دو دلیل مهم تسخیر لانه جاسوسی آمریکا

رویدادی که حضرت امام خمینی(ره) با آن ژرف‌نگری و نگاه حکیمانه‌اش به نوعی آن را انقلاب دوم نامید.
اگر کسانی در گذشته یا حتی همین روزها، آن اقدام دانشجویان پیرو خط امام را با همه اهمیتی که داشت، زیر سؤال برده و می‌برند، ناشی از دو گزاره و قضاوت ساده‌لوحانه درباره آن ماجراست. 

گزاره و قضاوت نخست این‌که، تسخیر سفارت آمریکا در تهران، موجب شروع و نقطه آغاز دشمنی آمریکا با ما شد و گزاره و ارزیابی دوم این‌که، سفارت آمریکا مانند دیگر سفارتخانه‌ها، جمع‌‌آوری اطلاعات می‌کرد و از این منظر، همه سفارتخانه‌ها لانه جاسوسی هستند!

به گمانم اگر تکلیف این دو نکته روشن شود، شاید برخی اظهار‌نظرها، سنجیده‌تر بیان گردد. 

در مورد نکته و گزاره اول، دو یادآوری مفید است: 
نخست، یادآوری کودتای ۲۸ مرداد سال ۳۲ شمسی که آن زمان نه جمهوری اسلامی بود، نه حکومت ملاها!، نه حمله به سفارت و نه شعار مرگ بر آمریکا؛ نه‌تنها هیچ‌یک از آنها نبود بلکه مصدق، نخست‌وزیر قانونی وقت، نسبت به آمریکا خوش‌بین هم بود و با سفر طولانی خود به آمریکا تلاش کرد از شر انگلستان به آمریکا پناه ببرد! ولی شد آنچه نباید و گمان نمی‌کرد.

بنابراین، سابقه دشمنی آمریکا با ملت ایران حداقل به سرنگونی دولت قانونی مصدق و بازگرداندن دیکتاتوری پهلوی دوم آن‌هم به شکل غیرقانونی و با کودتا، بازمی‌گردد و ربطی به انقلاب اسلامی ندارد.

اینجا ممکن است عده‌ای بگویند این ماجرا یک واقعه تاریخی و مربوط به حدود ۲۶ سال قبل از انقلاب اسلامی بوده و شاید آمریکا با انقلاب اسلامی کنار می‌آمد و چرا ما در دشمنی با آمریکا پیش‌دستی کردیم؟!

صرف‌نظر از اقدامات متعدد آمریکا در حمایت از رژیم دیکتاتور پهلوی و حفظ حکومت وی تا آخرین روزهای آن، همچنین تلاش برای شکست انقلاب اسلامی و پناه دادن به شاه، که خود بیانگر تداوم دشمنی با مردم و آغاز دشمنی با انقلاب اسلامی بود، یادآوری دوم می‌تواند بسیار مهم و روشنگر باشد.

طبق اسناد قطعی به‌دست آمده از سفارت آمریکا در تهران، سفارت این کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز فقط به جاسوسی و جمع‌‌آوری اطلاعات بسنده نکرده بود و وارد فاز اقدام و عمل علیه انقلاب اسلامی شده بود.

در نخستین گزارش‌ تامس اهرن، رئیس جدید ایستگاه سی‌آی‌ای (CIA) در تهران به استنسفیلد ترنر، رئیس وقت سازمان سی‌آی‌ای که چند روز قبل از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا تهیه شده بود و بیانگر اقدامات سه ماهه وی بوده، این موارد تصریح شده است. 

۱) شکل‌گیری ائتلاف سیاسی متشکل از میانه‌روهای آمریکوفیل 
۲) فشار بر دولت موقت از طریق گروه‌های کردی و تقویت خودمختاری‌طلبان کردستان 
۳) احیای پایگاه‌های الکترونیکی تکسمن (کلیدی‌ترین پایگاه‌های آمریکا علیه اتحاد جماهیر شوروی در کشاکش جنگ سرد)
۴) آماده‌سازی مقدمات کودتا!
بنابراین به گفته نویسنده کتاب خواندنی «ایستگاه خیابان روزولت»، سفارت آمریکا در تهران به  «گزارشگری حوزه مأموریت» بسنده نمی‌کرد بلکه دست به «مداخله در حوزه مأموریت» می‌زد و همین رفتار بود که بسترهای واقعه‌ ۱۳ آبان را فراهم کرد.

مطلب بالا به روشنی مشخص می‌کند؛ اولا دشمنی آمریکا با انقلاب اسلامی پس از پیروزی آن و استقرار نظام قانونی و مبتنی بر آرای مردم، قبل از تسخیر لانه جاسوسی آغاز شده بود و اساسا همین دشمنی‌ها موجب اقدام دانشجویان پیرو خط امام شد و ثانیا، سفارت آمریکا در تهران فقط محل جمع‌‌آوری اطلاعات نبوده و به شکل کاملا عملیاتی، محور طراحی، سازماندهی و اقدام علیه انقلاب بوده است. 

با وجود این مطالب روشن و واضح، آیا باز هم می‌شود گفت تسخیر لانه جاسوسی آمریکا اشتباه بوده و ما موجب دشمنی‌های آمریکا را فراهم کردیم؟!

آنچه به اجمال گفته شد، مشتی از خروار است، عبارت و ارزیابی درست این است که بگوییم: دلیل اقدام دانشجویان پیرو خط امام در تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در سیزدهم آبان سال ۵۸، اولا اقدامی در واکنش به نقش این مرکز در دشمنی‌های آمریکا و ثانیا پیش‌دستی برای جلوگیری از شرارت‌ها، دشمنی‌ها، نفوذ و اقدام و عمل بیشتر آمریکا علیه انقلاب اسلامی و منافع مردم بزرگ و ایران عزیز بوده است.