جنگ حیوانات؛ پول درآوردن از خشونت

به گزارش جام‌جم، راه‌اندازی مسابقه حیوانات و به جان هم انداختن آنها برای تفریح و سرگرمی و مهم‌تر از آن، شرط‌بندی و کسب درآمد، از گذشته‌های دور در بسیاری مناطق دنیا ازجمله کشور خودمان وجود داشته و متاسفانه با وجود غیرقانونی بودن هنوز رواج دارد. راه‌اندازی مسابقه بین گاوهای نر، خروس‌ها، قوچ‌ها و سگ‌ها و همچنین کبوترپرانی از انواع شناخته شده این رویداد است. به عنوان مثال در مسابقه بین خروس‌ها ـ که عمدتا در استان‌های جنوبی رواج دارد ـ گاه تیغ‌هایی به پای دو حیوان بسته می‌شود تا مسابقه طولانی‌تر، خشن‌تر و حتی به مرگ دردناک یکی منجر شود تا به این ترتیب علاوه بر افزایش شور و هیجان تماشاچیان، اسکناس بیشتری را هم میان صاحبان خروس‌ها و حتی تماشاچیانی که به شرط‌بندی بین دو حیوان اقدام کرده‌اند، رد و بدل کند؛ پول‌هایی که از یک میلیون شروع می‌شود و گاه به 20 میلیون تومان در میان شرط بندی‌ها می‌رسد.

ورزاجنگ و کسب درآمد میلیونی

به جان هم انداختن گاوهای نر که در زبان محلی به ورزا جنگ معروف و یکی از منابع کسب درآمد برای برخی است، نمونه دیگری از این رخداد دردناک است که در برخی روستاهای استان گیلان و مازندران رواج دارد و هر هفته، تماشاچیان زیادی را از روستاها و شهرهای مجاور گرد هم می‌آورد تا به تماشای هماوردی که به خونین شدن یکی از گاوهای مبارز و حتی مرگ آن منجر می‌شود، بنشینند و علاوه بر گذراندن یک آخر هفته پرهیجان، شانس خود را در یک شرط‌بندی سنگین بیازمایند.

مسابقات ورزا گرچه به دلیل شرط‌بندی که در آن صورت می‌گیرد، غیرقانونی است، اما همچنان به صورت پنهانی و با اطلاع‌رسانی هدفمند بین تماشاچیان برگزار می‌شود.

قیمت یک ورزو (گاوجنگی) نابالغ بیش از یک میلیون تومان است. قیمت یک ورزوی جنگ‌آور با توجه به نتیجه مسابقاتی که کسب کرده است، تعیین می‌شود. مبالغ شرط‌بندی در این مسابقات، معمولا حدود 100 میلیون تومان به بالاست. البته پول‌های رد و بدل شده در این زمینه محدود به میدان مسابقه، صاحبان دو حیوان مبارز و تماشاچیانی که شرط‌بندی کرده‌اند، نمی‌شود، بلکه آموزش یک خروس جنگی یا یک ورزوی جنگ آور و فروش آنها به متقاضیان محلی برای کسب درآمد است. فراتر از این، فروش اینترنتی فیلم مستند این گونه مسابقات بویژه مسابقه ورزا جنگ امروزه برای برخی منبع درآمد شده است.

برگزاری مسابقه بین حیوانات متاسفانه دامن سگ‌ها را هم گرفته، به طوری که حدود یک ماه پیش تصاویری از برگزاری مسابقه خونین بین سگ‌ها در شهر زنجان در فضاهای مجازی و رسانه‌ها پخش و موجب جریحه‌دار شدن احساسات عمومی شد. خوشبختانه مسئولان محیط زیست استان زنجان و نیروی انتظامی و دادستانی این استان خیلی زود به این اقدام واکنش نشان دادند و با جرم دانستن این عمل، خاطیان را از ادامه آن بر حذر داشتند؛ اقدام مثبتی که متاسفانه در سایر نقاط کشور شاهد آن نیستیم.

پول و ترویج خشونت طلبی

مدیر دفتر امور مشارکت‌های مردمی سازمان محیط زیست کشور با بیان این که متاسفانه هنوز جنگ حیوانات بویژه بین خروس‌های لاری و گاوها رواج دارد، به جام‌جم می‌گوید: جدا از دستاورد مالی نامشروع که برگزاری این مسابقات برای صاحبان حیوانات و تماشاچیان شرط‌بند دارد ـ که در باره گاوها به تصاحب عرصه‌های مرتعی بیشتر برای چرای دام نیز منجر می‌شود ـ آسیب‌های اجتماعی بزرگی ازجمله ترویج خشونت‌خواهی را به دنبال دارد، زیرا به طور مثال در ورزا جنگ که در حضور جمع زیادی از مردم ازجمله کودکان برگزار می‌شود، ابتدا شاخ گاوها را با سوهان مخصوص تیز می‌کنند تا نزاع بین دو حیوان با خون و هیجان بیشتری همراه باشد و در نهایت گاوی را که میدان را ترک کرده و به اصلاح باخته است، جلوی جمع سر بریده، کباب کرده و میان تماشاچیان تقسیم می‌کنند.

محمد درویش با بیان این که تبادل پول هنگفت در این گونه مسابقات به صورت شرط‌بندی، دلیل تداوم آن از گذشته تاکنون است، می‌افزاید: یکی از روش‌های مهم خاتمه دادن به این رویه، اجرای کار فرهنگی و آموزشی از طریق نهادهای مردمی و رسانه‌ای است تا دیگر برخی نتوانند براحتی به اجرای این برنامه‌های زشت و اشتباه اقدام کنند یا به تماشای آن بنشینند.

رسوم صلح‌آمیز را معرفی کنید

وی با اشاره به این که این رسم ها، قرون وسطایی است و مردم ما باید بدانند که نباید به 3000 سال پیش و قبل از ظهور تمدن برگردند، می‌گوید: مسئولان ما باید در این سرزمین پهناور جستجو کنند و رسومی را بیابند و گسترش دهند که نه‌تنها مروج خشونت نیست، بلکه ترویج‌دهنده صلح و آشتی است؛ مانند رسم خوب هموطنان ترکمن صحرایی که در تمام گورستان‌های خود در بالادست مزارها کاسه‌ای درست می‌کنند و آبی در آن می‌ریزند تا پرندگان از آن بنوشند.

حیوانات اهلی بی‌پشت و پناه

مدیرکل دفتر حفاظت و شکار و صید سازمان محیط زیست در پاسخ این پرسش که وظیفه نظارت و جلوگیری از انجام مسابقه بین حیوانات برعهده چه سازمان و دستگاهی است، به جام‌جم می‌گوید: حیوانات دو دسته‌اند: حیات وحش (گرگ، پلنگ و...) و حیوانات اهلی (مرغ، خروس، گاو و...) سازمان محیط زیست متولی امور حیات وحش است و در همین راستا با هر گونه اتفاقی از این دست که به وسیله انسان در طبیعت یا در مراکز نگهداری حیوانات ازجمله باغ وحش‌ها با تحریک صاحب مرکز رخ می‌دهد و به زخمی شدن حیوانات منجر می‌شود، طبق ضوابط قانونی برخورد خواهد کرد.

علی تیموری می‌افزاید: درخصوص ایجاد درگیری بین حیوانات اهلی همچون گاو یا خروس، سازمان محیط زیست به لحاظ حقوقی وظیفه‌ای ندارد و نمی‌تواند دخالتی کند. قانون روشنی برای حمایت از حقوق حیوانات اهلی وجود ندارد و تنها ارگان‌هایی که اکنون می‌توانند مانع ترویج و ادامه این گونه مسابقات شوند، سمن ها، رسانه‌ها و نهادهای فرهنگی، آموزشی هستند.

فاطمه مرادزاده