نبود مهندس ایمنی در پروژه‌های شهری

در واقع وظیفه این شخص یا گروه این است که علاوه بر ایمنی کارکنان پروژه و نظارت بر رعایت اصولی نظیر استفاده از کلاه و کفش ایمنی، بر مباحث دیگر مانند ایمنی محیط گودبرداری و ابزارهای کار از جمله جرثقیل‌های مورد استفاده نیز نظارت دقیق داشته باشد.

این در حالی است که متاسفانه در شهر تهران بیشتر پروژه‌ها این افراد یا این گروه را ندارند و به مقررارت ملی ساختمان بی‌توجهی می‌کنند. به زبان ساده می‌توان گفت این پروژه‌ها از این لحاظ نسبت به قانون بی‌توجه هستند.

این مهندس ناظر وظیفه دارد در صورتی که پیمانکار کنترل دوره‌ای بر استاندارد و ایمنی جرثقیل را مورد بررسی قرار ندهد، به او تذکر بدهد.

متاسفانه در بیشتر پروژه‌ها این شخص یا گروه غایب است و پیمانکاران به خاطر انتفاع بیشترشان از حداقل افراد استفاده می‌کنند تا حداکثر بهره‌برداری را داشته باشند؛ لذا این مساله باعث می‌شود ایمنی در پروژه‌ها رعایت نشود.

علاوه بر این، شهرداری‌ها نیز زمانی که به یک پروژه پروانه ساخت می‌دهند، باید روی حضور مهندس ایمنی اصرار داشته باشند و حتی نسبت به عملکرد آن پیگیر باشند که ممکن است در برخی موارد این کار با دقت و شفافیت صورت نگیرد.

براساس آماری که به دست من رسیده، بیش از 40 درصد تاورکرین‌هایی که در تهران وجود دارد، مستهلک بوده و احتمال خطر در آنها بالاست.

برای کنترل این بحث علاوه بر شهرداری و سازمان نظام مهندسی باید سازمان استاندارد نیز وارد کار شود.

شهرداری در مرحله پروانه ساخت، سازمان نظام مهندسی در مرحله ساخت و سازمان استاندارد براساس گزارش نظام مهندسی و ورود به بحث استاندارد با نظارت دقیق، اعمال جریمه و حتی دستور توقف پروژه می‌توانند جلوی حوادث احتمالی را بگیرند.

ابوالفضل قناعتی - عضو هیات رئیسه شورای اسلامی شهر تهران