وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی:

فردی، نویسنده ای پرتلاش و متعهد بود

وقتی که پیمانه سرآمد

آدم‌ها با گذرِ زمان عوض می‌شوند؛ در گذر زمان، شرایط اجتماع تغییر می‌کند؛ شرایط معیشت و زندگی خودِ آدم هم فرق می‌کند؛ بچه‌ها بزرگ می‌شوند؛ مال و اموال آدم کم و زیاد می‌شود؛ گاهی از گمنامی به شهرت می‌رسد؛ گاهی پُست و مقامی پیدا می‌کند و گاهی برعکس مقامش را از دست می‌دهد و در این اوج و فرود زندگی، افراد هم تغییر می‌کنند.
کد خبر: ۵۵۷۶۳۱
وقتی که پیمانه سرآمد

اندک هستند کسانی که فراز و فرودها در رأی و نظر و اندیشه‌شان و در عملشان تأثیر چندانی نگذارد و همان بمانند که پیشتر بودند: «امیرحسین فردی» از جمله این اندک مردمان بود.

«ریزش‌ها و رویش‌ها»ی انقلاب همیشه بود و هست. چه بسیار افرادِ انقلابی که شعارهای تند می‌دادند و امروز یا در دامان دشمنان دیروزشان آرام گرفته‌اند یا همان‌ها امروز در تبلیغ و ترویج‌شان می‌کوشند.

امّا آقای فردی از روز اولی که او را شناختیم، عاشق انقلاب و ادبیات انقلاب اسلامی بود و بدون تنگ‌نظری در تربیت استعدادها و میدان‌دادن به آنها می‌کوشید و تا روز آخر چنین ماند.

مرحوم فردی عاشق و تابع ولایت بود، چه آن زمان که امام(ره) در قید حیات بودند و چه در دوره‌ای که رهبر معظم انقلاب این پرچم را به دوش گرفته‌اند.

در طول زندگی دو نفر را شناخته‌ام که واقعا عاشقانه در خدمت والدین خود بوده‌اند؛ اولی دوست پزشکی است (عمرش طولانی و باعزّت باد) که همچون خدمتکاری سال‌ها در خدمت پدرِ زمینگیرش بود و هرگز ابراز نارضایتی نکرد و دومی مرحوم فردی بود که تا روز آخر با مادرِ پیر خود زندگی کرد و شاهد بودم چگونه در جریانِ بیماری مادر درهم‌ریخته و آشفته شده بود.

اگر از من بپرسند برجسته‌ترین خصلتِ آقای فردی چه بود؛ می‌گویم: «فروتنی، سادگی و عشق به مادر» و بعد خصلت‌های برجسته‌ای را خواهم شمرد که از این مرد بزرگ یک نمونه و الگو ساخته بود.

این اندک مجال برشمردن خدمات مرحوم آقای فردی نیست و اگر عمری باقی بود، در فرصت مناسب به آن خواهم پرداخت. امّا برای آن‌که یادی کرده باشم از دوست خوب و برادرِ بزرگ‌ترم، این چند جمله را نوشتم و بد نمی‌بینم به آخرین دیدارمان اشاره کنم.

حدود 10 روز پیش، در مراسم نکوداشتِ آقای قزوه، از بیرون سالن همراه و همکلام شدیم و صحبتمان کشید به نویسندگان انقلاب و اوج و فرود آثارشان و دام‌هایی که در راه گسترده است.

او مثل همیشه دلسوزانه و متعهدانه سخن می‌گفت. در پایان مراسم دوست جوان و فاضلمان، فاضل نظری را دیدم و گفتم که سه‌گانه‌اش را خوانده و لذّت برده‌ام و دو بیت از اشعارش را که بیشتر پسندیده بودم، بر زبان راندم که یکی‌شان، این بیت بود:

خبرترین خبرِ روزگار بی‌خبری است / خوشا که مرگ کسی را خبر نخواهد کرد

و انگار خواندنِ این بیت بی‌مناسبت نبود!

ضایعه درگذشتِ این یارِ بی‌ادعای انقلاب را تسلیت می‌گویم.

دکتر محسن پرویز - نویسنده و عضو هیات علمی دانشگاه

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
تهدید مذاکرات از درون آمریکا

جام‌جم» در گفت وگو با دکترسید محمد مرندی،مهم‌ترین چالش‌های پیش‌رو در دستیابی تهران و واشنگتن به توافق را بررسی کرد

تهدید مذاکرات از درون آمریکا

نیازمندی ها