراوانی بر فرد، گروه‌های اجتماعی، سازمان‌ها و کل جامعه برجا می‌گذارد. یکی از شاخصه‌های مهم توسعه شبکه‌های رادیویی، میزان و کیفیت دسترسی افراد جامعه به برنامه‌های شبکه‌های رادیویی و سازگاری و رضایت مخاطبان از برنامه‌های این رسانه است. برخورداری از یک رادیوی اخلاق‌محور مانند شبکه رادیویی قرآن، که امیدآفرین و آگاهی‌دهنده بر مبنای کتاب نور و حقیقت است، به‌عنوان یک رسانه همگانی و پیش‌شرط شعار والای مولود انقلاب، در کنار حفظ مخاطب اهمیت دارد.
حقیر، خاطرات بس فراوان از رادیو دارم که بیان آن مثنوی هفتاد من کاغذ می‌شود، ولی جا دارد ازهمه دست‌اندرکاران صنعت رادیو که با دانش و عشق در این رسانه مشغول به فعالیت هستند، تقدیر و سپاسگزاری کنم و روز رادیو، رسانه ثانیه‌های ماندگار و فراگیرترین رسانه قرن و رسانه فردا را به عاشقان آن تبریک و شادباش عرض می‌نمایم و انتظار دارم این کهنه‌سرباز رادیو را در مقابل ساختمان شهدای رادیو به خاک بسپارند تا به زیر قدم‌های خدمتگزاران این رسانه بودن افتخار نمایم.
رادیومعارف؛ رسانه‌ای بی‌جانشین
رضا هدایت‌فر، گوینده رادیومعارف صحبت خودرااین‌طورشروع می‌کند: رادیو درکهنسالی خودهمچنان رسانه‌ای بی‌جانشین است. حتی در عصر تکثر رسانه‌های جدید، وقار و شخصیت این پیرمرد ۸۵ساله مجذوب‌کننده است. امروز رادیو میراث ارزشمندی است که دوستان و همکاران من باید به‌خوبی از مرزهای اخلاقی، هنری و حرفه‌ای آن پاسداری نمایند و برای ارتقا و اعتلای این رسانه از هیچ کوششی فروگذار نکنند. من بسیار خوشحالم که به عنوان یکی از سربازان جبهه فرهنگی کشورم در رادیو انجام وظیفه می‌کنم و با عشق به مردم سرزمینم، ایران، قول می‌دهم همواره از امانت آنان نگهداری کرده و با همه توان و وجودم با صداقت، مهربانی و امید در کنارشان باشم.
رادیوفرهنگ؛ ۳۷ سال با رادیو
مریم واعظ‌پور، گوینده رادیوفرهنگ در آستانه ۸۵سالگی، رادیو را همدمی صمیمی و مهربان می‌داند و می‌گوید: آنهایی که در رادیو کار می‌کنند عاشقانه این یار دیرین را دوست دارند. ۳۷ سال است تجربه گویندگی دارم و با وجود آن‌که گونه‌های متنوعی از برنامه‌ها را اجرا کرده‌ام اما علاقه اصلی من، برنامه‌های ادبی و عرفانی است. او درباره چگونگی ورودش به رادیو می‌گوید که ابتدا با رادیوایران شروع کرده است. پس از افتتاح شبکه رادیوجوان، با دعوت آقای حسن خجسته به رادیوجوان پیوست و در آنجا بیشتر برنامه‌های ادبی و عرفانی اجرا می‌کرد؛ اما به‌تدریج و با تغییر در سبک اجرای این شبکه، به دعوت کامران کاظم‌زاده، مدیر اسبق رادیوفرهنگ، حدود۱۰سال پیش وارد این شبکه شد. او در برنامه‌هایی مانند خسرو خوبان، هفت‌اقلیم، چراغ‌داران، مجلس در گذر زمان و هزاره ادب فارسی با شنوندگان رادیوفرهنگ همراه است.
رادیوگفت‌وگو؛ پژواک دانش و آگاهی
امین هاشمی، مجری برنامه صبح و گفت‌و‌گوی رادیوگفت‌وگو تاکید می‌کند: ۸۵ سال پیش، زمانی که رسانه‌ها هنوز در ابتدای راه بودند، رادیو در ایران متولد شد؛ رسانه‌ای که نه‌فقط صدا، بلکه روح و اندیشه یک ملت را به گوش جهان رساند. امروز، پس از دهه‌ها، این صدای ماندگار همچنان پژواک دانش، آگاهی و فرهنگ است. به‌عنوان کسی که سال‌ها در کنار این رسانه بوده‌ام، از روزهای آغازین کارم تا لحظات شیرین اجرای برنامه‌هایی که با مخاطبان ارتباطی صمیمانه ایجاد کرد، با تمام وجود درک کرده‌ام که رادیو چیزی فراتر از یک ابزار اطلاع‌رسانی است. رادیو یک همراه است، یک دوست قدیمی که در هر لحظه کنارت می‌ماند. از نگاه یک پژوهشگر حقوق، رسانه‌ها نقش بنیادینی در آگاهی‌بخشی دارند. رادیو در کشور عزیز و فرهیخته‌پرورم نیز همواره در مسیر روشنگری قدم برداشته، عدالت را بازتاب داده و در بزنگاه‌های حساس تاریخی، مردم را از حقایق آگاه کرده است. امروز، در ۸۵سالگی این رسانه ارزشمند، افتخار می‌کنم که بخشی از مسیر آن بوده‌ام. هر جمله، هر مصاحبه، و هر لحظه‌ای که پشت میکروفن گذرانده‌ام، یادگاری از تعهد به آگاهی، مسئولیت اجتماعی و عشق به این هنر است. در این جشن بزرگ، به همه همکارانم، شنوندگان عزیز و نسلی که با صدای رادیوایران رشد کرده‌اند، درود می‌فرستم. باشد که این صدای جاودان، همچنان راهنمای مسیرحقیقت و همراه لحظات ناب زندگی باشد. وی ادامه می‌دهد: ۱۵سال است که پشت میکروفن می‌نشینم، کلمات را انتخاب می‌کنم، جمله‌ها را کنار هم می‌گذارم، و هر روز، ارتباطی تازه میان خودم و شنوندگان می‌سازم. اما رادیو فقط یک رسانه نیست؛ رادیو یک احساس است، یک همراه که در لحظات خاموشی جهان، امید را نجوا می‌کند. در این سال‌ها، روزهایی را تجربه کرده‌ام که صدایم توانسته کورسوی امیدی در دل کسی روشن کند؛ زمانی که شنونده‌ای پیام داد و گفت «این حرف شما، روز سخت من را کمی آسان‌تر کرد.» لحظاتی بوده که با واژه‌هایی ساده، خنده‌ای بر لب کسی آوردم؛ وقتی در میان یک بحث جدی، طنزی کوتاه گفتم و حس کردم فضای سنگین، با یک لبخند لطیف‌تر شد و البته روزهایی که با تمام وجود سعی کردم حقیقت را بی‌پرده بیان کنم، مسیر آگاهی را هموار کنم و صدای انسان‌هایی باشم که گاه شنیده نمی‌شوند اما مسیرهمیشه هموار نبوده است. اجرای برنامه در رادیو یعنی مواجهه با چالش‌ها، یعنی یاد گرفتن صبوری، یعنی قبول کردن مسئولیت صدا و کلماتی که قدرت تأثیرگذاری دارند. گاهی لحظات سختی بوده، وقتی واژه‌ها درست کنار هم قرار نگرفته‌اند، وقتی صدایم لرزیده، یا زمانی که حس کرده‌ام شاید به اندازه کافی برای انتقال پیامم موفق نبوده‌ام. با این‌حال، اگر دوباره به ابتدای راه بازگردم، باز هم همین مسیر را انتخاب می‌کنم.رادیو برای من فقط یک حرفه نیست؛ بخشی ازهویت من است؛ صدایی که درتاریکی می‌تابد، پلی میان احساسات و مخاطبان و یادآوری این‌که در دنیای پرهیاهوی امروز، هنوز یک صدا می‌تواند تغییر ایجاد کند.
رادیو نمایش؛ محملی برای هنرمندان
مینو جبارزاده، نویسنده، بازیگر و کارگردان نمایش‌های رادیویی، در پیامی سالگرد تأسیس رادیو در ایران را تبریک می‌گوید و تاکید می‌کند: تولد رادیو در روزهای بهاری اردیبهشت بسیار زیباست و جمع دوستانه‌ای که در رادیو، به‌ویژه رادیو نمایش، طی ۵۰ سال فعالیت شکل گرفته، جمعی دوست‌داشتنی است. داشتن یک روز اختصاصی برای تولد رادیو و توانایی ادامه فعالیت در این رسانه محبوب حس بسیار خوبی را به همراه دارد. جبارزاده افزود که نماد رادیو برای او درخت یاس هندی است که کنار در پخش رادیو نمایش واقع در میدان ارگ قرار دارد. امیدواریم اتفاقات درخشانی در رادیو نمایش رخ دهد. جایی که ادیبان و هنرمندان برجسته‌ای در آن حضور داشته‌اند. او بر این باور است که حضور جوانان بااستعداد در این حوزه بسیار مهم است. جوانان بسیاری علاقه‌مند به رادیو هستند اما فقدان مرکز آموزشی مستقل در زمینه نمایش‌های رادیویی باعث شده که این جوانان تنها با دو واحد درسی وارد این حوزه شوند که این کافی نیست. او تأکید کرد: این افراد باتجربه و آزمون و خطا، در طول سال‌ها می‌توانند در نمایش‌های رادیویی تأثیرگذار باشند و این تأثیرگذاری هر سال بهتر و پربارتر شود.
رادیو ورزش؛ سفر به دنیای اسرارآمیز صداها
عرفان شهبازی، تهیه‌کننده رادیو ورزش تصریح می‌کند: زندگی من دررادیو سفری است از دنیای آشنا به قلمرو اسرارآمیز صداها. هر روز صبح که پا به استودیو می‌گذارم، قلبم از شوق و هیجان پُر می‌شود و حس می‌کنم دروازه‌ای به جهانی متفاوت گشوده شده است. ورود به رادیو ورزش، برایم تجربه‌ای فراتر از شنیدن اخبار و مسابقات بود؛ جایی‌که عشق به حرکت، اتحاد تیمی و انرژی مثبت به هم آمیخته می‌شوند. همکاری نزدیک با اساتید حرفه‌ای، هر روز درس‌های تازه‌ای در باب زندگی، هنر و تعامل انسانی به من آموخت. این فضا، همچون پرده‌ای از نور و نوید، اسرار نهفته جامعه را بر من آشکار می‌کند؛ از پیگیری مطالبات مردمی گرفته تا شنیدن صدای امید و آرزو، رادیو به من حس تعلق و مسئولیت می‌دهد. در کنار همکاران وفادار، هر لحظه از کار، پر از شور و رمز و راز است و هر برنامه سفری است به عمق احساسات. انتخاب رادیو، تصمیمی بود بر پایه علاقه مطلق به کلام و قدرت تأثیرگذار آن. امروز در این مسیر پر‌پیچ‌و‌خم، نه فقط حرفه‌ای واقعی یافتم، بلکه آموختم چگونه در هر نغمه، داستانی از زندگی بسازم و همگان را به تفکر و امید دعوت کنم. تجربه بی‌نظیر مرا هر روز به چالش کشید و الهام‌بخش شد؛ زیرا در هر گفتار و تماس، زنده‌دلی موج می‌زد و از زیبایی هنر رسانه‌ای با تمام وجود و بی‌نهایت لذت می‌بردم.
رادیو صبا؛ نقش مهم و تأثیرگذار
امیرحسین مدرس، گوینده رادیو صبا درباره همکاری‌اش با این رسانه می‌گوید: من با برنامه «تا انتها» در رادیو ایران شروع به نویسندگی، سردبیری و تهیه‌کنندگی کردم. این برنامه به خاطرات جبهه و جنگ و شهدا اختصاص داشت و به شادروان طاهره‌سادات هاشمی، معروف به سیما هاشمی، تعلق داشت. پس از آن وارد اداره نمایش رادیو شد ودر نمایش‌های رادیویی ایفای نقش کرد. او در این‌باره می‌گوید: چند سال در اداره نمایش رادیو بودم و بعد هم با رادیو جوان و رادیو ایران همکاری کردم و تا امروز با رادیو صبا فعالیت خود را ادامه می‌دهم. این سال‌ها برای من فضای خوب و دلنشین و پر از تجربه‌ای بوده است.وی ادامه می‌دهد: رادیو از ابتدای تاسیس در ایران نقش بسیار مهمی در شئون گوناگون زندگی شنوندگانش داشته است. مردم با رادیو زندگی می‌کردند و صبح را به شام می‌رساندند. هنوز هم در مغازه‌ها و محل کارها، مردم با رادیو مأنوس هستند و بسیاری از رانندگان به‌عنوان مونس خود به رادیو گوش می‌دهند. تعدد شبکه‌ها در این سال‌ها سبب شده که هر شبکه مخاطب خاص خودش را داشته باشد. به‌‌رغم گسترش فناوری و وسایل ارتباط‌جمعی، رادیو همچنان جایگاه خود را حفظ کرده است. برای من جالب است که اقشار مختلف مردم، از قشر فرهیخته تا مخاطبان عادی، برنامه‌های‌من رامی‌شنوند.بارها درکوچه وخیابان،رستوران‌وحتی درصف نانوایی،شاهد اظهارلطف شنوندگان بوده‌ام. مدرس توصیه‌اش به جوانان این‌طور است: فقط داشتن صدای خوب کافی نیست. گوینده باید به ادبیات فارسی اشراف داشته باشد و با چهره‌های فرهنگی و ادبی آشنا باشد. گوینده‌ای که با حافظ یا سعدی آشنا نباشد، یک پای کارش می‌لنگد.
رادیو تهران؛ شیفته رادیو بودن
آلبرت کوچوئی که با رادیو تهران همکاری می‌کند، این‌طور صحبت می‌کند: از ۱۴ و ۱۵ سالگی وارد رادیو آبادان شدم. فکر کنم حدود سال ۱۳۳۵ بود ولی در رادیو سراسری از سال ۱۳۴۲ با عنوان مجری وارد شدم. در ارومیه که بودم در تمام پست‌ها به عنوان کارشناس‌مجری، تهیه‌کننده، گوینده و... کار می‌کردم و در مراکز استان‌ها که باشید همه‌فن‌حریف می‌شوید. واقعیت این است که از همان کودکی ۸ - ۷ سالم بود که عاشق رادیو بودم، بیشتر نسل‌های ما در آن دوران رادیو را محبوب‌ترین رسانه می‌دانستند؛ چرا که جزو سرگرم‌کننده‌ترین و امیدبخش‌ترین رسانه بود و همه رادیو را دوست داشتند. با توجه به سن کمی که داشتم اما این اجازه به من داده می‌شد تا روزی یکی دو ساعت پای رادیو بنشینم و از همان زمان شیفته رادیو بودم. با نمایش کارم را شروع کردم. هرگز برای این‌که تمام این سال‌ها در رادیو بودم پشیمان نیستم و هنوز هم عاشقانه در رادیو کار می‌کنم. شیفته رادیو هستم. بخش بزرگی از زندگی‌ام را طی این سال‌ها رادیو پر کرده و بیش از ۶۰ سال کار در رادیو، عرق خاصی به این رسانه داشته و با تمام شیرینی‌ها و تلخی‌ها، حضورم در رادیو لذت‌بخش بوده
و دوستش دارم.
رادیو اقتصاد؛ رفیقی صمیمی و رسانه‌ای آگاه‌ساز
فرزانه صادقیان، تهیه‌کننده رادیو اقتصاد پیرامون سالروز رادیو بیان می‌کند: در روزگاری که عمر رفاقت‌ها کوتاه شده، رادیو برای من، نام قدیمی‌ترین رفیق است؛ رفیقی وفادار که سال‌ها همدم روزها وهمراه شب‌هایم بوده است؛چه آن زمان که تنها شنونده‌اش بودم وچه امروزکه افتخار برنامه‌سازی برای مخاطبانش را دارم.عشق به رادیو،حسی عمیق و توصیف‌ناپذیری است. وقتی کاری را عاشقانه دوست داشته باشی، حتی دشوارترین شرایط نیز رنگی از لذت وانگیزه دارد. بارها با وجود فشارها و مشکلات، هنگامی که وارد استودیو شدم و صدای آرم برنامه‌ام از آنتن پخش شد، تمام سختی‌ها فراموش شد و تنها به ساختن لحظاتی ناب برای شنوندگانم اندیشیدم.وی ادامه می‌دهد: رادیو، تنها رسانه‌ای برای سرگرمی نیست؛ رادیو، آگاهی و امید است. خوشحالم که در رادیو اقتصاد، این فرصت ارزشمند رایافته‌ام تا با پرداختن به دغدغه‌های اقتصادی مردم و همراهی کارشناسان و متخصصان، به ارتقای سطح تصمیم‌گیری در فضای پیچیده اقتصاد امروز کمک کنم. روز رادیو، بر تمامی اهالی این رسانه تأثیرگذار و مخاطبان وفادارش مبارک باد.
رادیو سلامت؛ رسانه‌ای صادق
محمد مطلب، گوینده رادیو سلامت بیان می‌کند: من گوینده رسمی رادیو هستم با ۲۵ سال سابقه؛ کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی. از کودکی قرآن را با صدای بلند قرائت می‌کردم و این سبب شد که در مدرسه و محافل مختلف متوجه داشتن نعمت صدا و علاقه به گویندگی بشوم و به این ترتیب در سال ۱۳۷۹ کارم را با گویندگی در رادیو قرآن شروع کردم و در برنامه‌های مختلفی اجراهای متفاوتی در رادیو داشته و دارم. در حال‌حاضر نزدیک به ۱۰ سال است که در رادیو سلامت انجام وظیفه می‌کنم. به‌نظر من رادیو آرام‌ترین، سالم‌ترین، صادق‌ترین و درست‌ترین جای دنیا برای ایستادن، عاشق شدن، ماندن، یاد گرفتن، فکر کردن، خلاقیت و رشد کردن است. شاید همین حس علاقه‌مندی به رادیوست که سبب شده همیشه به رادیو و میکروفنم متعهد باشم، حتی دوست دارم یک روزی پشت همین میکروفن رادیو بمیرم. از نظر من برای ما رادیویی‌ها و عاشقان صدا و مخاطبان صدا، رادیو خانه ابدی همه ماست. سالروز تولد رادیو، محبوب‌ترین رسانه دنیا، باشکوه و جاودانه باد.
رادیو پیام؛ تمام لحظات با دوستداران
داوود جمشیدی، تهیه‌کننده ارشد رادیو پیام است. او نویسنده، کارشناس رسانه رادیو و داور جشنواره‌های رادیو با سابقه ۵۲ ساله در حوزه‌های مختلف برنامه‌سازی است. همچنین اومدرس بخش آموزش هم هست.وی بیان می‌کند: رادیو فقط یک رسانه گرم نیست بلکه عضوی از اعضای خانواده است که صبحگاه نوید روزی خوش را می‌دهد و شب‌ها مونس تنهایی بسیاری از افراد است. رادیو همراه همه لحظه‌های دوستدارانش بوده و دوستی وفادار در دشت و صحرا و شهر و سفر و حذر. رادیو توانسته با مدرن‌ترین وسایل ارتباط‌جمعی رودر‌رو بشود و همچنان پیروزمندانه از این میدان بیرون بیاید و در عین لطافت، پرقدرت و با‌صلابت و همچنان دوست‌داشتنی باشد. رادیو با هیچ رسانه دیگری قابل مقایسه نیست. این سخن من را دوستداران رادیو حتما تایید می‌کنند.
رادیو آوا؛ جایگاه ویژه در قلب مردم
یلدا احتشامی، تهیه‌کننده رادیو آوا درباره رادیو توضیح می‌دهد:رادیو، ازنخستین روزهای تولدش در ایران، همواره جایگاه ویژه‌ای در قلب مردم داشته است. در دورانی که هنوز رسانه‌های تصویری و اینترنت گسترش نیافته بودند، این صدای گرم و آشنا پنجره‌ای بود رو به جهان؛ پنجره‌ای که مردم از آن اخبار، موسیقی، نمایش‌های شنیداری و آموزش دریافت می‌کردند. رادیو با تمام سادگی‌اش، همراه وفادار خانه‌ها، مغازه‌ها، ماشین‌ها و حتی دل‌های تنها بود. درطول ۸۵ سال گذشته، با وجود ورود رسانه‌های نوین، رادیو همچنان مخاطبان خود راحفظ کرده وحتی در بسیاری مواقع، مخاطبانی وفادارتر و صمیمی‌تر از رسانه‌های دیگر داشته است.دلیل این استقبال، شاید در صمیمیت بی‌واسطه صدای گویندگان، تنوع برنامه‌ها و امکان همراهی با رادیو در هر مکان و زمان باشد.وی ادامه می‌دهد: امروزه نیز درکنار شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های دیجیتال، رادیو همچنان صدایی زنده و پویاست؛ رسانه‌ای که خود را با زمانه هماهنگ کرده وهمچنان مورد استقبال نسل‌های مختلف است. رادیو نه فقط یک رسانه، بلکه بخشی از خاطرات جمعی ماست؛ صدایی که ما را درلحظات خوب و بد همراهی کرده و هنوز هم می‌تواند پلی باشد برای ارتباط انسانی، صمیمی و بی‌تکلف. رادیو، ۸۵ ساله شده اما هنوز جوان است؛ جوان به‌واسطه شنوندگانی که با دل و جان به آن گوش می‌سپارند. این استقبال مردمی، گواهی است بر اصالت و اهمیت رسانه‌ای که همچنان می‌درخشد.
