وحدت ملی؛ کلید خنثی‌ سازی جنگ نرم و فشارهای خارجی

پس از ناکامی در فاز نظامی، دشمن اکنون درصدد آن است که با جنگ نرم در کشور تفرقه ایجاد کند. در این شرایط، رسانه‌ها می‌توانند نقش‌آفرین باشند و اهداف دشمن و شگرد‌های او را افشا کنند.

متأسفانه گاهی شاهد طرح مباحث اختلافی هستیم که بی‌تردید به زیان کشور تمام می‌شود؛ زیرا اگر مدارا نشود و از انسجام مراقبت نشود، ممکن است مبنایی دیگری برای محاسبات غلط و جسارت بیشتر دشمن شود.

مثلا در موضوع سیاست خارجی، تصمیم‌گیری‌ای که اتخاذ شد ــ عدم ملاقات با رئیس‌جمهور یا وزیر امور خارجه آمریکا در سازمان ملل و عدم حضور در نشست شرم‌الشیخ که طرف مقابل خواستار آن بود ــ اقدامی سنجیده و عاقلانه بود.

عقل سلیم حکم می‌کند به کشوری که زمان زیادی از آن حملات نگذشته، آن هم حمله در میان مذاکره، اعتماد کرد؛ به‌خصوص که این مهاجمان امروز از ما می‌خواهند برد موشک‌های‌مان را کاهش دهیم یا حتی رژیم‌صهیونیستی را به‌رسمیت بشناسیم؛ بنابراین در چنین شرایطی بحث مذاکره با غرب مبنای عقلانی ندارد.

باید گفت که اروپایی‌ها نیز به هیچ‌یک از تعهدات‌شان عمل نکرده‌اند. در جنگ ۱۲‌روزه، آلمان، فرانسه و انگلیس به‌صراحت از رژیم‌صهیونیستی حمایت کردند و جنگ‌افزار در اختیار آن رژیم گذاشتند؛ علاوه بر آن تلاش کردند مکانیسم ماشه را فعال سازند. خوشبختانه با حمایت چین و روسیه و بیانیه‌های مربوط، این تلاش‌ها کم‌اثر شد و بازگشت تحریم‌ها معنایی که آنها می‌خواستند، نیافت.

این بسیار تعجب‌برانگیز است در شرایطی که روسیه و چین در مقابله با توطئه مشترک اروپا و آمریکا در مکانیسم ماشه همراه ما بوده‌اند، برخی علیه روسیه موضع می‌گیرند. این موضعگیری علاوه بر این‌که در داخل اختلاف ایجاد می‌کند، ممکن است در سیاست خارجی اخلال ایجاد کند؛ این‌که به‌راحتی از مسأله اصلی ــ جنایات و حملات آمریکا ــ غافل شویم و علیه کشور‌های دیگری اظهار موضع کنیم، پالس بدی به همراهان ایران در نظام بین‌الملل ارسال می‌کند.

با این‌که بار‌ها مخالفت و عدم پایبندی به دیدگاه‌های نظام، رهبری و سیاست‌های کلی و اصول بنیادین انقلاب باعث هزینه‌های گزاف و جسارت بیشتر دشمن برای کشور شده اما عده‌ای همچنان به طی طریق در این مسیر ادامه می‌دهند. برای نمونه در شرایطی که ما در آستانه سیزدهم آبان هستیم ــ رویدادی که در سال ۱۳۵۸ رخ داد و از جنبه پیشگیرانه نیز اهمیت داشت؛ زیرا سفارت آمریکا به‌عنوان پایگاهی علیه نظام اسلامی به‌کار گرفته شده بود تا بار دیگر همان نقشه‌های کودتاگونه اجرا شود، اما با تصرف لانه جاسوسی، انقلابی بزرگ‌تر رخ داد و آن توطئه مهار شد ــ عده‌ای آن اقدام ارزشمند و مورد تایید امام خمینی (ره) را اشتباه قلمداد می‌کنند، آن‌هم پس از جنگ ۱۲ روزه. گزاره‌های غلط مبنی بر این‌که آن اقدام باعث خصومت آمریکا با ما شده، وارونه‌نمایی تاریخ است. دشمنی آمریکا و اروپا با ایران از ابتدا و پیش از پیروزی انقلاب که جز بر تسلط کامل بر این کشور راضی نمی‌شوند، اظهر من الشمس است و طرح این ایده‌های خام و نسنجیده آن هم در این شرایط حساس، آب به آسیب دشمن ریختن است.

به همین جهت، همان‌طور که نیرو‌های مسلح در برای دفاع تجاوز اخیر از جان خود مایه گذاشته و شهدای عزیز را تقدیم کردند، از رسانه‌ها نیز انتظار می‌رود با گذر از طرح مسائل اختلافی، صرفا بر جهاد تبیین درباره ابعاد دشمنی غرب با ایران تمرکز کنند تا محاسبات اشتباه دشمن را تایید نکرده باشند، چنان‌که امام در روز‌های نخست انقلاب فرمودند: «هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا بکشید.»

آمریکا در اقداماتش نسبت به ایران، لبنان، سوریه و غزه دست به ظلم بزرگی زده و در همه این جنایات نقش داشته است و در این مسیر رژیم‌صهیونیستی به‌مثابه «ایالت پنجاه‌ویکم آمریکا» و نیروی نیابتی آن عمل می‌کند و امروز به‌شدت تحت فشار افکار عمومی جهان است. در این شرایط بی‌تردید حفظ وحدت ملی مهم‌ترین اصل در مدیریت تهدیدهاست.

از سوی دیگر، همان‌گونه که رهبری تأکید کرده‌اند، باید در طرح مسائل چه از سوی مسئولان و چه رسانه‌ها در این شرایط از موضع اقتدار وارد شویم و نقاط قوت خود را برجسته سازیم؛ زیرا تداوم در بیان مسائل به لحن یأس‌آلود و تمرکز صرف بر تبیین مشکلات، موجب جسورتر شدن دشمن خواهد شد.