کمیسیون اروپا به دنبال تربیت نیروی جدید

کارشناسان اعلام کرده‌اند، اکنون چهارمین مرحله از انقلاب صنعتی آغاز شده است. آیا اتحادیه اروپا برای ورود به این مرحله آماده است؟

پاسخ این سوال در کشورها و مناطق مختلف این اتحادیه صنعتی متفاوت است، اما باید به این نکته توجه داشته باشیم که وضعیت در کشورهای صنعتی بهتر از کشورهای در حال توسعه است. به عنوان مثال، آلمان، فرانسه و ایتالیا تقریبا مشکلی ندارند، اما در مجارستان یا اتریش چالش‌ها متفاوت است.

خروج انگلستان از اتحادیه اروپا در این زمینه چه تاثیری خواهد داشت؟

یکی از مواردی که مسئولان و مدیران ارشد انگلستان برای خروج از بریتانیا به آن اشاره داشتند، دقیقا همین نکته است، چون موج مهاجرت‌ها از کشورهای کمتر توسعه یافته به کشورهای پیشرفته بیشتر از گذشته شده بود. به این ترتیب که جویندگان کار با توجه به نیازهای انگلستان، برخی مهارت‌های خاص را به دست می‌آوردند و در نهایت با حقوق‌ کمتری جذب بازار کار انگلستان می‌شدند؛ این مانع بزرگی برای استخدام نیروهای موجود در خود انگلستان بود، اما مشکل فقط انگلستان نبود چون سرزمین‌های مادری این افراد نیز خالی از نیروی‌های متخصص می‌شد.

منظور شما از تخصص، آموزش دانشگاهی است یا مهارت‌ خاص دیگری مورد نظر است؟

آموزش دانشگاهی به هیچ عنوان مورد نظر نیست چون برخی مهارت‌های تخصصی بخصوص در بخش کار با تجهیزات دیجیتال و کامپیوتری مورد نظر است.

شما فکر می‌کنید کدام مشاغل و در کدام حوزه‌ها بیشتر نگرانی وجود دارد؟

اجازه دهید سراغ آمارهای تخصصی برویم. براساس آمار موجود در سراسر این اتحادیه صنعتی نزدیک به 233 میلیون نفر شاغل وجود دارد که تقریبا 90 درصد آنها اگر خواهان ادامه فعالیت‌ حرفه‌ای خود هستند، باید خودشان را با نیازهای دیجیتال آشنا کنند، اما در این زمینه یعنی همین سهم قابل توجه، تقریبا 40 درصد کارگران هیچ اطلاعی از فناوری‌های نوین یا چگونگی کار با تجهیزات الکترونیک ندارند. این بخش اغلب کارگرانی هستند که به صورت خانوادگی وارد مشاغل شده‌اند. یعنی به جای یکی از بستگان یا به سفارش یکی از آنها مشغول کار شده‌اند.

چطور تصمیم‌ دارید نابرابری رباتیک و انسان را در مشاغل موجود برطرف کنید؟

باید اطمینان پیدا کنیم آنها که کار می‌کنند، از شرایط کار خوب بهره‌مند هستند، اما در این دوران جدید دیجیتال خیلی از مردم با استفاده از شبکه و چارچوب‌های نرم‌افزاری کار می‌کنند. آیا باید اینها را کارمند یا کارگر حساب کرد؟ چه کسی از حقوق آنها دفاع می‌کند؟ آیا شاغلان مستقل هستند و برای خودشان کار می‌کنند؟ معلوم نیست! باید مطمئن شویم در سیستم‌های تأمین اجتماعی حضور داشته باشند؛ یعنی راهی باشد که در تأمین هزینه‌های سیستم سهم داشته باشند و وقتی از شرایط استفاده از مزایا برخوردارند، این مزایا به آنها داده شود.

چطور تصمیم به مدیریت این شرایط دارید؟

من هم کارمند هستم و هم کارفرما، چون شغل مستقل دارم. هر کس می‌داند که کجا هست و به کدام بخش تعلق دارد. باید جایگاه خود را درست تعریف کرده و در سیستم تأمین اجتماعی و در سیستم اقتصادی مان جای مناسبی برایش پیدا کنیم. این کار نیاز به سازماندهی مجدد ساختارها در کشورهای عضو اتحادیه اروپا دارد و ما هم در اتحادیه می‌توانیم به این سازماندهی مجدد کمک کنیم.