مُسَکِّن‌های کم‌اثر و زودگذر

موضوع آلودگی هوا در تهران و کلانشهر‌ها موضوع تازه‌ای نیست. شهروندان سال‌هاست ذرات آلاینده را می‌بلعند و انگار ریه‌های آنها به استنشاق این هوا عادت کرده است.

کارشناسان هم همواره نسبت به افزایش بیماری‌ها در نتیجه آلودگی هوا هشدار می‌دهند، اما سالانه حدود یک‌میلیون و 400 هزار خودرو به 14 میلیون خودرویی که در گذرگاه‌های کشور تردد می‌کنند، افزوده می‌شود؛ از مجموع سه میلیون و 700 هزار موتور سیکلت در تهران، فقط سالانه 1.5 میلیون موتور معاینه فنی می‌گیرند، در حالی که این وسیله نقلیه، عامل 22 درصد آلودگی هوای تهران است.

ناوگان خودروهای فرسوده و مینی‌بوس‌ها و اتوبوس‌های دودزا هم همچنان فعال است، به گونه‌ای که فقط یکصد هزار خودرو فقط در تهران باید از رده خارج شود و 2.5 میلیون خودرو هم باید معاینه فنی شوند. به این آمارها اضافه کنید هزاران نفر از شهروندانی که بر اثر بیماری‌هایی که با آلودگی هوا تشدید می‌شود، جان خود را از دست می‌دهند.

همه اینها در حالی است که براساس پژوهش‌های انجام شده، توسعه حمل‌ونقل عمومی بویژه مترو و نیز کاهش استفاده از سوخت فسیلی تنها راه برون‌رفت از این وضع است. همچنین استاندارد‌سازی خودروها و سوخت مورد استفاده را هم نمی‌توان نادیده گرفت.

این تجربه در کشورهای دیگر هم کارایی خود را اثبات کرده، اما در کشور ما اختصاص بودجه و اعتبارات مترو همچنان در میان اختلافات مسوولان دست و پا می‌زند و طی سال‌های اخیر آنها نتوانسته‌اند در این موضوع به نقطه اشتراکی برسند بنابراین مسوولان ذی‌ربط به جای ارائه راهکارهای اساسی برای حل معضل آلودگی هوا، همواره به شیوه‌هایی متوسل می‌شوند که چون مسکنی کم‌اثر و زودگذر، فقط برای چند روز شهروندان را از بحران دور می‌کند؛ راهکارهایی چون کاهش ساعات کاری ادارات، تعطیلی شهر، افزایش محدوده طرح ترافیک و بتازگی تردد خودروها براساس زوج و فرد از در منازل که بیش از پیش مردم را محدود می‌کند و بی‌تردید نه تنها برای بخشی از آنها که باید سالمند بیمار خود را به مرکز پزشکی ببرند یا برای امرار‌معاش خود مسافربری کنند یا... خوشایند نیست، بلکه راهکار ریشه‌ای برای کاهش آلودگی هم به شمار نمی‌رود. ضمن این‌که هر یک روز تعطیلی هم به گفته کارشناسان خسارت جبران‌ناپذیری بر اقتصاد کشور به جا می‌گذارد.

بنابراین باید دید براستی دستگاه‌های متولی در این خصوص چه کرده‌اند و آیا نهادهای نظارتی نباید در این خصوص به وظیفه خود عمل نمایند و با هر گونه کوتاهی در‌خصوص سلامت مردم برخورد کنند؟!

زهرا عرب -‌ معاون سردبیر