نتایج مطالعات نشان می‌دهد سـرطان پستان تا 15 سال پس از درمان قابل‌برگشت است

احتمال بازگشت سرطان پستان

«گیرنده استروژن مثبت» شایع‌ترین نوع سرطان پستان است که 80 درصد موارد ابتلا به این سرطان را شامل می‌شود. همان‌طور که از نامش پیداست، سرطان پستان گیرنده استروژن مثبت در پاسخ به استروژن ایجاد می‌شود.

کد خبر: ۱۰۹۶۲۴۶

درمان این نوع سرطان به دو روش معمول انجام می‌پذیرد که عبارتند از: تجویز داروهای تاموکسیفِن که اثرات استروژن را متوقف می‌کنند یا تجویز داروهای مهارکننده آروماتاز که مانع تولید استروژن می‌شوند. مصرف منظم این داروها باید تا پنج سال پس از منهدم‌سازی سرطان ادامه پیدا کند. مطالعات نشان داده است داروهای تاموکسیفِن خطر عود سرطان در طول دوره درمان را نصف می‌کنند و احتمال این خطر را در پنج سال بعدی به یک‌سوم می‌رسانند. حتی شواهد نشان داده است داروهای مهارکننده آروماتاز که به‌طور خاص در زنان یائسه کاربرد دارند، در کاهش خطر عود سرطان مؤثر‌ترند.

نتایج مطالعات جدید حاکی از آن است که افزایش مدت مصرف این داروها می‌تواند به کاهش بیشتر خطر عود سرطان کمک کند. اکنون پژوهشگران سرطان، سعی دارند بدانند مصرف این داروها تا 10 سال پس از درمان چقدر در افزایش مصونیت بیماران مؤثر خواهد بود. از طرفی می‌دانیم عوارض جانبی مصرف طولانی‌مدت این داروها کم نیست. این عوارض غالبا کشنده نیستند، ولی می‌توانند کیفیت زندگی بیماران را تحت‌الشعاع قرار دهند.

عوارضی مانند علائم شبه‌یائسگی شامل گرگرفتگی، تعریق شبانه، تغییرات خلق‌وخو و خشکی واژن معمولا از سوی بیماران آزاردهنده تلقی می‌شوند. ازجمله عوارض داروهای مهارکننده آروماتاز نیز می‌توان به افزایش احتمال پوکی استخوان اشاره کرد. به همین علت پژوهشگران در تلاشند راه‌حلی بیابند که این عوارض درصورت مصرف طولانی‌مدت داروها بر فواید مورد انتظار غلبه نکنند.

همچنین نتایج مطالعات اخیر نشان داده است خطر عود سرطان می‌تواند با اندازه توده اولیه و تعداد گره‌های لنفاوی سرطانی‌شده در ارتباط باشد. گفته می‌شود سرطان‌هایی که به بیش از چهار گره لنفاوی راه پیدا می‌کنند، در طولانی‌مدت پرعارضه‌تر خواهند بود. در این مطالعات مشاهده شد کسانی که مراحل درمان را با موفقیت پشت‌سر گذاشته‌ بودند، حتی تا 15 سال پس از درمان به میزان 40 درصد در معرض ابتلای مجدد به سرطان قرار داشتند.

این درحالی است که احتمال عود سرطان در بین کسانی که تومورشان کوچک‌تر بود و به گره‌های لنفاوی راه پیدا نکرده بود، فقط 10 درصد گزارش شد. این یافته‌ها نشان می‌دهند سرطان پستان می‌تواند پس از درمان تا سال‌ها به‌صورت نهفته باقی بماند و بسته به اندازه تومور و درگیری گره‌های لنفاوی، عوارض پرخطرتری را در درازمدت برای بیمار به‌همراه بیاورد.