برای رونق تولید باید رونق بازار داشته باشیم/ تزریق نقدینگی به بخش تولید منجر به رونق نمی‌شود

به گزارش جام جم آنلاین علیرضا حائری، عضو هیات مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران در این زمینه گفت: قبل از اینکه بخواهیم درباره رونق تولید سخنی بگوییم باید درنظر داشته باشیم که اصولا مطرح شدن چنین نکته‌ای چه دستاوردهایی برای کشور خواهد داشت؟

حائری در ادامه افزود: رونق تولید سرمنشاء تمام برکت‌ها برای اقتصاد هر کشوری تولید، افزایش تولید و رونق تولید است. بنابراین شکی نیست که تنها راه حل مدیریت بسیاری از گرفتاری‌ها و معضلات افزایش تولید و رونق تولید است.

این کارشناس صنعتی معتقد است با این شیوه می‌توانیم به رشد صنعت، رشد تولید ناخالص داخلی، افزایش صادرات و ورود حجم بالایی ارز صادراتی درکنار اشتغالزایی دستیابیم که حاصل همه این موارد مساوی با توسعه و رشد اقتصادی یعنی خواسته هر کشوری در جهان است.

وی تاکید کرد: دستیابی به این شاخص‌ها باعث تقویت پول ملی و تقویت قدرت خرید مردم است. این برکات افزایش تولید ناخالص یک سال بخصوص یا یک دوره بخصوص نیست همیشه باید سرلوحه تمام سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌های دولت قرار داشته باشد.

حائری درباره اینکه چرا رونق تولید اکنون مورد تاکید بوده به خبرنگار ما گفت: دلیل عمده آن تحریم‌های یکجانبه آمریکاست که ایران را مجبور کرده به سمت هرچه بیشتر راه‌اندازی واحدهای صنعتی، افزایش ظرفیت این واحدها حرکت کند تا هم زمان علاوه بر جلوگیری از افزایش نرخ تورم، کاهش نرخ بیکاری را نیز دنبال کنیم .

به گفته این کارشناس صنعتی فلان مسئول درحال ارایه آمارها و برگزاری نشست‌ها و جلسات هستند، به عنوان مثال اعلام شده قرار است سال جاری 2 هزار واحد تعطیل به تولید بازگردند؛ یا اینکه مثلا آمار ارایه می‌شود که تعدادی مجوز برای تاسیس واحدهای صنعتی صادر شده است و این شیوه احتمالا به رونق تولید منجر نخواهد شد.
وی معتقد است ارایه آمارهای اینچنینی مثل صدور مجوز تاسیس واحدهای تولیدی لزوما به معنی رونق تولید نیست. این مجوز باید کارخانه شود و تولید به بازار عرضه کنند. این مجوزها به تنهایی هیچ نقشی در تولید و افزایش اشتغال ندارد. بلکه اگر پایان سال آمارهای رسمی مثبت اقتصادی ارایه شد و نتایج آن در سفره مردم دیده شد می‌توانیم بگوییم در این راستا گام موثر برداشته‌ایم.
حائری تاکید کرد: البته این شیوه سیاستگذاری و تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی اصولا وظیفه ذاتی وزارت دولت، وزارت صنعت، معدن و تجارت، بانک مرکزی و نهادهای مرتبط است و همیشه باید در نظر داشته باشند که چنین شرایطی را دنبال کنند؛ پس وقتی مقام معظم رهبری طی چند سال اخیر دائم به این مهم تاکید فرموده و نامگذاری‌های سال را برهمین اساس تعیین می‌کنند به معنی این است که شاید در بخش‌هایی کمکاری شده و باید دقت عمل بیشتری در این راستا داشته باشیم.
حائری معتقد است یکی از بحث‌های اصلی در زمینه رونق تولید موضوع تخصیص بهینه منابع ارزی به تولیدکنندگان واقعی است؛ به این دلیل که اکنون منابع ارزی محدودی در اختیار داریم و باید برای مدیریت آنها دقت عمل بسیار زیادی داشته باشیم. درحالی متاسفانه اخباری منتشر شده از اختصاص چند میلیارد دلار ارز دولتی در اختیار گروهی قرار گرفته که اهلیت آن را نداشتند.
این کارشناس صنعتی تصریح کرد: بی‌توجهی به این اصل ساده اما بسیار مهم باعث شده تا تخلف‌های گسترده‌ای در این بخش صورت پذیرد و بجای اینکه منابع ارزی باعث ایجاد نتایج مثبت در اقتصاد کشور بشود می‌بینیم دستاورد آن حجم بالایی از پرونده‌های قضایی در دادگاه‌های مختلف کشور است. به عنوان مثال گروهی ارز دولتی دریافت کردند ولی بجای تامین کالا و سرمایه‌گذاری آن را در بازار فروخته‌اند یا در خوشبینانه‌ترین حالت مواد اولیه و کالا واردکرده‌اند اما برمبنای ارز آزاد آن را به خریداران تحویل داده‌اند.

حائری به خبرنگار ما گفت: این نوع سیاست‌گذاری و بی‌توجهی علاوه بر بروز مشکلات اقتصادی باعث ایجاد جو ناامنی و بی‌اعتمادی به مسئولان شده که می‌بایست با یک تصمیم ساده و منطقی از قبل برای آن چاره‌اندیشی می‌شد و نظارت دقیق جلوی سوء استفاده‌های احتمالی را می‌گرفت.
وی درباره اینکه اکنون راهکار جلوگیری از بروز مشکلات آتی چیست اظهار کرد: وظیفه دولت بررسی و کشف تنگناهای تولیدی در کشور است. این نهاد با استفاده از مشورت بخش خصوصی و نظرات کارشناسی باید موانع تولید را شناسایی کند و راهکارهای منطقی، اصولی و علمی برای آنها ارایه کند. اصولا این نهاد همیشه باید اینکار را انجام دهند نه اینکه به آنها دستور بدهیم رونق تولید را درنظر داشته باشد.
این کارشناس صنعتی تصریح کرد: این گرفتاری‌ها ممکن است متفاوت‌باشد؛ اما صورت مسئله یکی است یعنی رونق تولید. امروز یکی از تنگناهای تولید رکود و کاهش تقاضا است. بنابراین شاید بهتر باشد بجای اینکه درحاشیه به دنبال یافتن مشکل باشند نگاه عمیق و دقیق‌تری به بازار تقاضا داشته باشند؛ یعنی تقاضا را در بازار تحریک کنند. یک واحد تولیدی اگر کالای کیفی با حجم مناسب تولید اگر مشتری نداشته باشد این کالا در انبار خواهد ماند و نقدینگی را هم زمینگیر می‌کند که این منجر به مشکلات امروز می‌شود.
حائری معقتد است سیاست‌های اشتباه و بی‌توجهی‌های صورت گرفته تا به امروز باعث شده بسیاری از واحدهای تولیدی کشور به عنوان یک واحد مقروض به بانکی با انباری پراز کالا تبدیل شده باشند، چون تقاضای قابل قبولی در بازار نداریم. بنابراین بهتر است از انتهای معادله عرضه و تقاضا برای رونق تولید شروع کنیم، چون با توجه به شرایط فعلی هرمقدار پول به تولید تزریق کنیم خبری از رونق نیست.
وی به خبرنگار ما گفت: منطقی‌ترین سیاست تقویت قدرت خرید مردم و همچنین تسهیل در امر صادرات است، چون با این دو سیاست پول تزریق شده در میان جامعه تبدیل به تقاضا شد و با خرید کالا و خدمات گردش اقتصادی مناسبی ایجاد خواهد کرد.
به گفته حائری، برای تقویت صادرات علی‌رغم تمام مشکلات تحریمی دولت می‌تواند با انعقاد قراردادهای دو یا چند جانبه شرایط صادرات کالاهای ایرانی را تسهیل کند تا تولیدکنندگان اگر مازاد تولیدی هم اکنون در انبار خود دارند به بازارهای صادراتی ارسال کرده و ارز آن را به اقتصاد کشورمان بازگردانند و این چرخه ادامه یابد.
وی اظهار کرد: سیاست‌های صادرات ایران شاید مناسب با شرایط فعلی نیست، به عنوان مثال تازه مسئولان به فکر اعزام رایزنان بازرگانی به سفارتخانه‌های ایران در سایر کشورها افتاده‌اند درحالی که این سیاست باید از مدت‌ها قبل اجرایی می‌شد.
حائری به خبرنگار ما گفت: بدون برنامه بودن مسئولان برای بازارهای صادراتی کشور تنها در پاسخ به این سئوال است که بپرسیم اکنون ایران با بیش از یکصد کشور خارجی ارتباطات سیاسی دارد اما چند کشور درگیر مبادلات قابل قبول تجاری با ایران هستند؟
این کارشناس صنعتی تاکید کرد اگر واقعا به دنبال رونق تولید هستیم همانطور که قبلا اشاره شد بهترین گزینه تحریک تقاضا وتقویت تقاضا است چون این تقاضا عامل اصلی تداوم رونق تولید در بلند مدت است و تزریق نقدینگی به بخش تولید چاره کار نیست.