بزرگداشت بچه پنجتن کوی طلاب مشهد

در این مراسم علیرضا قزوه به عنوان نخستین سخنران پشت تریبون رفت و گفت: شعر ما شعرمقاومت و شعر آیینی است و این دو دست به دست هم داده‌اند و سبک بالنده‌ای را به وجود آورده‌اند که از آن به عنوان سبک ادبیات انقلاب اسلامی نام می‌بریم.

او ادامه داد: این سبک به گونه‌ای مطرح شده که در بسیاری از نقاط جهان ما را با آن می‌شناسند و در برخی کشورها مثل پاکستان آن را تدریس می‌کنند.

این شاعر خاطرنشان کرد: یکی از کسانی که در ادبیات مقاومت ما هم در عرصه عمل و هم در عرصه نظریه‌پردازی فعالیت درخشانی داشته و اولین کسی بوده که در مورد ادبیات افغانستان ورود پیدا کرده و به ایفای نقش پرداخته، آقای محمدحسین جعفریان است که نقش زیادی در توسعه و تدوین ادبیات انقلاب اسلامی داشته است.

قزوه با اشاره به فعالیت‌های خبری و مستندسازی محمدحسین جعفریان گفت: کسی که توانسته مستند به‌یادماندنی «احمدشاه مسعود» را بسازد و با ملاعمر مصاحبه بگیرد، مسلما انسان بزرگی است که باید جایگاهش برای همگان مشخص شود.

او تاکید کرد: هنگامی که فکر می‌کنم چه کسی برای نسل من و امثال همین هنرمندانی که در اینجا حضور دارند، معلمی کرد، نام یک جوانمرد خراسانی در ذهنم تداعی می‌شود که کسی نیست جز شهید احمد زارعی که در سال‌های جنگ فوق‌العاده جسور قلم می‌زد و اگر ادبیات انقلاب اسلامی امروز دارد به سبک می‌رسد، مرهون همین بچه‌های جبهه و جنگ است.

در بخش دیگری از این مراسم، محمود اکرامی‌فر در سخنانی با تجلیل از برگزارکنندگان بزرگداشت محمدحسین جعفریان گفت: این‌که ما قدر چنین شخصیت‌هایی را می‌دانیم و برای آنان این بزرگداشت‌ها را برگزار می‌کنیم، فرهنگ پسندیده‌ای است که در خراسان رواج دارد.

این شاعر به کارهای مختلف محمدحسین جعفریان در زمینه‌های گوناگون اشاره کرد و گفت: فرهنگ جبهه یکی از ماندگارترین فعالیت‌های این هنرمند انقلابی است که تا همیشه نام او را زنده نگه خواهد داشت.

همچنین رضا امیرخانی در سخنانی درخصوص محمدحسین جعفریان اظهار کرد: او یک شخصیت فرهنگی است و اعتقاد عمیق و قلبی من این است که فرهنگ انقلاب اسلامی بالادست سیاست می‌نشیند.

این نویسنده ادامه داد: اگر در غرب گفتند مادر هنرها نمایش است، در این بوم گوهر همه هنرها قطعا شعر است و به همین دلیل است که گفته‌اند اگر فردی نتوانست شاعر برجسته باشد، داستان‌نویس می‌شود و اگر کسی نتوانست داستان‌نویس موفق شود، منتقد ادبی خواهد شد و اگر منتقد ادبی هم نباشد، قطعا فعال سیاسی می‌شود.

امیرخانی خاطرنشان کرد: آقای جعفریان کارهایی کرده که به لحاظ ساخت فروتر از شعر می‌نشیند، مثلا مستندسازی، اما می‌توان به شهادت خودش و انصاف مخاطب گفت که همواره این شاعری بوده که فیلم ساخته و شاعرانگی را در تمام وجوه مختلف و متمایز خودش حفظ کرده است.

او با اشاره به دوستی طولانی‌مدت خود با محمدحسین جعفریان گفت: دوستی ما همیشه در شکاف‌های عمیق سیاسی قرار داشته، اما به این دلیل که حسین جعفریان عمیقا شخصیت فرهنگی دارد، همواره این دوستی ادامه پیدا کرده است.

امیرخانی تاکید کرد: من برای نوشتن کتابی که مربوط به افغانستان است، عمیقا وامدار محمدحسین جعفریان و محمدکاظم کاظمی هستم که به من کمک کردند و فرهنگ افغانستان را به من منتقل کردند.

در بخش دیگری از این مراسم، بهروز افخمی درباره محمدحسین جعفریان اظهار کرد: او یک سرباز است که هر جا جنگ باشد، خود را می‌رساند و از قابلیت‌های خودش استفاده می‌کند.

این کارگردان ادامه داد: جعفریان را در افغانستان با مستندهایش می‌شناسند و در ایران هم با وجوه بسیار مختلفی شناخته می‌شود.

او خاطرنشان کرد: در طول تاریخ همیشه نویسندگانی که قبل از نویسنده شدن سرباز بوده‌اند به موفقیت‌های زیادی دست یافته‌اند و این به آن دلیل است که یک سرباز نمی‌تواند با دروغ زندگی کند و زنده بماند؛ زیرا اولین اشتباه یک نظامی موجب نابودی‌اش می‌شود.

او افزود: جعفریان به جاهایی می‌رود و ما را به جاهایی می‌برد که زندگی برخلاف روند کند و دروغینش در شهر واقعا جریان دارد.

مهمان بعدی این بزرگداشت، نادر طالب‌زاده بود که درخصوص محمدحسین جعفریان به سخنرانی پرداخت و اظهار کرد: در مورد جعفریان حرف‌های زیادی است، از جمله این‌که او واقعا یک آدم عملیاتی است و من به یاد دارم که او را برای اولین بار پنج سال پیش به برنامه راز دعوت کردم و شاید تا آن موقع، شرایط ایشان شناخته ‌شده نبود.

طالب‌زاده گفت: جعفریان در مورد احمدشاه مسعود مستندی ساخته که یکی از مستندهای ماندگار تاریخ مستند جهان است؛ او احمدشاه مسعود را ثبت کرد و این کار را بسیار زیبا و شاعرانه انجام داد و به همین دلیل این یک موفقیت بزرگ و ماندگار برای اوست.

او با ابراز خرسندی از به وجود آمدن فرهنگ معرفی شخصیت‌های فرهنگی در کشور گفت: امروز و پس از خیزش خوارج، جهان اسلام تازه انقلاب اسلامی در حال دیده شدن است و ما در این میان به شخصیت‌هایی مثل محمدحسین جعفریان بسیار احتیاج داریم.

در بخش پایانی این مراسم، محمدحسین جعفریان در سخنان کوتاهی گفت: اگر اسم من را در گوگل جستجو کنید، در ویکی‌پدیا خواهید خواند که من محمدحسین جعفریان بچه کوی پنجتن کوی طلاب مشهد هستم.

او ضمن تشکر از تمام کسانی که طی سالیان دراز او را همراهی کرده‌اند، اظهار کرد: در این میان باید از پدرم تشکر ویژه‌ای کنم که تا شصت و چهار سالگی کارگری کرد و ما را به درس خواندن تشویق کرد تا خانواده جعفریان که هم‌اکنون حدود 40 جلد کتاب چاپ کرده‌اند، امروز به این موفقیت‌ها دست یابند.

او با اشاره به سفر اخیرش به سوریه گفت: در این سفر من با فردی آشنا شدم به نام اسماعیلی که قهرمان پرورش‌اندام و شاگرد ممتاز دانشگاه فردوسی از اتباع کشور افغانستان بود و در راه دفاع از حرم شریف حضرت زینب(س) به شهادت رسید. این شعر را به او تقدیم می‌کنم:

بیا سعدی در اینجا کن طوافی/ بر این مردان سر بر تن اضافی

تو با یک قافیه در عشق ماندی/ دمشق آنک پر است از این قوافی (ایسنا)