مسائلی که جامعه امام موسی کاظم(ع) باید از آنها ایمن باشد

از همین روست که بسیاری از مسائل مبتلابه جامعه اسلامی، بدون راه‌حل مانده است. براستی اگر در جامعه اسلامی، کلام امام موسی کاظم (ع) مورد مطالعه مسلمین قرار می‌گرفت، شاهد معضلات کنونی جهان اسلام بودیم؟ آیا شایسته امت محمد(ص) است که درگیر سطحی‌نگری و تعصبات کورکورانه در امور دین شود و حال آن‌که چنین احادیثی از امام هفتم را در متون اسلامی سراغ داریم که: «در دین خدا، دنبال فهم عمیق باشید؛ زیرا فهم عمیق در دین، کلید بصیرت و کمال عبادت و سبب تحصیل مقام‌های والا و مراتب شکوهمند در امور دین و دنیاست. و برتری فقیه بر عابد، مانند آفتاب است بر کواکب، و کسی که در دینش فهم عمیق نجوید، خداوند هیچ عملی را از او نپسندد.»

اگر این کلام آن بزرگوار که «دعایی که بیشتر امید اجابت آن می‌رود و زودتر به اجابت می‌رسد، دعا برای برادر دینی است در پشت سر او» به یک باور نزد مسلمین بدل می‌شد، شاهد این همه کشتار و جنگ در بین امت مسلمان بودیم؟ و هموست آن امامی که پیروان خود را به نگاه ژرف و عبرت‌آموزی از دنیا فرامی‌خواند وقتی می‌فرماید: «چیزی نیست که چشمانت آن را بنگرد، مگر آن که در آن پند و اندرزی باشد.» جامعه‌ای که امام موسی کاظم(ع) را سرمشق خود قرار دهد، با ناامیدی و افسوس بر گذشته و حسرت خوردن و انفعال و یاس چه نسبتی دارد، در حالی که پیشوایش چنین فرموده است: «به خدا قسم خیر دنیا و آخرت را به مومنی ندهند مگر به سبب حسن ظن و امیدواری او به خدا و خوش‌اخلاقی‌اش و خودداری از غیبت مومنان.»

پیرو امام موسی کاظم(ع) را با بیکاری و خمودی و سستی چه نسبتی است، وقتی از پسر رسول خدا می‌شنود که «خداوند عزوجل، بنده خواب‌آلود بیکار را دشمن دارد».

جامعه شیعه، از تعصب و تحکم و جمود، مصون است، چرا که امام این جماعت، جامعه را به مشورت و همکاری و همراهی سازنده و عاقلانه دعوت کرده است: «مشورت با عاقلِ خیرخواه، خجستگی، برکت، رشد و توفیقی از سوی خداست.»

حسین برید - جام‌جم